สวัดดีครับ พอดีเราอยู่ในความสัมพันธ์ที่ค่อนข้าง เป็นเพื่อนสนิท หรือ มันสามารถเป็นได้มากกว่านี้ใหม เป็นคนหน้าตาดี มาก มีทั้งรุ่นน้อง รุ่นพี่ชอบ เกย์ ชอบกันตรึม ได้รับคัดเลือกเป็นเดือนมหาลัยแต่ตลอดจน ปวช1-ปี4(กำลังเรียนปี 4 เทอม 1) เค้าเองไม่เคยมีแฟนเลย
เรื่มเลยนะเครับ
ปวช1 ต้องบอกไว้ก่อนผมไม่ใช้ผู้ชาย( เค้าก็รู้ว่าเราไม่ใช้ผู้ชายเรามันมองออกง่ายมาก 555 ) เราเจอผู้ชายคนนึงตอน ปวช1 ตอนนั้นอายุ 16-17 เราเจอเค้ามาสมัครเรียนเหมือนเเรา พอเจอเค้าเรารู้ชอบเค้ามากๆแบบใจเต้นเร็วมาก (วินาทีเดียวกันที่รู้สึกว่าเราต้องอกหักแน่ๆเพราะเค้าเป็นผู้ชาย T^T) เราก็ภาวนาให้อยู่สาขาเดียวกับเรา วันเปิดเทอม พอเราเข้าห้องเรียนเเราเห็นเค้านั่งอยู่หลังห้อง เรารู้สึกใจเต้นเร็วมากๆ รู้สึกเขินตัวเล็กเลย(น้ำหนักเหลือ43) ความสัมพันธ์ในตอน ปวช1 เราค่อนข้างสนิทกันได้ไวมาก ไทป์เราค่อนข้างตรงกัน ทั้งเกมที่เล่น อะไรต่างๆดูเข้ากันได้หมดเลย ตอนแรกเราก็ห่วงกันเป็นเพื่อนสนิทกันเลย โมเม้นใกล้ชิดเยอะมาก จนเราแอบมองเค้าข้างเดียวมาตลอด ตอนนั้นมีเค้าเป็นกำลังใจในการเรียนเลย
ปวช2 เรานั้นค่อนข้างโป๊ะมาก ด้วยความที่ว่า ปิดเทอมเรานั้นเล่นเกมคุยกันด้วยตลอดแต่ไม่ได้เจอกันเลย (ปิดเทอมเราไปอยู่ ตจว) พอเปิดเทอมพวกเราก็นัดกันไปเที่ยวด้วยความที่ไม่ได้เจอนานมาก เราก็คิดถึงเค้ามาก จนเพื่อนสนิท ผญ คนของเราจับโป๊ะ ตะล้อมถามเราว่าคิดอะไรกับเพื่อนสนิท ผช รึป่าว เราก็เผลอบอกเพื่อนสนิทผญไป วลีคืออย่าบอกไครนะ จากรู้ 1 เป็น 2 เป็น 3 เพราะอาการเราออกหนักมาก (5555) จนวันนึงนัดไปเที่ยวกับเพื่อนอีกครั้ง เราก็ไปเดินห้างกัน (มันจะวันเกิดคนที่แอบชอบเแล้ว)เราให้เพื่อนอิกคนนึงถ่วงเวลาเค้าไว้เพราะเราจะซื้อของขวัญให้เค้า แล้วให้เพื่อนสนิท (ผญ) เอาไปให้แล้วบอกรุ่นน้องที่รู้จักฝากมา เค้าก็ถ่ายลง ig แล้วบอกขอบคุณมาก รู้สึกเขินตัวเล็กเลย(น้ำหนักเหลือ43) แต่มันเกิดเหตุการณ์โป๊ะแห่งชาติ แต่เราไม่รู้ตัวเลย
ปวช3 เราก็ยังคงสนิทกันเหมือนเดิม เวลาเล่นเกมก็ต้องทักชวน เล่นไปโทรคุยกันไปเป็นยังงี้ตลอด ด้วยความที่เค้าเป็นคนหน้าตาดีมากๆ ยังที่บอกเลยมีคนมาจีบเยอะมาก เราด้วยความเป็นเพื่อน ก็บอกให้เค้าลองคุยดู บอกคนนี้น่ารักดีนะ สนับสนุนเค้าเต็มที่ บอกตัวเองไว้ว่า เราก็แค่คนแอบชอบ แต่ก็บอกตัวเองไว้ว่าจะไม่บอกว่าเราชอบเค้านะ กลัวว่ามันจะไม่เหมือนเดิม กลัวว่าเค้าจะเกลียดเราไปเลย กลัวเค้าอึดอัดที่เราชอบเค้า
เพื่อนสนิท (ผญ เกย์) ของเรา ก็บอกเราว่ามันน่าจะรู้นะว่าเราชอบแต่มันเงียบไว้งี้ แต่ที่ท่าเค้าไม่แสดงเหตุการณ์อะไรเลย ยังคงสนิทเล่นเกมกันเหมือนเดิมทุอย่าง จนกระทั้งมีเหตุการณ์นึง (เราเองก็จำไม่ได่) เราอยู่กับเพื่อนสนิท ผช คนที่แอบ คุยด้วยกันปกติ ด้วยความที่ มันอัดอั้นมานานแล้วเราชอบเค้ามาก เราเลยมองตาเค้าแล้วบอกตั้งใจฟังนะ บอกเค้าไปว่า กุชอบนะ ชอบมาตั้งแต่ ปวช1เลย กุขอโทษนะ (แล้วเราก็ร้องให้หนักมากก เพราะกลัวเสียเค้าไปเราไม่กล้ามองหน้าเค้าเลยได้แต่เอามือปาดน้ำตา ) จนเค้าพูดขึ้นมาว่า อือกุเองก็รู้มาตั้งแต่ ปวช2 แล้ว (หน้าตาเราตกใจมาก ที่ตกใจกว่านั้นก็คือ เค้าเองยังสนิทกับเราเหมือนเดิมเลย เราเลยร้องให้หนักมาก) เราถามว่ารู้ตอนไหน(พร้อมน้ำตา) โป๊ะตั้งแต่เอาซื้อตุ๊กตาแล้วฝากเพื่อนเอาไปให้แล้ว แม่!! จนเราพูดไม่ออกจนเราก็บอกไปว่า อย่าบอกไครนะ (เท่ากับ บอก!!) แล้วเค้าก็ไม่พูดอะไรอีกเลย ซึ้งเพื่อนสนิท ผญ เกย์ รวมถึงคนที่เราแอบชอบ มันล้อเราเว้ย ว่าเราชอบมัน คนที่เราแอบบชอบก็สนุกด้วยรวมถึงล้อฉันด้วย (แต่ลึกๆก็กลัวเค้าอึดอัดมาก)
ปวส1 และแล้ววันที่กลัวก็มาถึง (บอกไว้ก่อนเลยเค้าเองก็ยังไม่มีแฟนเลยถึงมีแต่คน น่ารัก สวยๆมาจีบเพียบ) เรายังคงสนิทกันเหมือนเดิมเล่นเกมกันเหมือนเดิมแต่ ความรู้สึกมันไม่เหมือนเมื่อก่อนเลย สนิทกันน้อยลงแต่ยังคุยปกติ (เราเองก็ไปกล้ามถามเค้า) จนเรามานั่งร้องให้คนเดียว แล้วเราก็ลองโทรไปหาเค้า
ว่า กุอยากเลิกชอบวะ เราลองห่างกันดูดีไม ลองไม่คุยกันดูดีไม (พร้อมน้ำตา อีกแล้ว!!) เค้าก็บอกว่า ได้ คำเดียวอ่ะ เราก็รู้สึกได้แล้ว ว่าเค้าคงเริ่มอึดอันเวลาเพื่อนสนิทเราล้อ งั้นโอเคตามนั้น เราก็อุสาทำไม่คุยกับเค้า เงียบใส่เค้าทุกอย่าง แต่กลายเป็นว่า เค้าเองเป็นคนเข้าหาเรามากกว่าเดิมพยามคุยกับเราแต่เราก็เงียบใส่ จนเราพยามไม่คุยกับเค้า 4 วัน (เค้าคุยกับเราทุกวันช่วนเล่นเกมปกติ รุกเราหนักมากจนเราใจอ่อน) สุดท้ายพวกเราก็กลับมาสนิทกันเหมือนเดิม งงมาก แต่เราก็ยังชอบเค้าอยู่ (ต้องบอกไว้ว่า เวลาเรางอนเค้างี้ เค้าจะรู้ตัวไวมาก เรางอนก็พยามเงียบใส่เค้าไม่คุยไรเลย เค้าเองจะเข้าหาเราคุยกับเรามากกว่าปกติตลอด แต้เค้าเป็นคนที่พูดขอโทษไม่เป็นเลย เวลาง้อเรางี้จะคุยมากกว่าปกติสะมากว่า)
ปวส 2 เราว่าเริ่มพึคตรงนี้ พอปวส2แล้ว เราต้องหาที่ฝึกงานเป็น เราเลยไปฝึกงานบริษัทแห่งนึง (แถวบ้านเรา) เราไปฝึกงานกัน 4 คน แยกกันไปคนละ 2 เราได้ไปกับคนที่แอบชอบ (ดีใจมากที่จะได้อยู่กัน2คน) เวลาเราไปฝึกงานเค้าจะมารอบ้านเราก่อน เราจะขึ่รถไปพร้อมกัน กินข้าวเที่ยงพร้อมกัน กลับก็กลับพร้อมกัน (จนพี่ที่ฝึกงานถามว่าเราเป็นแฟนกันหรอ) พอได้ฝึกที่เดียวกันเรารู้สึกเราขาดเค้าไปไม่ได้เลย ในขณะที่มีความสุขจนเรากลัวความรู้สึกตัวเองจะเจ็บหนักมากเพราะเราเป็นแค่เพื่อนสนิท เราเองก็รู้จุดยืนตัวเองดี เราล้ำเส้นมาหนักมากแต่เค้าก็ไม่รู้สึกอึดอัดเราเลย เค้าก็ยังสนุกกับการได้ล้อเราว่าชอบตัวเค้าเอง เราเองก็พยามตัดใจจากเค้าให้ได้ พอเค้ายิ้มามาที่ (แม่ใจจะวาย) จนเรารู้สึกชอบขึ้นมากไปอีก จนกระทั้งเราจะเรียนจบปวส2 เราก็ให้ของเค้าขวัญเค้าเรียนจบเค้าปกติเลย (ต้องบอกไว้ก่อนว่า วันเกิด วันวาเลนไทน์เราจะให้ของขวัญเค้าตลอด แต่เค้าไม่เคยให้อะไรเราเลย แต่มั่นค่ะให้เค้าฝ่ายเดียว 555 )
เราให้เป็นรูปโพลารอยด์ วาดรูปให้เค้า ซื้อเลโก้ของเล่นที่ชอบของเค้าให้ จนกระทั้งตกเย็น เราก็เล่นเฟสปกติ เลยเลื่อนไปเห็นสตอรี่เค้า แกร!! (ยังที่บอกเค้าหล่อมาก รุ่นน้องก็มาให้ของขวัญกันเต็มไปหมดจะชั้นยอมแล้ว) เค้าลงสตอรี่ ของขวัญวันเรียนจบที่ชั้นให้คนของ ของฉันคนเดียวเลยจ้าา (ฉันนี้ร้องกรี๊ดเลย)
แล้วเค้าก็ วิดีโอคอลมาหา เค้ามานั่งต่อเลโก้ให้ฉันดู (หัวใจฉันนุ้นนิ้บที่สุดเลยแกรร) พอปิดเทอมเราเลยถามเค้าว่า แกจะเรียนต่อใหม เค้าก็บอกเราว่า เค้าคงไม่ได้เรียนต่อ เค้าจะทำงานเลย เราอยากให้เค้าเรียนต่อปี3กับเรามาก (ไม่มีเึค้าเรียนด้วยรู้สึกหมดไฟไปเลย) แต่ก็นั้นแหละ ก็ยังคงเล่นเกมด้วยกันปกติความสัมพันธ์คงจบแค่นี้จรืง พอเรียนปี3ก็คงไปชอบคนอื่นแหละ คงแยกย้ายกันไปแฟนทั้งเราและเค้า แต่เวลาผ่านไปสักพัก เค้ากลับมาถามเราว่าค่าเทอมแพงใหมอยากกลับไปเลยต่อมหาลัยปี 3 (ฉันนี้ร้องกรี๊ดเลย) อีกความรู้สึกว่าดีเค้าจะได้เรียนไปกลับเรางี้ แต่อีกใจ กุต้องชอบไปอีก 2 ปีงี้หรอ เอาให้ครบ 7 ปี เลยว่างั่น จนสุดท้ายเราก็เรียนต่อ สาขาเดียวกับเราห้องเรียนเดียวกัน สุดท้ายฉันก็เลิกชอบมันไม่ได้จริงๆแหละ
ปี 3 ปี 4 เริ่มคำถามเลยแล้วกัน ตอนนี้เรากับเค้าเป็นความสัมพันธ์ที่ รู้สึกว่าเราขาดเค้าไม่ได้ เค้าเองก็ขาดเราไม่ได้(มั่น) เวลาไครหายไปงี้ก็จะมีฝ่ายใดฝ่ายนึงทักหากันตลอด รู้ว่าเวลาไหนเล่นเกมกะจะมีฝ่ายนึงทักหาอิกคน ยั้งเค้ารอเรามาเล่นเกมนานมาก เราก็ถามเค้าไปว่าเล่นเกมไปยัง เค้าตอบกลับมาว่า รออ่ะ กลายเป็นว่าต่างฝ่ายต่างรอกันและกันเป็นยังงี้ตลอด ไปซื้อของก็พาไปด้วยกัน จับคู่ทำงานก็ทำด้วยกันตลอด เวลาเรางอนไม่คุยกับเค้า หลายวัน เค้าก็จะพยามหาทางคุยกับเรา ทักหาพยามโทร พยามหาถามเพื่อนว่าเราไปไหน ทำไมไม่ตอบเป็นอะไร รู้สึกมันมาเป็นยังงี้ตอนขึ้น ปี 3 เราก็รู้สึกเค้าขาดเราไม่ได้ คือปกติแล้วในนึงวันงี้ต่างฝ่ายต่างต้องทักหาอีกคน เพื่อคุยกันหริอเล่นเกมด้วยกัน คือใน 24 ช่วงโมงคิอมีเค้ามีเราด้วยกันตลอด เราเลยรู้สึกอัดอั้นมากๆในเรื่องความสัมพันธ์มากสับสน มันสนิทกันมากขึ้นไปอีกก็ตอนเมื่อขึ้นปี 3 เราควรทำยังไงในความสัมพันธ์ ควรถามเค้าอีกรอบ(บอกชอบล่าสุด ปวช3 ก็ไม่ได้ถามเค้าอีกเลย) แต่เราก็ มีหยอดบ้างตอนปี 3 เค้าเองก็รู้สึกสนุกทุกครั้ง จนถึงตอนนี้ก็พยามให้หินมันแตกสะที่จะกว่าจะจบปี 4 เราควรถามเค้าเลยใหมหรือรอเวลาให้มันพิสูจน์ ตกลงความสัมพันธ์เรา เป็นอะไรกัน เราดันคาดหวังจะไม่รู้ว่าตอนเจ็บจะขนาดไหน (จนถึงตอนเรียนปี4 เค้าเองก็ไม่เคยมีแฟนเลยครับ) (เขียนผิดขอโทษ มันอัดอั้น ขอโทษที่เล่ายาว)
Friend zone มันอยู่ในความสัมพันธ์แบบนี้หรอป่าวครับ
เรื่มเลยนะเครับ
ปวช1 ต้องบอกไว้ก่อนผมไม่ใช้ผู้ชาย( เค้าก็รู้ว่าเราไม่ใช้ผู้ชายเรามันมองออกง่ายมาก 555 ) เราเจอผู้ชายคนนึงตอน ปวช1 ตอนนั้นอายุ 16-17 เราเจอเค้ามาสมัครเรียนเหมือนเเรา พอเจอเค้าเรารู้ชอบเค้ามากๆแบบใจเต้นเร็วมาก (วินาทีเดียวกันที่รู้สึกว่าเราต้องอกหักแน่ๆเพราะเค้าเป็นผู้ชาย T^T) เราก็ภาวนาให้อยู่สาขาเดียวกับเรา วันเปิดเทอม พอเราเข้าห้องเรียนเเราเห็นเค้านั่งอยู่หลังห้อง เรารู้สึกใจเต้นเร็วมากๆ รู้สึกเขินตัวเล็กเลย(น้ำหนักเหลือ43) ความสัมพันธ์ในตอน ปวช1 เราค่อนข้างสนิทกันได้ไวมาก ไทป์เราค่อนข้างตรงกัน ทั้งเกมที่เล่น อะไรต่างๆดูเข้ากันได้หมดเลย ตอนแรกเราก็ห่วงกันเป็นเพื่อนสนิทกันเลย โมเม้นใกล้ชิดเยอะมาก จนเราแอบมองเค้าข้างเดียวมาตลอด ตอนนั้นมีเค้าเป็นกำลังใจในการเรียนเลย
ปวช2 เรานั้นค่อนข้างโป๊ะมาก ด้วยความที่ว่า ปิดเทอมเรานั้นเล่นเกมคุยกันด้วยตลอดแต่ไม่ได้เจอกันเลย (ปิดเทอมเราไปอยู่ ตจว) พอเปิดเทอมพวกเราก็นัดกันไปเที่ยวด้วยความที่ไม่ได้เจอนานมาก เราก็คิดถึงเค้ามาก จนเพื่อนสนิท ผญ คนของเราจับโป๊ะ ตะล้อมถามเราว่าคิดอะไรกับเพื่อนสนิท ผช รึป่าว เราก็เผลอบอกเพื่อนสนิทผญไป วลีคืออย่าบอกไครนะ จากรู้ 1 เป็น 2 เป็น 3 เพราะอาการเราออกหนักมาก (5555) จนวันนึงนัดไปเที่ยวกับเพื่อนอีกครั้ง เราก็ไปเดินห้างกัน (มันจะวันเกิดคนที่แอบชอบเแล้ว)เราให้เพื่อนอิกคนนึงถ่วงเวลาเค้าไว้เพราะเราจะซื้อของขวัญให้เค้า แล้วให้เพื่อนสนิท (ผญ) เอาไปให้แล้วบอกรุ่นน้องที่รู้จักฝากมา เค้าก็ถ่ายลง ig แล้วบอกขอบคุณมาก รู้สึกเขินตัวเล็กเลย(น้ำหนักเหลือ43) แต่มันเกิดเหตุการณ์โป๊ะแห่งชาติ แต่เราไม่รู้ตัวเลย
ปวช3 เราก็ยังคงสนิทกันเหมือนเดิม เวลาเล่นเกมก็ต้องทักชวน เล่นไปโทรคุยกันไปเป็นยังงี้ตลอด ด้วยความที่เค้าเป็นคนหน้าตาดีมากๆ ยังที่บอกเลยมีคนมาจีบเยอะมาก เราด้วยความเป็นเพื่อน ก็บอกให้เค้าลองคุยดู บอกคนนี้น่ารักดีนะ สนับสนุนเค้าเต็มที่ บอกตัวเองไว้ว่า เราก็แค่คนแอบชอบ แต่ก็บอกตัวเองไว้ว่าจะไม่บอกว่าเราชอบเค้านะ กลัวว่ามันจะไม่เหมือนเดิม กลัวว่าเค้าจะเกลียดเราไปเลย กลัวเค้าอึดอัดที่เราชอบเค้า
เพื่อนสนิท (ผญ เกย์) ของเรา ก็บอกเราว่ามันน่าจะรู้นะว่าเราชอบแต่มันเงียบไว้งี้ แต่ที่ท่าเค้าไม่แสดงเหตุการณ์อะไรเลย ยังคงสนิทเล่นเกมกันเหมือนเดิมทุอย่าง จนกระทั้งมีเหตุการณ์นึง (เราเองก็จำไม่ได่) เราอยู่กับเพื่อนสนิท ผช คนที่แอบ คุยด้วยกันปกติ ด้วยความที่ มันอัดอั้นมานานแล้วเราชอบเค้ามาก เราเลยมองตาเค้าแล้วบอกตั้งใจฟังนะ บอกเค้าไปว่า กุชอบนะ ชอบมาตั้งแต่ ปวช1เลย กุขอโทษนะ (แล้วเราก็ร้องให้หนักมากก เพราะกลัวเสียเค้าไปเราไม่กล้ามองหน้าเค้าเลยได้แต่เอามือปาดน้ำตา ) จนเค้าพูดขึ้นมาว่า อือกุเองก็รู้มาตั้งแต่ ปวช2 แล้ว (หน้าตาเราตกใจมาก ที่ตกใจกว่านั้นก็คือ เค้าเองยังสนิทกับเราเหมือนเดิมเลย เราเลยร้องให้หนักมาก) เราถามว่ารู้ตอนไหน(พร้อมน้ำตา) โป๊ะตั้งแต่เอาซื้อตุ๊กตาแล้วฝากเพื่อนเอาไปให้แล้ว แม่!! จนเราพูดไม่ออกจนเราก็บอกไปว่า อย่าบอกไครนะ (เท่ากับ บอก!!) แล้วเค้าก็ไม่พูดอะไรอีกเลย ซึ้งเพื่อนสนิท ผญ เกย์ รวมถึงคนที่เราแอบชอบ มันล้อเราเว้ย ว่าเราชอบมัน คนที่เราแอบบชอบก็สนุกด้วยรวมถึงล้อฉันด้วย (แต่ลึกๆก็กลัวเค้าอึดอัดมาก)
ปวส1 และแล้ววันที่กลัวก็มาถึง (บอกไว้ก่อนเลยเค้าเองก็ยังไม่มีแฟนเลยถึงมีแต่คน น่ารัก สวยๆมาจีบเพียบ) เรายังคงสนิทกันเหมือนเดิมเล่นเกมกันเหมือนเดิมแต่ ความรู้สึกมันไม่เหมือนเมื่อก่อนเลย สนิทกันน้อยลงแต่ยังคุยปกติ (เราเองก็ไปกล้ามถามเค้า) จนเรามานั่งร้องให้คนเดียว แล้วเราก็ลองโทรไปหาเค้า
ว่า กุอยากเลิกชอบวะ เราลองห่างกันดูดีไม ลองไม่คุยกันดูดีไม (พร้อมน้ำตา อีกแล้ว!!) เค้าก็บอกว่า ได้ คำเดียวอ่ะ เราก็รู้สึกได้แล้ว ว่าเค้าคงเริ่มอึดอันเวลาเพื่อนสนิทเราล้อ งั้นโอเคตามนั้น เราก็อุสาทำไม่คุยกับเค้า เงียบใส่เค้าทุกอย่าง แต่กลายเป็นว่า เค้าเองเป็นคนเข้าหาเรามากกว่าเดิมพยามคุยกับเราแต่เราก็เงียบใส่ จนเราพยามไม่คุยกับเค้า 4 วัน (เค้าคุยกับเราทุกวันช่วนเล่นเกมปกติ รุกเราหนักมากจนเราใจอ่อน) สุดท้ายพวกเราก็กลับมาสนิทกันเหมือนเดิม งงมาก แต่เราก็ยังชอบเค้าอยู่ (ต้องบอกไว้ว่า เวลาเรางอนเค้างี้ เค้าจะรู้ตัวไวมาก เรางอนก็พยามเงียบใส่เค้าไม่คุยไรเลย เค้าเองจะเข้าหาเราคุยกับเรามากกว่าปกติตลอด แต้เค้าเป็นคนที่พูดขอโทษไม่เป็นเลย เวลาง้อเรางี้จะคุยมากกว่าปกติสะมากว่า)
ปวส 2 เราว่าเริ่มพึคตรงนี้ พอปวส2แล้ว เราต้องหาที่ฝึกงานเป็น เราเลยไปฝึกงานบริษัทแห่งนึง (แถวบ้านเรา) เราไปฝึกงานกัน 4 คน แยกกันไปคนละ 2 เราได้ไปกับคนที่แอบชอบ (ดีใจมากที่จะได้อยู่กัน2คน) เวลาเราไปฝึกงานเค้าจะมารอบ้านเราก่อน เราจะขึ่รถไปพร้อมกัน กินข้าวเที่ยงพร้อมกัน กลับก็กลับพร้อมกัน (จนพี่ที่ฝึกงานถามว่าเราเป็นแฟนกันหรอ) พอได้ฝึกที่เดียวกันเรารู้สึกเราขาดเค้าไปไม่ได้เลย ในขณะที่มีความสุขจนเรากลัวความรู้สึกตัวเองจะเจ็บหนักมากเพราะเราเป็นแค่เพื่อนสนิท เราเองก็รู้จุดยืนตัวเองดี เราล้ำเส้นมาหนักมากแต่เค้าก็ไม่รู้สึกอึดอัดเราเลย เค้าก็ยังสนุกกับการได้ล้อเราว่าชอบตัวเค้าเอง เราเองก็พยามตัดใจจากเค้าให้ได้ พอเค้ายิ้มามาที่ (แม่ใจจะวาย) จนเรารู้สึกชอบขึ้นมากไปอีก จนกระทั้งเราจะเรียนจบปวส2 เราก็ให้ของเค้าขวัญเค้าเรียนจบเค้าปกติเลย (ต้องบอกไว้ก่อนว่า วันเกิด วันวาเลนไทน์เราจะให้ของขวัญเค้าตลอด แต่เค้าไม่เคยให้อะไรเราเลย แต่มั่นค่ะให้เค้าฝ่ายเดียว 555 )
เราให้เป็นรูปโพลารอยด์ วาดรูปให้เค้า ซื้อเลโก้ของเล่นที่ชอบของเค้าให้ จนกระทั้งตกเย็น เราก็เล่นเฟสปกติ เลยเลื่อนไปเห็นสตอรี่เค้า แกร!! (ยังที่บอกเค้าหล่อมาก รุ่นน้องก็มาให้ของขวัญกันเต็มไปหมดจะชั้นยอมแล้ว) เค้าลงสตอรี่ ของขวัญวันเรียนจบที่ชั้นให้คนของ ของฉันคนเดียวเลยจ้าา (ฉันนี้ร้องกรี๊ดเลย)
แล้วเค้าก็ วิดีโอคอลมาหา เค้ามานั่งต่อเลโก้ให้ฉันดู (หัวใจฉันนุ้นนิ้บที่สุดเลยแกรร) พอปิดเทอมเราเลยถามเค้าว่า แกจะเรียนต่อใหม เค้าก็บอกเราว่า เค้าคงไม่ได้เรียนต่อ เค้าจะทำงานเลย เราอยากให้เค้าเรียนต่อปี3กับเรามาก (ไม่มีเึค้าเรียนด้วยรู้สึกหมดไฟไปเลย) แต่ก็นั้นแหละ ก็ยังคงเล่นเกมด้วยกันปกติความสัมพันธ์คงจบแค่นี้จรืง พอเรียนปี3ก็คงไปชอบคนอื่นแหละ คงแยกย้ายกันไปแฟนทั้งเราและเค้า แต่เวลาผ่านไปสักพัก เค้ากลับมาถามเราว่าค่าเทอมแพงใหมอยากกลับไปเลยต่อมหาลัยปี 3 (ฉันนี้ร้องกรี๊ดเลย) อีกความรู้สึกว่าดีเค้าจะได้เรียนไปกลับเรางี้ แต่อีกใจ กุต้องชอบไปอีก 2 ปีงี้หรอ เอาให้ครบ 7 ปี เลยว่างั่น จนสุดท้ายเราก็เรียนต่อ สาขาเดียวกับเราห้องเรียนเดียวกัน สุดท้ายฉันก็เลิกชอบมันไม่ได้จริงๆแหละ
ปี 3 ปี 4 เริ่มคำถามเลยแล้วกัน ตอนนี้เรากับเค้าเป็นความสัมพันธ์ที่ รู้สึกว่าเราขาดเค้าไม่ได้ เค้าเองก็ขาดเราไม่ได้(มั่น) เวลาไครหายไปงี้ก็จะมีฝ่ายใดฝ่ายนึงทักหากันตลอด รู้ว่าเวลาไหนเล่นเกมกะจะมีฝ่ายนึงทักหาอิกคน ยั้งเค้ารอเรามาเล่นเกมนานมาก เราก็ถามเค้าไปว่าเล่นเกมไปยัง เค้าตอบกลับมาว่า รออ่ะ กลายเป็นว่าต่างฝ่ายต่างรอกันและกันเป็นยังงี้ตลอด ไปซื้อของก็พาไปด้วยกัน จับคู่ทำงานก็ทำด้วยกันตลอด เวลาเรางอนไม่คุยกับเค้า หลายวัน เค้าก็จะพยามหาทางคุยกับเรา ทักหาพยามโทร พยามหาถามเพื่อนว่าเราไปไหน ทำไมไม่ตอบเป็นอะไร รู้สึกมันมาเป็นยังงี้ตอนขึ้น ปี 3 เราก็รู้สึกเค้าขาดเราไม่ได้ คือปกติแล้วในนึงวันงี้ต่างฝ่ายต่างต้องทักหาอีกคน เพื่อคุยกันหริอเล่นเกมด้วยกัน คือใน 24 ช่วงโมงคิอมีเค้ามีเราด้วยกันตลอด เราเลยรู้สึกอัดอั้นมากๆในเรื่องความสัมพันธ์มากสับสน มันสนิทกันมากขึ้นไปอีกก็ตอนเมื่อขึ้นปี 3 เราควรทำยังไงในความสัมพันธ์ ควรถามเค้าอีกรอบ(บอกชอบล่าสุด ปวช3 ก็ไม่ได้ถามเค้าอีกเลย) แต่เราก็ มีหยอดบ้างตอนปี 3 เค้าเองก็รู้สึกสนุกทุกครั้ง จนถึงตอนนี้ก็พยามให้หินมันแตกสะที่จะกว่าจะจบปี 4 เราควรถามเค้าเลยใหมหรือรอเวลาให้มันพิสูจน์ ตกลงความสัมพันธ์เรา เป็นอะไรกัน เราดันคาดหวังจะไม่รู้ว่าตอนเจ็บจะขนาดไหน (จนถึงตอนเรียนปี4 เค้าเองก็ไม่เคยมีแฟนเลยครับ) (เขียนผิดขอโทษ มันอัดอั้น ขอโทษที่เล่ายาว)