คือเรื่องจะประมาณว่า....
พล็อตเริ่มมาจาก
บทสนทนาระหว่างกินข้าว พ่อถามไถ่เรื่องการเรียนของลูกสาว ลูกสาวให้คำตอบที่ไม่ดีพอสำหรับพ่อ พ่อเลยกดดันเเล้วยกตัวอย่างพี่ชายที่ร่วมมื้ออาหารอยู่ด้วยขึ้นมาพูดกดดันมากกว่าเดิม ลูกสาวหน้าเสียเเต่ก็ตอบพ่อกลับไปว่าจะทำให้ดีขึ้นไม่ให้พ่อผิดหวัง
หลังจากนั้นลูกสาวก็ขยันขะมักเขม้นอ่านหนังสือทุกคืน จนผ่านการสอบปลายภาค ได้รู้ผลเกรดเกือบ4.0 ไปให้พ่อดู เเต่พ่อที่เห็นเกรด4ของพี่ชายมาตั้งเเต่เด็กรู้สึกผิดหวังเเละไม่พึงพอใจ จึงต่อว่าลูกต่อหน้าคนในครอบครัว ลูกสาวทั้งอับอายเเละเสียใจ จึงหนีกลับเข้าห้องตัวเองไป
หลังจากวันนั้นลูกสาวที่เครียดกับการเรียนมากจนเพื่อนสังเกตได้จึงนึกพาไปสังสรรค์พักผ่อนให้คลายเครียดตามประสาเด็กวัยรุ่น ซึ่งมันยาวนานจนผิดสังเกตพ่อกับเเม่จึงเป็นห่วงออกตามหาจนจับได้ว่าลูกสาวไปเที่ยวตามสถานที่บันเทิง พ่อโกรธมากที่ลูกเหลวไหลออกนอกลู่นอกทางจึงขึ้นเสียงจนเเม่ต้องรีบกันไว้เเละพาลูกสาวกลับบ้าน
หลังมาถึงบ้านพ่อก็โกรธด่ากราดลูกสาวไปเกือบจะลงไม้ลงมือ เเต่เเม่ก็เอาตัวมากั้นขวางไว้ได้ทันเเละเกลี่ยกล่อมพ่อ สักพักพ่อยอมเเม่จึงปล่อยให้เเม่พาลูกกลับเข้าห้องไป
หลังจากวันนั้น ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ลูกสาวมีอาการซึมเศร้านานวันไปอาการเริ่มรุงเเรงมากยิ่งขึ้น ลูกสาวก็โน๊ตไดอารี่ระบายความในใจมาโดยตลอด จนวันหนึ่งเเม่ตั้งใจเข้ามาหาลูกเเต่ก็พบว่าลูกเผลอหลับฟุบลงกับโต๊ะไปเเล้วพร้อมกับที่ข้างๆกันนั้นมีไดอารี่ของลูกเปิดหน้ากระดาษไว้อยู่ เเม่จึงหยิบขึ้นมาอ่านเเละทำให้เเม่รับรู้ได้ว่าภายใต้รอยยิ้มของลูกนั้นมีความรู้สึกที่เศร้าหมองซ่อนอยู่มาโดยตลอด เเละทำให้รู้ว่าลูกสาวของตนเคยคิดที่จะฆ่าตัวตายมาก่อนเเต่ก็ไม่สำเร็จ สิ่งนี้ทำให้หัวใจของคนเป็นเเม่เเทบสลาย วิตกกังวลกับอาการของลูกที่ไม่เคยทุเลาลง จึงตัดสินใจอย่างเเน่วเเน่กับตนเองว่าวันนี้จะต้องทำความเข้าใจกับพ่อเเละมองหาหนทางที่จะให้ลูกกลับมาเป็นคนเดิมให้ได้
เมื่อพ่อกลับมาจากที่ทำงานเเม่ก็รีบพลูไปหาพ่อบอกเรามีเรื่องต้องคุยกัน พร้อมกับพาพ่อมานั่งคุยที่ห้องรับเเขก บอกถึงเหตุการณ์เมื่อเช้าวันนี้ที่ตนได้เจอมา เเละอธิบายทำความเข้าใจกับพ่อใหม่ จนพ่อที่เพิ่งได้รับรู้เเละสำนึกผิดกับสิ่งที่ตนเคยทำกับลูกสาวของตัวเองไป รีบเข้าห้องไปหาลูกสาวเเละขอโทษกับความผิดที่เคยทำ พร้อมบอกว่าตนนั้นเข้าใจลูกสาวคนนี้เเล้ว นับจากวันนี้พ่อจะเป็นพ่อที่ดีขึ้น จะอยู่เคียงข้างลูก ให้คำเเนะนำกับลูก ไม่ตั้งความหวังที่หนักอึ้งเเละไม่ผลักไสให้ลูกไปเผชิญกับปัญหาเพียงคนเดียว จนต้องไปพึ่งพาบุคคลอื่นที่ไม่ใช่ครอบครัว
จบบ
ริบูรณ์ !!!!!
ช่วยตั้งชื่อละครให้หน่อยได้มั้ยครับ ช่วยหน่อยน่ะครับ
พล็อตเริ่มมาจาก
บทสนทนาระหว่างกินข้าว พ่อถามไถ่เรื่องการเรียนของลูกสาว ลูกสาวให้คำตอบที่ไม่ดีพอสำหรับพ่อ พ่อเลยกดดันเเล้วยกตัวอย่างพี่ชายที่ร่วมมื้ออาหารอยู่ด้วยขึ้นมาพูดกดดันมากกว่าเดิม ลูกสาวหน้าเสียเเต่ก็ตอบพ่อกลับไปว่าจะทำให้ดีขึ้นไม่ให้พ่อผิดหวัง
หลังจากนั้นลูกสาวก็ขยันขะมักเขม้นอ่านหนังสือทุกคืน จนผ่านการสอบปลายภาค ได้รู้ผลเกรดเกือบ4.0 ไปให้พ่อดู เเต่พ่อที่เห็นเกรด4ของพี่ชายมาตั้งเเต่เด็กรู้สึกผิดหวังเเละไม่พึงพอใจ จึงต่อว่าลูกต่อหน้าคนในครอบครัว ลูกสาวทั้งอับอายเเละเสียใจ จึงหนีกลับเข้าห้องตัวเองไป
หลังจากวันนั้นลูกสาวที่เครียดกับการเรียนมากจนเพื่อนสังเกตได้จึงนึกพาไปสังสรรค์พักผ่อนให้คลายเครียดตามประสาเด็กวัยรุ่น ซึ่งมันยาวนานจนผิดสังเกตพ่อกับเเม่จึงเป็นห่วงออกตามหาจนจับได้ว่าลูกสาวไปเที่ยวตามสถานที่บันเทิง พ่อโกรธมากที่ลูกเหลวไหลออกนอกลู่นอกทางจึงขึ้นเสียงจนเเม่ต้องรีบกันไว้เเละพาลูกสาวกลับบ้าน
หลังมาถึงบ้านพ่อก็โกรธด่ากราดลูกสาวไปเกือบจะลงไม้ลงมือ เเต่เเม่ก็เอาตัวมากั้นขวางไว้ได้ทันเเละเกลี่ยกล่อมพ่อ สักพักพ่อยอมเเม่จึงปล่อยให้เเม่พาลูกกลับเข้าห้องไป
หลังจากวันนั้น ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ลูกสาวมีอาการซึมเศร้านานวันไปอาการเริ่มรุงเเรงมากยิ่งขึ้น ลูกสาวก็โน๊ตไดอารี่ระบายความในใจมาโดยตลอด จนวันหนึ่งเเม่ตั้งใจเข้ามาหาลูกเเต่ก็พบว่าลูกเผลอหลับฟุบลงกับโต๊ะไปเเล้วพร้อมกับที่ข้างๆกันนั้นมีไดอารี่ของลูกเปิดหน้ากระดาษไว้อยู่ เเม่จึงหยิบขึ้นมาอ่านเเละทำให้เเม่รับรู้ได้ว่าภายใต้รอยยิ้มของลูกนั้นมีความรู้สึกที่เศร้าหมองซ่อนอยู่มาโดยตลอด เเละทำให้รู้ว่าลูกสาวของตนเคยคิดที่จะฆ่าตัวตายมาก่อนเเต่ก็ไม่สำเร็จ สิ่งนี้ทำให้หัวใจของคนเป็นเเม่เเทบสลาย วิตกกังวลกับอาการของลูกที่ไม่เคยทุเลาลง จึงตัดสินใจอย่างเเน่วเเน่กับตนเองว่าวันนี้จะต้องทำความเข้าใจกับพ่อเเละมองหาหนทางที่จะให้ลูกกลับมาเป็นคนเดิมให้ได้
เมื่อพ่อกลับมาจากที่ทำงานเเม่ก็รีบพลูไปหาพ่อบอกเรามีเรื่องต้องคุยกัน พร้อมกับพาพ่อมานั่งคุยที่ห้องรับเเขก บอกถึงเหตุการณ์เมื่อเช้าวันนี้ที่ตนได้เจอมา เเละอธิบายทำความเข้าใจกับพ่อใหม่ จนพ่อที่เพิ่งได้รับรู้เเละสำนึกผิดกับสิ่งที่ตนเคยทำกับลูกสาวของตัวเองไป รีบเข้าห้องไปหาลูกสาวเเละขอโทษกับความผิดที่เคยทำ พร้อมบอกว่าตนนั้นเข้าใจลูกสาวคนนี้เเล้ว นับจากวันนี้พ่อจะเป็นพ่อที่ดีขึ้น จะอยู่เคียงข้างลูก ให้คำเเนะนำกับลูก ไม่ตั้งความหวังที่หนักอึ้งเเละไม่ผลักไสให้ลูกไปเผชิญกับปัญหาเพียงคนเดียว จนต้องไปพึ่งพาบุคคลอื่นที่ไม่ใช่ครอบครัว
จบบ
ริบูรณ์ !!!!!