เราเพิ่งดู School Tales The Series ตอน นิทานอีศพ ที่เพิ่งปล่อยมาทาง Netflix กระทู้นี้เราเลยอยากมารีวิว ชื่นชม และชวนพูดคุยกัน โดยอาจกล่าวถึงภาพรวม หรือซีนที่น่าสนใจ ซึ่งอาจต้องกล่าวถึงความรู้สึกของตัวละคร จึงขอติด SPOIL เตือนไว้นะคะ

ตอนที่เริ่มโปรโมทซีรีส์มีภาพตัวละคร "สายป่าน" ปล่อยออกมา เป็นภาพเด็กนักเรียนผู้หญิงผมติ่งหู ดูเรียบร้อย ทำหน้าจ๋อง ๆ เศร้า หวาดกลัว ซึ่งพอได้อ่านเรื่องย่อไปด้วย ทำให้หลายคนรวมถึงเราด้วยคิดว่าตัวละครนี้ต้องเป็นเด็กเรียน หงิม ๆ จ๋อง ๆ เก็บตัว โดนเพื่อนบูลลี่ น่าสงสาร รวมถึงอรบอกว่า "ร้องไห้ทั้งเรื่อง แต่จะร้องแบบไหนต้องไปดู" แต่ก็แอบเอะใจตรงที่อรให้สัมภาษณ์สื่อเกี่ยวกับตัวละครว่า "ที่คิดว่าตัวเองทำถูก ความจริงอาจไม่ใช่" ทำให้คิดว่าตกลงสายป่านเป็นคนยังไงกันแน่นะ ?

ในซีรีส์ อรสื่อถึงคาแรคเตอร์นี้ได้ค่อนข้างชัดเจนตั้งแต่ซีนแรก ว่าสายป่านเป็นเด็กเรียน introvert ไม่คบเพื่อน และเพื่อนไม่คบ (นางเดินไปไหนมาไหนคนเดียวทุกซีน ในขณะที่คนอื่นในซีนมักจะนั่ง/เดินกันเป็นกลุ่ม) ช่างสังเกต ช่างถาม อยากรู้อยากเห็น แล้วก็ค่อย ๆ เผยมุมอื่นออกมาเรื่อย ๆ ตลอดทั้งเรื่อง นางก็ไม่ใช่เด็กจ๋องด้วย นางฉลาด เอาตัวรอดได้ ไม่ยอมคน และพยายามสู้ (แต่สู้ไม่ได้) ทำให้สายป่านมีความเก็บกด และแอบร้ายอยู่ในตัว ไม่เปิดรับใครเข้ามาในชีวิต

การแสดงของน้องอรค่อย ๆ ให้คนดูได้เรียนรู้ตัวละครสายป่านไปเรื่อย ๆ ตั้งแต่ต้นเรื่องโดยไม่ต้องเล่นอะไรเยอะ แสดงผ่านสีหน้า สายตา คำพูด น้ำเสียง บุคลิก ภาษากายต่าง ๆ แบบที่เล่นน้อยแต่เล่าเรื่องราวได้เยอะ และน้องอรเก็บรายละเอียดต่าง ๆ ได้อย่างดีงามเช่นเคย

ซีนหนึ่งที่ชอบและถือเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญของเรื่อง คือ ซีนที่สายป่านอ่าน "นิทานอีศพ" ชอบการเล่าเรื่องที่เล่าผ่านเสียงอ่านหนังสือของสายป่าน ให้ฟีลเหมือนสายป่านอ่านนิทานให้เราฟังจริง ๆ และชอบการเล่าเรื่องที่เอาสายป่านเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นเลย การแสดงของอรเหมือนดึงผู้ชมเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นกับสายป่านและรู้สึกแบบที่สายป่านรู้สึก ทั้งรู้สึกสงสาร หดหู่ กลัว แม้กระทั่งช็อตหนูตายที่ซีรีส์เล่าผ่านการแสดงของอรล้วน ๆ อรก็ทำให้เรารับรู้ถึงความรู้สึกจากสิ่งที่สายป่านเห็น ความหวาดกลัว พะอืดพะอม อึดอัด สะเทือนใจ ได้อย่างครบถ้วน การเล่าเรื่องแบบนี้และการแสดงของอรทำให้ผู้ชมรู้สึกตามได้อย่างชัดเจนเลย และเข้าใจว่าทำไมสายป่านอินกับนิทานอีศพมาก ๆ นอกจากนี้ยังชอบการลงเสียงของอรด้วย น้ำเสียง จังหวะการพูด อารมณ์ ดึงผู้ชมให้อินตามไปด้วยได้ดีจริง ๆ

หลังจากนั้นจะเห็นว่าสายป่านดูสนใจนิทานอีศพมาก ๆ การแสดงของอรก็สื่อแบบนั้นผ่านทางสีหน้าสายตาที่ดูอยากรู้อยากเห็น ดูมีความคิดบางอย่าง อย่างที่บอกว่าความจริงนางอยากสู้ (ที่นางฟ้องครูก็คือการสู้ครั้งนึงของนาง) แต่สู้ไม่ได้ การได้รู้เรื่องหนังสือเล่มนี้ ทำให้นางเห็นทางที่จะสู้ได้ จนเริ่มหยิบเอามาเขียนในห้องเรียน จนมาถึงอีกซีนที่เป็นจุดพีคของเรื่อง คือซีนที่โดนตัดผม ซีนนี้การแสดงของอรมี Dynamic ดีมาก ๆ อรใส่สุดพลังจนจะเป็นลมแทน และเก็บรายละเอียดได้ดี จากหงุดหงิด โกรธ อับอาย โกรธขึ้นไปอีก พยายามสู้ หวาดกลัวตอนรู้ว่าจะโดนตัดผม พยายามขัดขืน จนสุดท้ายก็นิ่งเฉย เก็บกดความเคียดแค้นไว้ข้างใน จากการแสดงที่ปล่อยพลังเยอะมาก ๆ จนคนดูอึดอัดแทบจะขาดใจตามไปด้วย ค่อย ๆ ปรับมาเป็นการแสดงผ่านสีหน้าแววตามาจากอารมณ์ข้างในล้วน ๆ ตัวสั่นไปหมด จนน้ำตาไหลออกมา และตัดสินใจเขียนหนังสือนั้นต่อ แต่ให้ความรู้สึกเคียดแค้นจริง ๆ ต่างจากซีนในห้องเรียนที่ดูเหมือนเขียนด้วยความโกรธ อยากลอง อยากระบายความในใจ ก็ถือว่าอรเล่าความคิดของตัวละครได้ละเอียดดี

และต้องบอกว่า Dynamic การแสดงของอรเหมาะกับแนวสยองขวัญมาก ๆ เพราะอรค่อย ๆ ไต่ระดับอารมณ์ได้ดี และทำให้ผู้ชมรู้สึกตามไปด้วยได้ในทุก ๆ อารมณ์ของตัวละคร มีจังหวะหนักเบา จังหวะลุ้น จังหวะตกใจ จังหวะกลัวจนตัวสั่นทำอะไรไม่ถูก และพอถึงจังหวะพีค อรก็ส่งผู้ชมไปได้สุดจริง ๆ อย่างช่วงท้ายเรื่องจะมี 3 ซีนพีค ๆ ตั้งแต่เห็นแก้วตาย ไปเจอศพครูผู้ชายในห้องสมุด และรู้เรื่องครูนาริน การแสดงของอรก็ค่อย ๆ พาผู้ชมให้รู้สึกตามไปด้วยได้ทั้ง 3 พีค เล่น continue อารมณ์ของแต่ละซีนได้ดี ทำให้ความรู้สึกของผู้ชมถูกอรดึงตามให้ต่อเนื่องไปด้วยทั้ง 3 ซีน และอรก็ยังเป็นอรที่ใส่ไปสุดพลังเช่นเคย ตัวสั่น กรี๊ดสุดเสียง เหงื่อท่วมตัว รวมถึงสามารถถ่ายทอดความซับซ้อนทางความคิดความรู้สึก ทั้งความกลัว ความเสียใจ ความสับสน ความขัดแย้งในตัวเองของตัวละครผ่านการแสดงได้อีกด้วย

การแสดงของอรในเรื่องนี้เป็นการพลิกคาแรคเตอร์ที่สำคัญของอรเลย ปกติอรมักจะถูกบอกว่าเล่นแต่บท Extrovert สดใสน่ารัก (แต่ความจริงทุกตัวละครที่อรเล่นก็มีปูมหลังส่วนตัวที่ต่างกันทั้งนั้น มันไม่มีการแสดงไหนที่เหมือนกันทุกอย่างหรอก) แต่เรื่องนี้อรได้เล่นบทสายป่าน ที่มีความ Introvert เครียด กดดัน น้องก็สามารถแสดงได้ดีมาก ๆ เหมือนกัน และที่น่าสนใจคือ อรถ่ายทอดตัวละครนี้ได้อย่างมีมิติมาก ๆ ด้วยความที่สายป่านเป็นเด็กเก็บกด นางมีความคิดและการกระทำที่ซับซ้อนมาก ทั้งทำโดยตั้งใจ ทำด้วยความโกรธ ทำผ่านจิตใต้สำนึก ทำด้วยอารมณ์ชั่ววูบ ความเป็นมนุษย์คนนึง และสามัญสำนึกต่าง ๆ จนทำให้สับสนในตัวเอง ทำให้ผู้ชมรับรู้ความรู้สึกนึกคิดในมุมต่าง ๆ ของตัวละครนี้ได้ หรือความสับสนที่บางทีดูไปก็สับสนตามไปด้วย รวมถึงความเป็นพีเรียด (เหตุการณ์เกิดในปี พ.ศ. 2515) อรก็คีพบุคลิก การแสดงออกของได้ละครให้มีความพีเรียดได้ค่อนข้างดี

สำหรับเราถือว่า น้องอรในบทบาทสายป่าน น้องสามารถเล่าเรื่องราวผ่านการแสดงได้อย่างละเอียดและมีมิติ น้องเล่นน้อยแต่ได้เยอะ เล่นลึกแต่ชัดเจน ซีนไหนที่ต้องระเบิดอารมณ์ก็ปล่อยพลังได้สุดแบบแทบขาดใจจริง ๆ และสามารถส่งความคิดความรู้สึกของตัวละครมายังคนดูได้ เห็นการพัฒนาทั้งทางด้านการพูด น้ำเสียง สายตา สีหน้า ภาษากาย จังหวะจะโคน การแสดงที่เป็นภายนอกก็ทำได้ดี การถ่ายทอดความรู้สึกภายในก็ส่งออกมาดี หลายซีนที่แสดงเหมือนไม่ได้แสดง มี Dynamic ที่สามารถดึงคนดูให้รู้สึกร่วมไปกับตัวละครของน้องได้ตลอดทั้งเรื่องเลย

ความรู้สึกที่เกิดขึ้นระหว่างดู น้องอรไม่ได้ทำให้เราเกิดความรู้สึกต่อตัวสายป่าน แต่อรดึงเราเข้าไปให้รู้สึกแบบที่ตัวสายป่านรู้สึกได้เลย ทำให้ระหว่างดูเราเข้าถึงและรับรู้ความรู้สึกของตัวละครนี้ตามไปด้วยจนจบแล้วก็ยังอินอยู่ เหมือนเราได้ไปเป็นสายป่านเอง ซึ่งน่าทึ่งมากที่น้องอรสามารถดึงผู้ชมให้อินตามไปในระดับนี้ได้

ซีรีส์เรื่องนี้ดูแล้วรู้สึกกลัว ขนลุก อึดอัด กลั้นใจ เท้าจิก หายใจไม่อิ่มตลอดเวลาจริง ๆ ดูจบแล้วเหนื่อย

น้องอรแสดงให้เห็นพัฒนาการด้านการแสดงที่สูงขึ้นจากงานล่าสุดไปอีกมาก รวมถึงนี่เป็นบทบาทที่พลิกคาแรคเตอร์ไปจากเดิมสุดขั้ว มีความซับซ้อนและท้าทายมาก ๆ แต่น้องอรก็สามารถทำได้ และทำได้ดีมาก ๆ ด้วย ตีบทแตกละเอียด สะกดคนดูอยู่ สมกับที่รอคอยจะอวดแฟนคลับมานานเกือบปีจริง ๆ

อีกคนที่ไม่พูดถึงไม่ได้คือ คุณฟ้า ษริกา ในบทครูนาริน ที่สุดของการแสดง อินเนอร์ลึกมาก สะพรึงมาก Facial Expression ส่งอารมณ์ดี ชอบน้ำเสียงมาก ๆ อินเนอร์ไม่หลุดเลย คีพความเป็นพีเรียดสุด ออกเสียง ร ชัดด้วย งานละเอียดจริง ๆ ดีใจที่น้องอรได้ร่วมงานกับพี่ฟ้านะ

สุดท้าย ถึงน้องอรนะคะ ยังจำได้อยู่เลยว่าเมื่อต้นปีที่แล้ว อรเล่าว่าจะมีมินิซีรีส์เรื่องนึงที่อรอยากเล่นบทนี้มาก ๆ มันท้าทายและแปลกใหม่สำหรับอร จนถึงช่วงที่ถ่ายทำ อรก็ออกเช้ากลับดึกตลอด ลง Story ทีก็ตาบวม หัวฟู มีแผลมีรอยช้ำเต็มไปหมด จนวันที่มาไลฟ์หลังปิดกล้องก็ยังเป็นแบบนั้น อรดูตื่นเต้นมาก ๆ กับงานนี้ อยากให้ทุกคนได้ดูมาก ๆ ระหว่าง 10 เดือนที่รอซีรีส์ออน อรก็ยังดูตื่นเต้นทุกครั้งที่พูดถึง ทำให้รู้สึกว่าอรตั้งใจกับสิ่งนี้เพื่อให้ทุกคนได้ดูมากจริง ๆ และวันนี้ก็มาถึงแล้วนะ หนูทำได้ดีมาก ๆ เลย เป็นอีกครั้งที่หนูพิสูจน์ตัวเองผ่านการทำงานและผลงาน ภูมิใจที่สุด อย่าลืมขอบคุณตัวเองเยอะ ๆ นะ

ขอบคุณน้องอรที่เปิดรับทุกโอกาส ทำตัวเองให้พร้อมสำหรับทุกโอกาส ขอบคุณที่ทุกครั้งเมื่อได้รับโอกาสน้องตั้งใจทำเต็มที่และใส่สุดเสมอ ขอบคุณที่ไม่หยุดพัฒนาตัวเอง ขอบคุณที่ทำให้ภูมิใจเสมอ และภูมิใจทุกครั้งที่บอกว่ารักผู้หญิงคนนี้ ทุกอย่างมันมีความหมายมากจริง ๆ คนเก่งงงง

ผลงานนี้ก็จะเป็นเหมือนทุก ๆ สิ่งที่อรทำ ที่ทำให้แฟนคลับและตัวอรเองภาคภูมิใจทุกครั้งที่นึกถึง

ขอบคุณทุก ๆ สิ่งที่ทำให้อรเป็นอรที่น่ารักแบบนี้

ขอฝาก School Tales The Series ตอน นิทานอีศพ และทุก ๆ ตอนด้วยนะคะ ซีรีส์ไทยที่มีคุณภาพอีกเรื่องนึงเลย

และขอฝากสนับสนุนน้องอร BNK48 ด้วยนะคะ
FB: Orn BNK48
IG: orn.bnk48official
Contact for work: SALES@BNK48.COM