ขอวิธีให้อยากมีชีวิตต่อทีค่ะ

คือเราตั้งกระทู้นี้เพื่อมาสอบถามประสบการณ์การผ่านพ้นจากโรคซึมเศร้ามาอ่ะค่า

ประเด็นของเราคือ"ครอบครัว"เเละ"เพื่อน"เหตุการณ์ต่างๆมันเกิดขึ้นกับเราตั้งเเต่เมื่อ4ปีที่เเล้วทั้งเรื่องเเฟนเรื่องเพื่อนที่โดนเเย่งไปเรื่องพ่อกับเเม่ที่มักจะกดดันให้เรามีเกรดสูงๆเเละมักสนใจคนพี่ที่เรียนเก่งกว่าอยากไปไหนก็ไปได้เเต่เราไม่เคยจะได้ไปไหนเลยเเม้เเต่บ้านเพื่อนสนิทก็ยังไม่เคยได้ไปเเละพ่อกับเเม่ก็เอาเเต่ใช้งานจนคิดว่าเราคงกลายเป็นคนใช้มากกว่าลูกอีกเเล้วทั้งใช้คำหยาบบ้างโมโหตบตะคอกใส่บ้างถึงจะรู้ว่าเราเป็นฝ่ายพูดไม่ดีเองก็เถอะพอหลังจากที่ตบหรือตีไปเเล้วก็มักจะมาถามทีหลังว่า"เป็นไงเจ็บมั้ยหล่ะใครสั่งใครสอนให้พูด/ทำเเบบนี้ พอเเม่พูดก็หาว่าเค้าว่าเเต่ตัวเอง"ทั้งๆที่เราไม่เคยพูดเลยว่าเเม่ว่าเเต่เราเเละมีเเต่ตัวเองทั้งนั้นที่เอาเเต่บ่นพอเราพูดกลับเเต่มาตบปากหาว่าเถียงจนมาถึงทุกวันนี้เราพยามหาทางทำให้ตัวเองร่างกายหนักๆบ้างให้ตัวเองเหนื่อยเยอะๆบ้างเเละเวลาที่คิดสั้นจะมีเพื่อนสนิทมาคอยปลอบใจเเต่เราก็ไม่ได้รู้สึกว่าอยากใช้ชีวิตต่อไปอีกเลยเราอยากจะหาวิธีทำให้เราดีขึ้นบ้างอ่ะค่ะทุกวันนี้ความรู้สึกของเราเเข็งกระด้างไปเเล้วถึงเเม้ว่าภายนอกจะดูหัวเราะเเต่ภายในคือไม่ได้รู้สึกอะไรจริงๆทุกวันคิดเเต่เรื่องฆตต.ขอคนช่วยคิดหาวิธีมีกำลังใจอยากอยู่ต่อทีค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่