อยากตาย

ผม17และคับวันนี้เย้~~~แต่คงไม่มีคนมาแฮปหรอก.. คือปกติแล้วผมไม่ค่อยเป็นอะไรหรอกแต่พออยู่มาถึงปัจจุบัน​ก็เริ่มรู้สึกไม่อยากจะมีชีวิตอยู่สักเท่าไหร่คือท้อก็ชีวิตมากตอนนี้ทำอะไรก็โดนแม่ด่าตลอดโดนใช้งานในทุกๆอย่างล้างจาน กวาดบ้าน ถูพื้น เปลี่ยนไฟ นี้ต้องซ้อมปั่มน้ำอีกแล้วบอกแม่"แม่มันซ้อมไม่ไหวเปลี่ยนเถอะไม่ก็เรียกชั่งมาซ้อม" แม่ก้บอกซ้อมไม่ได้ก็ไม่ต้องซ้อม ไม่ต้องใช้และก็ก้เอาค้อนมาทุบทิ้งทุบเสร็จใครรับผิดชอบก้ผมนี้แหละก้ต้องนั้งทำต้องเปลี่ยนเอานู้นเอานี้มาพันให้มันใช้ได้ดูยูทูปมันกลับมาใช้ได้ แม่ก็มาอีกไม่เห็นเหมือนเดิมเลยทุบซ้ำตอนนั้นน้ำแต่แทบใหลแต่ก็ต้องทนเถียงไม่เคยชนะและก้มีเหตุการณ์​คล้ายๆกันแบบนี้หลายรอบมากและก้ทนมาจนถึงตอนนี้ ทุกคนครับพอเข้าช่วงวัยรุ่น​เนียก้อยากมีเวลาส่วนตัวบ้างใช่ไหม คือบ้านผมมันนอนรวมกันทุกคนในห้องเดียวและเวลาส่วนตัวเดียวที่จะอยู่คนเดียวได้คือในห้องน้ำนอกนั้นที่ไหนไม่ส่วนตัวสักนิดแต่เป็นเค้าห้องน้ำนานเพราะแบบอยากอยู่คนเดียวนั้นแหละปัญหา​เกิดแม่มาและ"ห้ามเข้าน้ำเกิน20นาทีนะถ้าเกินไม่ต้องเปิดแอร์" อันนี้ทนได้ไม่เป็นไรต่อมาเปลี่ยนวิธีและเอาโทรศัพท์​เข้าห้องหัก500 หักแช้วผมจะกินอะไรได้3,000 เดือนนึงผมแทบไม่พอกินนี้ค่ารถอีกโดนหักอีก
เห้อ.. นี้แค่ส่วนน้อยเหล่าหมดน่าจะนาน
ผมก็เคยระบายให้เพื่อนไปแล้วก้ได้เออสู้ๆ
สู้แล้วทำดีแล้วผมทำสุดแล้วจริงๆมันไหวแค่นี้ทุกวันนี้ก็โดนอยู่โรงเรียนมีความสุขกว่าอีกหมดกำลังใจแบบพอหาอะไรสร้างแรงบันดาลใจ​แล้วเล่นกีฬาแล้วเอออยากเป็นนักบาสวะก้ไม่รู้จะถามใครถามแม่แม่ก้บอกเป็นไม่ได้หรอกคิดช้าไปแล้วม.4แล้วผมแบบเห้อ... กุจะทำอะไรดีวะเนี้ยตอนนี้ไม่อยากทำอะไรแล้วอยากหายไปจากโลกนี้เพื่อมันจะได้เงียบสักที
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
• อ่านดูแล้วไม่มีตรงไหนที่ฟังดูว่าอยากตายนอกจากอยากสบายและอยากให้ทุกอย่างมันเป็นไปตามใจตัวเอง •


พี่เคยอายุ 17 มาก่อน แม่ของน้องเคยอายุ 17 มาก่อน

เป็นผู้ชาย ถ้าเรื่องแค่ทำงานบ้านหรือช่วยซ่อมแซมข้าวของเครื่องใช้ในบ้าน มันทำให้ไม่มีชีวิตส่วนตัวขนาดนั้น ทำให้ชีวิตมันแย่ขนาดนั้น จนต้องเอาคนที่เลี้ยงดูหาเงินมาส่งให้เรียนหาข้าวให้กินหาหลังคาให้นอนมาว่าให้คนอื่นฟัง ต้องให้คนอื่นมาทำอะไรให้ทุกอย่างหรือยังไงอ่ะ?  -  อย่าพึ่งรีบตายนะ อยู่รอไปเจอของจริงในวันที่ต้องทำมาหาเลี้ยงตัวเองก่อนวันที่ต้องรับรู้ถึงว่าเวลาหิวแล้วไม่มีจะกินรู้สึกยังไง ไม่มีเงินจ่ายค่าน้ำค่าไฟไม่มีที่ให้ซุกหัวนอนและไม่มีแม่จะเป็นยังไง

อยากมีห้องส่วนตัวอยากมีเวลาส่วนตัวอยากมีทุกสิ่งทุกอย่าง ก็ออกไปทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเองสิถ้างั้นน่ะ พี่ก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะทำได้อย่างที่แม่เธอทำมั้ย

มีเด็กเยอะแยะที่อายุ 17 ที่อาจจะไม่เคยเห็นหน้าพ่อแม่ อาจจะไม่ได้กินข้าวครบทุกมื้อ อาจจะไม่ได้มีแม้แต่โทรศัพท์มือถือหรือได้รับการศึกษา เค้าก็ยังมีชีวิตอยู่มาได้ คิดดี เอาดีจนได้

หวังว่าจะคิดอะไรได้บ้างนะจากข้อความนี้ หวังว่าวันที่ต้องน้องนึงโตไปเป็นพ่อคนแล้วจะจำวันนี้ได้ว่าพูดอะไรไว้ทำอะไรไว้ และขอให้ได้เจอสิ่งที่ตัวเองแสดงออกหรือพูดกับแม่ตัวเองเหมือนกันนะ บางทีบทเรียนที่ดีที่สุดอาจจะเป็นยังงั้นก็ได้สำหรับคนที่มีความคิดแบบนี้ “ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา”
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่