เราอยู่ไกลบ้านมาก เพราะงั้นก็จะมีบ้างที่จะคอลไปหาครอบครัวเพื่อเล่าเรื่องสนุกๆให้ฟัง เพราะเราก็รู้ว่าเขาอาจจะเหงาตอนที่เราไม่อยุ่บ้าน และเราก็คิดถึงด้วย แต่เรามักจะโดนตำหนิตลอดเรื่องอ้วน คอใหญ่หน้าบานแล้วนะ คือมันหมดอารมณ์ความคิดถึงไปเลยอะ จนเราไม่อยากจะโทรไปหาแล้วไม่อยากคุยแล้วอะ บ้างครั้งเราก็กินของที่ชอบแก้เหงาสป.ละครั้งงี้  เพราะเราอยู่คนเดียว ถ้าไม่ทำอะไรที่ให้ตัวเองมีความสุขบ้าง กลัวจะเป็นบ้าไปก่อน ความสุขของเราคือได้กินข้าวที่อร่อยและดูหนังไปด้วย และเราคิดว่าเราอวบอะ ไม่อ้วน เราสูง 164 นน 60 คือเราเศร้าอะ เพื่อนเราญาติเราไม่มีใครทักเราเรื่องอ้วนเลย ยกเว้นแม่เรา เราควรจะทำยังไงกับความรู้สึกไม่ดีกับแม่ยังไงดี