...เขียนขึ้นเพื่อ อยากจะระบายความรู้สึก ของตัวเองในตอนนี้ รู้สึก เหมือนตัวเองหลงทิศ เคว้งคว้าง ท้อแท้ หมดกำลัง ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อ เพราะผมชอบคนๆนึงมาก และก็ไม่เคยชอบใครมากไปกว่านี้อีกแล้ว 
และผมก็รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เค้าทำกับ ผมในบางครั้งบางที เค้าเกลียดเราหรอเค้าถึงทำแบบนี้ ครั้งแรกเลยก็คือ ตอนที่เอารถมาซ่อมแล้วเราก็แจ้งเคลมเรื่องช่องแอร์ผมเดินวนรอเพื่อจะรอเก็บงานประกอบเสร็จแต่ก็ไม่บอกไม่พูดกับผมเลยแต่พอผมออกไปก็ให้อีกคนมาทำแทนแล้วเอารถออกไป ครั้งต่อมาคือเห็นผมนั่งกินข้าวอยู่ก็ไม่เดินเข้ามานั่งรอให้ผมออกไปก่อนถึงเข้าไปนั่งที่โต๊ะ และเรื่องการรบกวนเวลาส่วนตัวใน
Facebook ผมก็ไม่เคยคิดจะที่ทำแต่มีคนอื่นที่มันอยากจะช่วยแบะผมก็ไม่โทษใครนะเพราะเค้ายากจะช่วยให้ผมกล้าไปคุยแต่ผมไม่รู้ถึงการกระทำตรงนั้นว่ามันจะส่งผลให้มองผมเป็นคนยังไงก็ไม่รู้แล้วคนที่กระทำจะพูดความจริงแล้วจะช่วยอธิบายให้เข้าใจหรือป่าวว่าผมไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนั้นแล้วจะเชื่อบ้างมั้ยผมไม่รู้ ถึงบางเรื่องจะเป็นเรื่องเล็กๆบางเรื่องเรื่องใหญ่ แต่มันก็ทำให้คนๆนึงรู้สึกได้เหมือนเค้าเกลียดเราเลย ครั้งล่าสุดทำไมถึงลบผมออกจากเพื่อนผมไม่รู้ว่าทำอะไรผิดถึงต้องผมลบออกแต่ทำให้ผมรู้สึกเสียใจมากที่สุด กับคนอื่นๆเค้าคุยด้วยแต่กับผมทำไมถึงไม่คุยด้วยเลย เค้าจะรู้บ้างมั้ยว่าผมชอบเค้ามากแค่ไหน ต่อให้เค้าจะทำแบบไหนหรือไม่เคยมองผมเลยแต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนความรู้สึกผมเลยได้เลยต่อให้ต้องเสียใจมากกว่านี้ ผมก็จะยังชอบเค้าอยู่ดี คนเราไม่คาดหวังก็จะไม่ผิดหวังมันก็จริง แต่ชีวิตนี้ของผมมันจะผิดหวังตลอดเลยหรอให้ผมสมหวังสักครั้งไม่ได้เลยหรอผมก็ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ผมแค่อยากให้รู้ว่าผมเสียใจนะ และตลอดชีวิตผมที่มี ผญ. เข้ามาในชีวิตนี้ผมก็เสียใจมาเยอะแล้ว ทั้งโดนหลอกเรื่องเงินทั้งโดนเอามาเป็นตัวประชดคนอื่น บางคนก็ถูกบอกเลิกโดยไม่มีเหตุผลเสียใจจนไม่อยากจะเสียใจอีกแล้ว อยากจะจริงจังแล้วไม่อยากคุยกับใครอีกแล้ว อยากได้โอกาศได้ลองคุยกันบ้าง ถึงจะไม่ได้คุยต่อหน้าตรงๆก็หน้าจะตอบผมบ้าง แค่ครั้งแรกที่ผมทักก็ฟาวแล้ว ผมแค่อยากให้โอกาศให้ผมได้ลองคุยบ้างอย่าพึ่งผลักใสรีบปฏิเสธผมเลย  สุดท้ายแล้วผมก็ยังไม่สามารถที่จะห้ามตัวเองที่จะไม่รู้ให้รู้สึกกับผู้หญิงคนนี้ได้เลย ผมควรจะทำไรอย่างไรดีผมชอบเค้าจริงๆ ตอนนี้ผมไม่รู้เลยว่าความหวังผมเหลือแค่ไหน มันทำให้ผมกลายเป็นคนนอนไม่หลับ หลับก็ไม่สนิทเลยสักครั้ง