แม้ช่วงที่เราเป็นวัยรุ่น … อย่างมากสุด เวลาเจอคนหน้าตาตรงสเปก ก็จะรู้สึกแค่ว่า อืม … น่ารักดีแฮะ

มาถึงตอนนี้ เจอคนหน้าตาดี เราก็รู้แหละว่า เขาทำบุญมาดี
แต่ใจจะมองเลยไปถึงว่า อีกไม่นานก็เหี่ยว ก็แก่เฒ่า แล้วดับสลายไปในที่สุด (ไม่มีความงามใด คงอยู่ค้ำฟ้า)

เพราะฉะนั้น จะให้เราตกหลุมรักใคร แค่ เพราะเขาหน้าตาดี … ไม่มีทางเป็นไปได้เลย
เราไม่ตื้นเขินขนาดนั้น

ถ้าจะรัก
รักของเราจะลึกซึ้ง กว่านั้นมาก

แม้รัก จะคือ อารมณ์ แต่เหตุผล ย่อมต้องมีกำกับ
รักเพราะอะไร เราจะรู้ชัด  และ เลิกรักเพราะอะไร เราย่อมรู้ชัด

เคยอยากทำตามอารมณ์ เคยงอแงในใจ อยากจะเอาให้ได้ดังใจ แต่สติ มักจะตามยั้งใจไว้ทันเสมอ

แค่มาแชร์ให้ฟัง หากฟังแล้วมีประโยชน์ อาจจะช่วยให้  จขกท ไม่เพ้อไปไกลนัก

มีสติ นะคะ
รักคนที่ ความเป็นจริง จับต้องได้ และ  เหมาะสม
จึงจะเป็นต้นทาง ของคำว่า “คู่ชีวิต ที่มีค่า”

เอาเวลาเพ้อ ถึงภาพฝัน
ไปพัฒนาตัวเองให้เท่ ในทุกองศา แล้วให้หนุ่มๆเป็นฝ่ายเพ้อคลั่งถึงคุณบ้าง ยังจะมีประโยชน์กว่า

เราไม่ตำหนิ หาก จขกท ยังไม่เข้าใจที่เราสื่อ เพราะวัยฮอร์โมนแรง อาจนำหน้าสติปัญญาไปก่อน
รอโตอีกหน่อย ค่อยๆ พิจารณา อาจจะเข้าใจความหมาย ของคำว่ารัก ในสักวัน