สวัสดีครับ คือวันนี้ผมอยากมาปรึกษาทุกคนหน่อยครับคือผมไม่รู้จะหันหน้าไปปรึกษาใครแล้วจริงๆ
คือผมมีแฟนคนนึงครับ เราคบกันได้ 1 ปี 7 เดือนแล้ว
แต่ว่าปัจจุบันคือเลิกกันแล้วครับ สาเหตุที่เลิกกันคือ
ผมไปบังคับชีวิตเขาเยอะจนเกินไป
ตัวอย่างที่บังคับคือ
1. เวลาเขาอยากออกไปไหนมาไหน ผมจะไม่ค่อยโอเครเท่าไหร่ ( ผมรู้สึกหวงเขามากๆจนไม่กล้าให้เขาไปไหนเลย)
จริงๆผมเป็นคนสมุทรปราการ แต่ว่ามาเรียนชลบุรี
มาเป็นทหารเรือ แฟนผมก็เป็นคนสมุทรปราการเหมือนกันครับ
ก่อนผมจะมาเป็นทหารเรือ ผมรู้สึกไม่อยากมาเลย
ผมเสียใจมาก เพราะโดนแม่บังคับมา แล้วก็อีกเหตุผลคือ จะไม่ได้เจอหน้าแฟนตัวเอง
แต่สุดท้ายผมก็มาเรียนครับ ผมบอกกับแฟนไว้ว่าถ้าได้กลับไปจะรีบ ไปหา จะพาไปเที่ยว ผมรักแฟนมากๆ โทรหาทุกวัน คิดถึงทุกวัน แฟนเขาเป็นเหมือนเซฟโซนที่ดีคนนึงของชีวิต เพราะที่ผมรู้สึกอยากเรียนเพราะแฟนทำให้ผมรู้สึกดีมาก เขาเป็นกำลังใจเขาคอยโทรปลุกตอนเช้า เขาเป็นที่พักใจที่ดีได้เลยครับ
ที่ผมรู้สึกดีเพราะ ผมมาเป็นทหารเรือ ผมรู้สึกไม่ชอบ
ผมเหนื่อย ผมกลัว ผมรู้สึกไม่ดีไม่มีความสุข เจอสังคมร้อยพ่อพันแม่ รู้สึกไม่อยากทำอะไรกับชีวิตเลย
อยากกลับบ้าน แต่มันก็ดีที่มันมีแฟนที่คอยเป็นที่พักใจให้ แต่สุดท้ายมาเรา 2 คนก็เลิกกันไป ผมทำใจไม่ได้เลย ถึงจะเลิกมา 1เดือนแล้ว ผมเสียใจมาก
ผมกินไม่ได้นอนไม่หลับเลย
แค่เรื่องมาอยู่ที่นี้ก็ไม่มีความสุขมากพออยู่แล้ว
ยังต้องมาเลิกกับแฟน
มันทำให้ผมรู้สึก ไม่มีชีวิตชีวาเลย ผมเศร้าตลอดคิดถึงเขาตลอด
ช่วงแรก ผมง้อเขา ผมตามชีวิตเขา สุดท้ายเขาไม่กลับมาเลย เห้อ ผมควรทำยังไงกับชีวิตดีครับ แนะนำผมหน่อยครับ
สิ่งที่อยากให้ช่วยตอบ
1. ผมควรทำไงกับความรู้สึกแย่ๆแบบนี้ดีครับ
2. ผมทำยังไงแฟนเก่าเขาถึงจะกลับมาครับ
3. ผมทำยังไงให้ตัวเองมีความสุขกับสิ่งที่เป็นอยู่ครับ
อยากปรึกษาปัญหาความรักหน่อยครับ เครียดมาก
คือผมมีแฟนคนนึงครับ เราคบกันได้ 1 ปี 7 เดือนแล้ว
แต่ว่าปัจจุบันคือเลิกกันแล้วครับ สาเหตุที่เลิกกันคือ
ผมไปบังคับชีวิตเขาเยอะจนเกินไป
ตัวอย่างที่บังคับคือ
1. เวลาเขาอยากออกไปไหนมาไหน ผมจะไม่ค่อยโอเครเท่าไหร่ ( ผมรู้สึกหวงเขามากๆจนไม่กล้าให้เขาไปไหนเลย)
จริงๆผมเป็นคนสมุทรปราการ แต่ว่ามาเรียนชลบุรี
มาเป็นทหารเรือ แฟนผมก็เป็นคนสมุทรปราการเหมือนกันครับ
ก่อนผมจะมาเป็นทหารเรือ ผมรู้สึกไม่อยากมาเลย
ผมเสียใจมาก เพราะโดนแม่บังคับมา แล้วก็อีกเหตุผลคือ จะไม่ได้เจอหน้าแฟนตัวเอง
แต่สุดท้ายผมก็มาเรียนครับ ผมบอกกับแฟนไว้ว่าถ้าได้กลับไปจะรีบ ไปหา จะพาไปเที่ยว ผมรักแฟนมากๆ โทรหาทุกวัน คิดถึงทุกวัน แฟนเขาเป็นเหมือนเซฟโซนที่ดีคนนึงของชีวิต เพราะที่ผมรู้สึกอยากเรียนเพราะแฟนทำให้ผมรู้สึกดีมาก เขาเป็นกำลังใจเขาคอยโทรปลุกตอนเช้า เขาเป็นที่พักใจที่ดีได้เลยครับ
ที่ผมรู้สึกดีเพราะ ผมมาเป็นทหารเรือ ผมรู้สึกไม่ชอบ
ผมเหนื่อย ผมกลัว ผมรู้สึกไม่ดีไม่มีความสุข เจอสังคมร้อยพ่อพันแม่ รู้สึกไม่อยากทำอะไรกับชีวิตเลย
อยากกลับบ้าน แต่มันก็ดีที่มันมีแฟนที่คอยเป็นที่พักใจให้ แต่สุดท้ายมาเรา 2 คนก็เลิกกันไป ผมทำใจไม่ได้เลย ถึงจะเลิกมา 1เดือนแล้ว ผมเสียใจมาก
ผมกินไม่ได้นอนไม่หลับเลย
แค่เรื่องมาอยู่ที่นี้ก็ไม่มีความสุขมากพออยู่แล้ว
ยังต้องมาเลิกกับแฟน
มันทำให้ผมรู้สึก ไม่มีชีวิตชีวาเลย ผมเศร้าตลอดคิดถึงเขาตลอด
ช่วงแรก ผมง้อเขา ผมตามชีวิตเขา สุดท้ายเขาไม่กลับมาเลย เห้อ ผมควรทำยังไงกับชีวิตดีครับ แนะนำผมหน่อยครับ
สิ่งที่อยากให้ช่วยตอบ
1. ผมควรทำไงกับความรู้สึกแย่ๆแบบนี้ดีครับ
2. ผมทำยังไงแฟนเก่าเขาถึงจะกลับมาครับ
3. ผมทำยังไงให้ตัวเองมีความสุขกับสิ่งที่เป็นอยู่ครับ