คุณคิดอย่างไรกับคำถามที่ผมตั้ง
เวลาลูกต้องการความช่วยเหลือ หรือขอช่วยในบ้างสิ่ง พ่อแม่กลับมองว่าไม่เป็นไรหรอก
แต่พอคนรอบข้างหรือคนอื่นขอควาทช่วยเหลือเขากลับยินดีช่วย ยินดีไปรับไปส่งไปเที่ยว(พอเราขอไปด้วย พ่อแม่กลับทำอาการแบบไม่ต้องไปหรอก ประมาณเขาไปกับคนอื่น ชวนไปอายคนมั้ง ประมาณนี้)
บางทีเราก็แอบน้อยใจว่า
พ่อ : ทำไมชื่นชม ยินดีกับลูกคนอื่น แต่ไม่เคยให้กำลังใจหรือพลงบวกกับเราเลย มีแต่พูดเสียดสีพูดบอกทำไม่ได้หรอก ควาย โง่ บ้า เป็นต้น
แม่ : เวลาเขาชวนคนข้างนอกไป พอเราอยากจะไปเที่ยวด้วย(เราบอกขอไปด้วย) เขากลับทำท่าทางที่ประมาณไม่อยากให้เราไป อายคนอื่นหรือยังไงไม่แน่ใจ🥲
เราก็แอบนอยนะ ต่อหน้าทำเป็นเฉยๆ แต่ต้องมาร้องไห้เก็บตัวอยู่คนเดียว ไม่อยากให้ใครเห็นเวลาร้อง เราเลยอยากมาสอบถามเพื่อนๆจะจัดการกับความคดยังไงดี หากเพื่อนๆมีพ่อแม่แบบนี้
พ่อแม่เห็นคนข้างนอกสำคัญกว่าลูก?
เวลาลูกต้องการความช่วยเหลือ หรือขอช่วยในบ้างสิ่ง พ่อแม่กลับมองว่าไม่เป็นไรหรอก
แต่พอคนรอบข้างหรือคนอื่นขอควาทช่วยเหลือเขากลับยินดีช่วย ยินดีไปรับไปส่งไปเที่ยว(พอเราขอไปด้วย พ่อแม่กลับทำอาการแบบไม่ต้องไปหรอก ประมาณเขาไปกับคนอื่น ชวนไปอายคนมั้ง ประมาณนี้)
บางทีเราก็แอบน้อยใจว่า
พ่อ : ทำไมชื่นชม ยินดีกับลูกคนอื่น แต่ไม่เคยให้กำลังใจหรือพลงบวกกับเราเลย มีแต่พูดเสียดสีพูดบอกทำไม่ได้หรอก ควาย โง่ บ้า เป็นต้น
แม่ : เวลาเขาชวนคนข้างนอกไป พอเราอยากจะไปเที่ยวด้วย(เราบอกขอไปด้วย) เขากลับทำท่าทางที่ประมาณไม่อยากให้เราไป อายคนอื่นหรือยังไงไม่แน่ใจ🥲
เราก็แอบนอยนะ ต่อหน้าทำเป็นเฉยๆ แต่ต้องมาร้องไห้เก็บตัวอยู่คนเดียว ไม่อยากให้ใครเห็นเวลาร้อง เราเลยอยากมาสอบถามเพื่อนๆจะจัดการกับความคดยังไงดี หากเพื่อนๆมีพ่อแม่แบบนี้