สวัสดีครับ ไม่เคยคิดว่าวันนึงจะได้มาตั้งกระทู้อะไรแบบนี้นะครับ แต่ก็ไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดกับคนในรอบครัวเหมือนกันน่ะครับ
เรื่องก็คือ น้องชายผมอายุ 25 เจอผู้หญิงคนนึงในแอปหาคู่ครับ ผู้หญิงคนนี้เล่าให้ฟังว่าเขาเป็นลูกครึ่งไทย-จีน อายุ 28 พักอยุ่แถวบางนา
ย้ายมาอยู่เมืองไทยตั้งแต่ 10 ขวบ ได้สัญชาติไทย(?) จบป.ตรี 2 ใบ ทำธุรกิจส่วนตัวกับที่บ้าน แล้วทำงาน interior ฟรีแลนซ์ด้วย
มีรถยนต์ส่วนตัว เป็นโรคซึมเศร้า(ซึ่งน้องชายก็เป็นครับ) และตัดสินใจแล้วว่าจะไปอยู่หอพักกับน้องชายผมที่เชียงใหม่ ซึ่งน้องผมพึ่งได้งานที่นั่นครับ
น้องผมก็นั่งเครื่องจากชม. มานัดเจอกับเขาที่เมกาบางนา เพื่อจะขับรถของเขาขึ้นไปชม.ด้วยกันครับครับ
แต่วันที่นัดมาเจอ ผู้หญิงคนนี้บอกว่าแม่ขับรถซึ่งเป็นชื่อเขามา แล้วก็ปล่อยเขาลงที่เมกา แล้วตัวแม่เขาจะขอเอารถไปใช้ก่อน
เขามาเจอกับน้องชายผมด้วยตัวเปล่า ไม่มีกระเป๋าเงิน ไม่เสื้อผ้าชุดอื่น ไม่มีบัตรติดตัวเลย โทรศัพท์ที่มี ก็มีแค่เบอร์แม่ ไม่มีแอปธนาคารอะไรเลย
วันถัดมาผู้หญิงคนนี้โทรไปถามแม่เรื่องรถ ก็ติดต่อไม่ได้ ไปที่บ้าน บ้านไม่มีใครอยู่แล้ว เขาสรุปว่าเขาโดนทิ้งครับ
ผู้หญิงคนนี้ก็เล่าว่าถูกพ่อแม่ทำร้ายตั้งแต่เด็ก พ่อทำธุระกิจผิดกฎหมาย ไม่มีบัญชีธนาคารส่วนตัว เงินทุกอย่างโดนเข้าแม่หมด
และอยากจะหนีจากบ้านนี้ ไปเริ่มชีวิตใหม่กับน้องชายผม ไปหางานที่นู่น ทำเอกสารใหม่ที่นู่น
แน่นอนว่าที่บ้านคัดค้านครับ แต่น้องชายผมเห็นว่าผู้หญิงไม่มีที่ไป อยากดูแล เลยจำเป็นต้องปล่อยไปครับ
ที่คุยกันแต่แรกไม่มีสักอย่าง เหลือแค่ผู้หญิงคนนึงที่มีเสื้อผ้าชุดเดียว ไม่มีหลักฐานอะไร ไม่มีเงิน ไม่มีรถ
อยู่ไม่ถึงเดือน ผู้หญิงขโมยของมีค่าน้องชายผม แล้วหนีออกจากหอไปครับ
4 วันถัดมา ผู้หญิงก็กลับมาเล่าว่าถูกเจ้าหนี้ที่พ่อแม่ไปก่อไว้โทรตาม บอกให้ไปหาที่จ.อุบล
(ผู้หญิงไม่มีบัตรปชช. แต่บอกว่าไป"ขอร้อง"คนแถวๆในให้ออกตั๋วให้)
เลยตกใจทำอะไรไม่ถูก หยิบของไปใช้หนี้ แล้วออกไปโดยที่ไม่ได้บอกน้องชายผม
บอกว่าไปรู้ความจริงจากเจ้าหนี้ว่า แม่ที่อยู่ด้วยเป็นแม่เลี้ยง แม่แท้ๆเสียไปแล้ว ตัวเองมีฝาแฝดที่ไม่เคยรู้มาก่อน และเลี้ยงไว้เพื่อใช้งานครับ
ผ่านไปอีกเดือนกว่า ผู้หญิงก็ไม่ยังยอมไปทำบัตรปชช.ใหม่ งานก็ทำไม่ได้ เพราะลูกค้าทั้งหมดอยู่กับแม่(เลี้ยง?)
ผมเริ่มไม่ใว้ใจ เลยหาข้อมูลครับ ปรากฏว่าชื่อนามสกุลที่เขาให้มา ไม่เจอในทะเบียนมหาลัยที่เขาบอกว่าเขาเรียนครับ และไม่เจอในที่ไหนๆเลย
ผมก็ซักเพิ่มครับ ผู้หญิงเล่าว่า เรื่องมหาลัย แม่บังคับให้โกหก จบจริงๆที่เดียว และพ่อลบชื่อจากมหาลัยนั้นไปแล้ว(?)
ชื่อนามสกุลนั้นก็ไม่ใช่ของจริง เขาให้ชื่อนามสกุลใหม่มา ก็เจออยู่ในทะเบียนมหาลัยอื่นที่เขาไม่เคยบอก ปีที่เข้าก็ไม่ตรง คณะก็ไม่ตรง
ล่าสุดผู้หญิงเข้ากทม.มาทำอะไรสักอย่าง แล้วกลับไปหาน้องผมพร้อมบัตรปชช. ตามชื่อใหม่ที่เขาให้ไว้ แต่ผมขอดูบัตรผู้หญิงก็ไม่ยอมให้ดู
บอกว่าบัตรนี้ได้มาจากพ่อซึ่งข้อมูลไม่ถูกต้อง ขอไปแก้ไขก่อน??????
จนถึงวันนี้ยังไม่สามารถสรุปได้เลยครับว่าคนๆนี้ชื่อนามสกุลนี้มั้ย บัตรที่ถือเป็นบัตรเขาจริงๆมั้ย
เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นประมาณ 3 เดือนกว่าๆที่ผ่านมาครับ ทั้งผมทั้งพ่อแม่ เครียดกับสถานการณ์ทั้งหมดนี้มากครับ
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะน้องชายก็ดูจะเข้าข้างผู้หญิงมาก จนเรื่องที่เล่าๆมาเนี่ย มันดูแปลกไปหมด แต่น้องชายผมก็ยังยืนยันว่าจะดูแลเขา
คนเราจะสามารถคบคนที่โกหกสารพัด และแทบจะไม่มีหลักฐานยืนยันตัวตันได้จริงๆหรอ?
เรื่องก็คือ น้องชายผมอายุ 25 เจอผู้หญิงคนนึงในแอปหาคู่ครับ ผู้หญิงคนนี้เล่าให้ฟังว่าเขาเป็นลูกครึ่งไทย-จีน อายุ 28 พักอยุ่แถวบางนา
ย้ายมาอยู่เมืองไทยตั้งแต่ 10 ขวบ ได้สัญชาติไทย(?) จบป.ตรี 2 ใบ ทำธุรกิจส่วนตัวกับที่บ้าน แล้วทำงาน interior ฟรีแลนซ์ด้วย
มีรถยนต์ส่วนตัว เป็นโรคซึมเศร้า(ซึ่งน้องชายก็เป็นครับ) และตัดสินใจแล้วว่าจะไปอยู่หอพักกับน้องชายผมที่เชียงใหม่ ซึ่งน้องผมพึ่งได้งานที่นั่นครับ
น้องผมก็นั่งเครื่องจากชม. มานัดเจอกับเขาที่เมกาบางนา เพื่อจะขับรถของเขาขึ้นไปชม.ด้วยกันครับครับ
แต่วันที่นัดมาเจอ ผู้หญิงคนนี้บอกว่าแม่ขับรถซึ่งเป็นชื่อเขามา แล้วก็ปล่อยเขาลงที่เมกา แล้วตัวแม่เขาจะขอเอารถไปใช้ก่อน
เขามาเจอกับน้องชายผมด้วยตัวเปล่า ไม่มีกระเป๋าเงิน ไม่เสื้อผ้าชุดอื่น ไม่มีบัตรติดตัวเลย โทรศัพท์ที่มี ก็มีแค่เบอร์แม่ ไม่มีแอปธนาคารอะไรเลย
วันถัดมาผู้หญิงคนนี้โทรไปถามแม่เรื่องรถ ก็ติดต่อไม่ได้ ไปที่บ้าน บ้านไม่มีใครอยู่แล้ว เขาสรุปว่าเขาโดนทิ้งครับ
ผู้หญิงคนนี้ก็เล่าว่าถูกพ่อแม่ทำร้ายตั้งแต่เด็ก พ่อทำธุระกิจผิดกฎหมาย ไม่มีบัญชีธนาคารส่วนตัว เงินทุกอย่างโดนเข้าแม่หมด
และอยากจะหนีจากบ้านนี้ ไปเริ่มชีวิตใหม่กับน้องชายผม ไปหางานที่นู่น ทำเอกสารใหม่ที่นู่น
แน่นอนว่าที่บ้านคัดค้านครับ แต่น้องชายผมเห็นว่าผู้หญิงไม่มีที่ไป อยากดูแล เลยจำเป็นต้องปล่อยไปครับ
ที่คุยกันแต่แรกไม่มีสักอย่าง เหลือแค่ผู้หญิงคนนึงที่มีเสื้อผ้าชุดเดียว ไม่มีหลักฐานอะไร ไม่มีเงิน ไม่มีรถ
อยู่ไม่ถึงเดือน ผู้หญิงขโมยของมีค่าน้องชายผม แล้วหนีออกจากหอไปครับ
4 วันถัดมา ผู้หญิงก็กลับมาเล่าว่าถูกเจ้าหนี้ที่พ่อแม่ไปก่อไว้โทรตาม บอกให้ไปหาที่จ.อุบล
(ผู้หญิงไม่มีบัตรปชช. แต่บอกว่าไป"ขอร้อง"คนแถวๆในให้ออกตั๋วให้)
เลยตกใจทำอะไรไม่ถูก หยิบของไปใช้หนี้ แล้วออกไปโดยที่ไม่ได้บอกน้องชายผม
บอกว่าไปรู้ความจริงจากเจ้าหนี้ว่า แม่ที่อยู่ด้วยเป็นแม่เลี้ยง แม่แท้ๆเสียไปแล้ว ตัวเองมีฝาแฝดที่ไม่เคยรู้มาก่อน และเลี้ยงไว้เพื่อใช้งานครับ
ผ่านไปอีกเดือนกว่า ผู้หญิงก็ไม่ยังยอมไปทำบัตรปชช.ใหม่ งานก็ทำไม่ได้ เพราะลูกค้าทั้งหมดอยู่กับแม่(เลี้ยง?)
ผมเริ่มไม่ใว้ใจ เลยหาข้อมูลครับ ปรากฏว่าชื่อนามสกุลที่เขาให้มา ไม่เจอในทะเบียนมหาลัยที่เขาบอกว่าเขาเรียนครับ และไม่เจอในที่ไหนๆเลย
ผมก็ซักเพิ่มครับ ผู้หญิงเล่าว่า เรื่องมหาลัย แม่บังคับให้โกหก จบจริงๆที่เดียว และพ่อลบชื่อจากมหาลัยนั้นไปแล้ว(?)
ชื่อนามสกุลนั้นก็ไม่ใช่ของจริง เขาให้ชื่อนามสกุลใหม่มา ก็เจออยู่ในทะเบียนมหาลัยอื่นที่เขาไม่เคยบอก ปีที่เข้าก็ไม่ตรง คณะก็ไม่ตรง
ล่าสุดผู้หญิงเข้ากทม.มาทำอะไรสักอย่าง แล้วกลับไปหาน้องผมพร้อมบัตรปชช. ตามชื่อใหม่ที่เขาให้ไว้ แต่ผมขอดูบัตรผู้หญิงก็ไม่ยอมให้ดู
บอกว่าบัตรนี้ได้มาจากพ่อซึ่งข้อมูลไม่ถูกต้อง ขอไปแก้ไขก่อน??????
จนถึงวันนี้ยังไม่สามารถสรุปได้เลยครับว่าคนๆนี้ชื่อนามสกุลนี้มั้ย บัตรที่ถือเป็นบัตรเขาจริงๆมั้ย
เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นประมาณ 3 เดือนกว่าๆที่ผ่านมาครับ ทั้งผมทั้งพ่อแม่ เครียดกับสถานการณ์ทั้งหมดนี้มากครับ
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะน้องชายก็ดูจะเข้าข้างผู้หญิงมาก จนเรื่องที่เล่าๆมาเนี่ย มันดูแปลกไปหมด แต่น้องชายผมก็ยังยืนยันว่าจะดูแลเขา