รีวิว คุณชายพันธุ์โชะ โคฮินาตะ มิโนรุ Karate Shokoshi Kohinata Minoru
ผู้เขียน ยาสุชิ บาบะ (Yasushi Baba)
แนวเรื่อง ตลก , แอคชั่น ,ศิลปะการต่อสู้
จำนวนเล่ม 50 เล่ม(จบ)
สถานะ จบ มีภาคต่อ
เรื่องนี้มีสองภาคนะครับ
ภาคแรก ภาคนี้ที่กำลังรีวิว
ภาคสอง เหตุการณ์หลังภาคแรก 2 ปี เปลี่ยนตัวเอก 6 เล่มจบ ยังไม่ได้อ่าน
เนื้อเรื่อง
เหล่าสมาชิกชมรมคาราเต้ สายคาบูรางิ ในมหาวิทยาลัยพลศึกษา โดยเล่าเรื่องผ่าน โคฮินาตะ มิโนรุ ตัวเอกของเรื่องซึ่งได้เข้าชมรมคาราเต้สายคาบูรางิ โดยการชักชวนจากรุ่นพี่ในชมรม ที่ต่อมาต่างต้องการพัฒนาทักษะการต่อสู้ของตนและเข้าแข่งขันในรายการต่างๆ จนกระทั่งในภายหลังความสามารถของพวกเขาที่สูงขึ้น จึงเข้าร่วมสังเวียนนานาชาติ ซึ่งเป็นการต่อสู้กับนักสู้ชาวต่างชาติด้วยศิลปะการต่อสู้แขนงอื่น ไม่ว่าจะเป็นคิกบ็อกซิ่ง, นินจึตสึ, มวยปล้ำ
ที่มา
https://th.m.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%84%E0%B8%B8%E0%B8%93%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%9E%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%98%E0%B8%B8%E0%B9%8C%E0%B9%82%E0%B8%8A%E0%B8%B0_%E0%B9%82%E0%B8%84%E0%B8%AE%E0%B
8%B4%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B0_%E0%B8%A1%E0%B8%B4%E0%B9%82%E0%B8%99%E0%B8%A3%E0%B8%B8
เนื้อเรื่องเพิ่มเติม
ตัวเอกของเรื่องจะแบ่งเป็น 3 คนหลักๆนะครับคือ
1. โคฮินาตะ มิโนรุ คุณชายพันธุ์โชะ ตัวเอกของเรา นักมวยพรสวรรค์ที่มาพร้อมกับสไตล์การต่อสู้โดยใช้การเตะเป็นหลัก ถึงพระเอกจะฝึกคาราเต้เป็นหลัก แต่การต่อสู้ส่วนใหญ่เน้น เตะ คล้าย kick boxing มากกว่า มีดีที่ท่าเตะสวย ดี ลูกเล่นเยอะ
2. มินามิ รุ่นพี่ของพระเอก(ตัวละครโปรด) นักคาเรเต้ฝีมือการป้องกันดี จนได้รับฉายากำแพงเหล็ก เป็นตัวประกอบบทน้อย ตัวฮาในช่วงแรก และเป็นตัวละครหลักในช่วงหลัง การต่อสู้ของมินามิ จะเน้นการป้องกัน รอสวน เป็นหลัก มีฝีมือการป้องกันและหลบหลีกเป็นเลิศ สไตล์การชกคล้าย สมรักษ์ คำสิงห์ เป็นมวยเน้นฉลาด ต่อยเจ็บตัวน้อย
3. มุโต้ รุ่นพี่กอริลล่า ร่างยักษ์ ราชันย์ไร้เทียมทาน เป็นนักคาเรเต้สูงใหญ่ ไร้พ่าย จอมวิวาท จอมก่อเรื่องในช่วงแรกของเรื่อง ฝีมือดี มีพรสวรรค์ การชกเน้นการใช้ศอก การต่อย ระยะสั้น หมัดหนักและรวดเร็ว รูปแบบมวยคล้าย ไมค์ ไทสันหรือ จอร์จ โฟรแมน
การ์ตูนจะแบ่งเป็น 2 ช่วง ช่วงก่อนไทม์สคิป 16 เล่มแรกกับช่วงหลัง โดยช่วงแรก ตัวละครเด่นจะเป็นพระเอกและมุโต้ เนื้อเรื่องช่วงแรกจะมีเน้นฮา จับขโมยโรคจิต จับนินจาถ้ำมองไปถึงการต่อสู้ที่หลากหลาย สายต่อสู้ก่อนแข่งมีทั้งสู้มวยปล้ำ นินจา ยิวยิตสู ยูโด เคนโด้ จากนั้นไปช่วงการแข่งขันคาราเต้ สายต่อสู้ประชิดตัว ใช้ได้ทั้งหมัด เข่า ศอก ต่อใบหน้าได้(สายนี้มีแค่ในการ์ตูนนะครับเท่าที่ทราบ คาเรเต้ที่แข่งกัน ต่อยหน้าไม่ได้ ศอกไม่ได้นะ) แข่งกันไปจนถึงเล่ม 16 จบแล้วไปต่อช่วง ไทม์สคิป
ช่วงหลัง ยังมีช่วงฮาๆเหมือนเดิม รุ่นพี่ออกหางานทำ ไปบริษัทหนังโป๊หรือนินจาต่อสู้แบบกติกาไม่สน ช่วงนี้ยังมีการต่อสู้แบบmmaด้วย แต่ช่วงหลังไปจะเริ่มเป็นการต่อสู้แบบจริงจัง โดยมีพื้นฐานการแข่งขันโดยใช้กติกามวยไทยเป็นหลัก(รัวเข่าได้ ศอกได้ ห้ามทุ่ม ห้ามซ้ำตอนนอน) ช่วงหลังพระเอกกับมินามิจะเป็นตัวละครเด่นของเรื่อง
รีวิว
การ์ตูนเรื่องนี้ ช่วง 16 เล่มแรกชอบมากๆ ทั้งฮา ทั้งต่อสู้ ดีทุกอย่าง การต่อสู้กติกาหลากหลาย ใช้อาวุธก็มี ทำให้เราเห็นถึงการฝึกศิลปะการต่อสู้ ว่ามันต่างกันยังไงกับการสู้จริงๆ เนื้อเรื่องมีทั้งฮา ทั้งเครียด เป็นการเริ่มแรกให้พระเอกรู้จักกับโลกของการต่อสู้ในหลายรูปแบบ สนุกมากๆครับ
ปัญหาของเรื่องนี้คือช่วงหลัง ปัญหาหลักๆเลยคือ พัฒนาการของพระเอก ตัวละครบทรองอื่นๆมีบทประปราย ได้ชก แมทต์ 2 แมทต์ พัฒนาเรื่อยๆตามเรื่อง
แต่พระเอกของเรา ทุกครั้งที่ต่อย ไม่ว่าจะชนะหรือแพ้ จะมีการพูดเสมอว่า พระเอกคือนักมวย พรสวรรค์ที่ขาดการขัดเกลา เล่ม 20+ ขาดการขัดเกลา เล่ม 30+ ขาดการขัดเกลา 40+ ขาดการขัดเกลา เฮ้ย เมื่อไรจะเกลาเสร็จวะ พระเอกจะเก่ง จะเก่ง แต่ก็ไม่เก่งสักที จนท้ายที่สุด สองแมตช์สุดท้าย พระเอกได้ต่อยกับ นักมวยพรสวรรค์ตาเดียวกับแชมป์มวยไทยไกลสังขารอายุ 40 อ่านละรู้สึกเซงๆ คิดว่าคนเขียนคงกะว่าเขียนค่อยๆเก่งไป แต่มันนาน เลยไม่ได้เก่งสักที ต่างกับมินามิ
มินามิตัวฮาช่วงแรก กลายเป็นพระเอกช่วงหลัง ทุกครั้งที่แข่งจะมี พัฒนาการและลีลาการต่อสู้ที่ชัดเจน เห็นทางมวยชัด เน้นการ์ด เน้นป้องกัน สายตาดี มีทางมวยชัด รู้สึกได้เลยว่าทุกการแข่ง มินามิพัฒนาและเก่งขึ้นจริงๆ
มุโต้ หลังไทม์สคิป มีลักษณะเชิงไร้เทียมทาน สู้สนุก เน้นเอามันส์ แต่ว่าแข่งน้อยโคตรๆ ไม่แน่ใจช่วงหลังทั้งเรื่อง มุโต้แข่งจริงจังถึง 3 แมตช์ไหม
เรื่องนี้ชอบอย่างนึงคือ มวยไทยเก่งมาก เก่งเวอร์ เกินมนุษย์ไปเลย สามารถต่อยกับคนอื่น แบบชิลๆ ทั้งเรื่องยังไม่เคยเอาจริงกับใคร หน้าตายชนะแบบใสๆ สิงศัก ก็เก่งแบบอ่อนให้ยังชนะ เก่งเวอร์วังกันมาก มวยไทยที่แพ้ก็ยังมีการยกย่องอยู่ จะเรียกว่าในเรื่องมองมวยไทยเป็นสูงสุดของศิลปะการต่อสู้ก็ได้
ตอนจบ ตัดจบละ ปมค้างเยอะมาก ทั้งคามุย ทั้งอิบูกิ สามารถ สิงศัก มุโต้แทบไม่ได้ต่อย คนเขียนคงคิดว่าจะขึ้นภาคใหม่แล้วไปตั้งหลักใหม่ แต่ก็นะ เท่าที่รู้มาภาคใหม่ก็ไม่เวิร์คเหมือนกัน(ยังไม่ได้อ่านนะ)
คะแนน 7/10 ช่วงหลังไม่ชอบพระเอกก็จริงแต่มินามิยังเด่น ฉากการต่อสู้ ต่อยมวยก็ทำได้ดี ตัดคะแนนช่วงหลังกับตอนจบ
รีวิว การ์ตูนศิลปะการต่อสู้ คุณชายพันธุ์โชะ
ผู้เขียน ยาสุชิ บาบะ (Yasushi Baba)
แนวเรื่อง ตลก , แอคชั่น ,ศิลปะการต่อสู้
จำนวนเล่ม 50 เล่ม(จบ)
สถานะ จบ มีภาคต่อ
เรื่องนี้มีสองภาคนะครับ
ภาคแรก ภาคนี้ที่กำลังรีวิว
ภาคสอง เหตุการณ์หลังภาคแรก 2 ปี เปลี่ยนตัวเอก 6 เล่มจบ ยังไม่ได้อ่าน
เนื้อเรื่อง
เหล่าสมาชิกชมรมคาราเต้ สายคาบูรางิ ในมหาวิทยาลัยพลศึกษา โดยเล่าเรื่องผ่าน โคฮินาตะ มิโนรุ ตัวเอกของเรื่องซึ่งได้เข้าชมรมคาราเต้สายคาบูรางิ โดยการชักชวนจากรุ่นพี่ในชมรม ที่ต่อมาต่างต้องการพัฒนาทักษะการต่อสู้ของตนและเข้าแข่งขันในรายการต่างๆ จนกระทั่งในภายหลังความสามารถของพวกเขาที่สูงขึ้น จึงเข้าร่วมสังเวียนนานาชาติ ซึ่งเป็นการต่อสู้กับนักสู้ชาวต่างชาติด้วยศิลปะการต่อสู้แขนงอื่น ไม่ว่าจะเป็นคิกบ็อกซิ่ง, นินจึตสึ, มวยปล้ำ
ที่มา
https://th.m.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%84%E0%B8%B8%E0%B8%93%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%9E%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%98%E0%B8%B8%E0%B9%8C%E0%B9%82%E0%B8%8A%E0%B8%B0_%E0%B9%82%E0%B8%84%E0%B8%AE%E0%B
8%B4%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B0_%E0%B8%A1%E0%B8%B4%E0%B9%82%E0%B8%99%E0%B8%A3%E0%B8%B8
เนื้อเรื่องเพิ่มเติม
ตัวเอกของเรื่องจะแบ่งเป็น 3 คนหลักๆนะครับคือ
1. โคฮินาตะ มิโนรุ คุณชายพันธุ์โชะ ตัวเอกของเรา นักมวยพรสวรรค์ที่มาพร้อมกับสไตล์การต่อสู้โดยใช้การเตะเป็นหลัก ถึงพระเอกจะฝึกคาราเต้เป็นหลัก แต่การต่อสู้ส่วนใหญ่เน้น เตะ คล้าย kick boxing มากกว่า มีดีที่ท่าเตะสวย ดี ลูกเล่นเยอะ
2. มินามิ รุ่นพี่ของพระเอก(ตัวละครโปรด) นักคาเรเต้ฝีมือการป้องกันดี จนได้รับฉายากำแพงเหล็ก เป็นตัวประกอบบทน้อย ตัวฮาในช่วงแรก และเป็นตัวละครหลักในช่วงหลัง การต่อสู้ของมินามิ จะเน้นการป้องกัน รอสวน เป็นหลัก มีฝีมือการป้องกันและหลบหลีกเป็นเลิศ สไตล์การชกคล้าย สมรักษ์ คำสิงห์ เป็นมวยเน้นฉลาด ต่อยเจ็บตัวน้อย
3. มุโต้ รุ่นพี่กอริลล่า ร่างยักษ์ ราชันย์ไร้เทียมทาน เป็นนักคาเรเต้สูงใหญ่ ไร้พ่าย จอมวิวาท จอมก่อเรื่องในช่วงแรกของเรื่อง ฝีมือดี มีพรสวรรค์ การชกเน้นการใช้ศอก การต่อย ระยะสั้น หมัดหนักและรวดเร็ว รูปแบบมวยคล้าย ไมค์ ไทสันหรือ จอร์จ โฟรแมน
การ์ตูนจะแบ่งเป็น 2 ช่วง ช่วงก่อนไทม์สคิป 16 เล่มแรกกับช่วงหลัง โดยช่วงแรก ตัวละครเด่นจะเป็นพระเอกและมุโต้ เนื้อเรื่องช่วงแรกจะมีเน้นฮา จับขโมยโรคจิต จับนินจาถ้ำมองไปถึงการต่อสู้ที่หลากหลาย สายต่อสู้ก่อนแข่งมีทั้งสู้มวยปล้ำ นินจา ยิวยิตสู ยูโด เคนโด้ จากนั้นไปช่วงการแข่งขันคาราเต้ สายต่อสู้ประชิดตัว ใช้ได้ทั้งหมัด เข่า ศอก ต่อใบหน้าได้(สายนี้มีแค่ในการ์ตูนนะครับเท่าที่ทราบ คาเรเต้ที่แข่งกัน ต่อยหน้าไม่ได้ ศอกไม่ได้นะ) แข่งกันไปจนถึงเล่ม 16 จบแล้วไปต่อช่วง ไทม์สคิป
ช่วงหลัง ยังมีช่วงฮาๆเหมือนเดิม รุ่นพี่ออกหางานทำ ไปบริษัทหนังโป๊หรือนินจาต่อสู้แบบกติกาไม่สน ช่วงนี้ยังมีการต่อสู้แบบmmaด้วย แต่ช่วงหลังไปจะเริ่มเป็นการต่อสู้แบบจริงจัง โดยมีพื้นฐานการแข่งขันโดยใช้กติกามวยไทยเป็นหลัก(รัวเข่าได้ ศอกได้ ห้ามทุ่ม ห้ามซ้ำตอนนอน) ช่วงหลังพระเอกกับมินามิจะเป็นตัวละครเด่นของเรื่อง
รีวิว
การ์ตูนเรื่องนี้ ช่วง 16 เล่มแรกชอบมากๆ ทั้งฮา ทั้งต่อสู้ ดีทุกอย่าง การต่อสู้กติกาหลากหลาย ใช้อาวุธก็มี ทำให้เราเห็นถึงการฝึกศิลปะการต่อสู้ ว่ามันต่างกันยังไงกับการสู้จริงๆ เนื้อเรื่องมีทั้งฮา ทั้งเครียด เป็นการเริ่มแรกให้พระเอกรู้จักกับโลกของการต่อสู้ในหลายรูปแบบ สนุกมากๆครับ
ปัญหาของเรื่องนี้คือช่วงหลัง ปัญหาหลักๆเลยคือ พัฒนาการของพระเอก ตัวละครบทรองอื่นๆมีบทประปราย ได้ชก แมทต์ 2 แมทต์ พัฒนาเรื่อยๆตามเรื่อง
แต่พระเอกของเรา ทุกครั้งที่ต่อย ไม่ว่าจะชนะหรือแพ้ จะมีการพูดเสมอว่า พระเอกคือนักมวย พรสวรรค์ที่ขาดการขัดเกลา เล่ม 20+ ขาดการขัดเกลา เล่ม 30+ ขาดการขัดเกลา 40+ ขาดการขัดเกลา เฮ้ย เมื่อไรจะเกลาเสร็จวะ พระเอกจะเก่ง จะเก่ง แต่ก็ไม่เก่งสักที จนท้ายที่สุด สองแมตช์สุดท้าย พระเอกได้ต่อยกับ นักมวยพรสวรรค์ตาเดียวกับแชมป์มวยไทยไกลสังขารอายุ 40 อ่านละรู้สึกเซงๆ คิดว่าคนเขียนคงกะว่าเขียนค่อยๆเก่งไป แต่มันนาน เลยไม่ได้เก่งสักที ต่างกับมินามิ
มินามิตัวฮาช่วงแรก กลายเป็นพระเอกช่วงหลัง ทุกครั้งที่แข่งจะมี พัฒนาการและลีลาการต่อสู้ที่ชัดเจน เห็นทางมวยชัด เน้นการ์ด เน้นป้องกัน สายตาดี มีทางมวยชัด รู้สึกได้เลยว่าทุกการแข่ง มินามิพัฒนาและเก่งขึ้นจริงๆ
มุโต้ หลังไทม์สคิป มีลักษณะเชิงไร้เทียมทาน สู้สนุก เน้นเอามันส์ แต่ว่าแข่งน้อยโคตรๆ ไม่แน่ใจช่วงหลังทั้งเรื่อง มุโต้แข่งจริงจังถึง 3 แมตช์ไหม
เรื่องนี้ชอบอย่างนึงคือ มวยไทยเก่งมาก เก่งเวอร์ เกินมนุษย์ไปเลย สามารถต่อยกับคนอื่น แบบชิลๆ ทั้งเรื่องยังไม่เคยเอาจริงกับใคร หน้าตายชนะแบบใสๆ สิงศัก ก็เก่งแบบอ่อนให้ยังชนะ เก่งเวอร์วังกันมาก มวยไทยที่แพ้ก็ยังมีการยกย่องอยู่ จะเรียกว่าในเรื่องมองมวยไทยเป็นสูงสุดของศิลปะการต่อสู้ก็ได้
ตอนจบ ตัดจบละ ปมค้างเยอะมาก ทั้งคามุย ทั้งอิบูกิ สามารถ สิงศัก มุโต้แทบไม่ได้ต่อย คนเขียนคงคิดว่าจะขึ้นภาคใหม่แล้วไปตั้งหลักใหม่ แต่ก็นะ เท่าที่รู้มาภาคใหม่ก็ไม่เวิร์คเหมือนกัน(ยังไม่ได้อ่านนะ)
คะแนน 7/10 ช่วงหลังไม่ชอบพระเอกก็จริงแต่มินามิยังเด่น ฉากการต่อสู้ ต่อยมวยก็ทำได้ดี ตัดคะแนนช่วงหลังกับตอนจบ