ตั้งเเต่อยู่ชั้นประถม จนถึงตอนมัธยมปลาย จะได้ยินพูดถึงเรื่องความรักเสมอเเม้กระทั่งเพื่อนสนิทของหนูเองก็เช่นกัน   หนูก็เคยสงสัยว่าคนรักตกหลุดรักคนคนหนึ่งได้ยังไง เป็นรู้สึกผูกพันธ์เหมือนกับความรักที่มีต่อพ่อเเม่หรือเปล่า ถึงหนูไม่เข้าใจเเก่นเเท้ของเรื่องนี้ หนูก็ให้คำปรึกษาเพื่อนเรื่องความรัก ทั้งที่หนูในตอนนั้นยังไม่เข้าใจว่าความรักของหนุ่มสาวคืออะไร
        จนตอนนี้หนูอยู่ มัธยมปลาย ปีนี้เป็นปีที่เปิด onsite เรียนตามปกติ เปิดเทอม 1 เดือนมันก็ยังไม่มีอะไรพิเศษหรอกค่ะ จนวันหนึ่ง มีการจัดผลการเรียนนักเรียนดีในปีที่เเล้ว พี่ผู้หญิงคนหนึ่ง ขอใช้นามสมมุติว่าพี่ จี นะคะ พี่จีเป็นนักเรียนที่มีผลการเรียนของเเผนศิลป์-คำนวณ ตอนนั้นหนูเห็นพี่จี พี่เขาก็น่ารักดี เเละหลังเลิกเรียนมีเหตุการณ์ที่ได้เจอหน้าพี่จี ที่หน้าห้องพักครู หนูก็ดันไปจ้องหน้าพี่จี พี่จีก็มองกลับด้วยความสงสัย ตอนนั้นหนูก็เลิ่กลั่นไปเลย สุดท้ายก็ได้ทำความรู้จักกัน หลังจากนั้นพอเจอกันหนูก็ทักพี่จีตลอด พี่จีก็น่ารักมากๆ วันนั้นหนูไปส่องพี่จีอยู่ที่หน้าห้อง ก็ดันไปเหลือบเห็นกลุ่มรุ่นพี่เล่นเกมอยู่หนูก็ไปชำเลืองดูเพราะหนูก็เล่นเกมนี้เหมือนกัน อยากดูว่าพวกพี่เขาจะเล่นตึงกันขนาดไหน ก็ชำเลืองดูไป หนูก็ไปสะดุดตากับพี่คนหนึ่งเป็นผู้ชาย ตัวสูงจมูกโด่ง ผิวขาวออร่ามาก ขอใช้นามสมมุติว่าพี่ ที นะคะ
      ทีเเรกหนูไม่ได้สนใจพี่เขาเท่าไหร่ เเค่เห็นหน้าบ่อยๆ เพราะตอนเปิดเทอมเเรกๆหนูชอบมาสายประจำ ถ้าเพลงชาติไม่ขึ้นหนูยังไม่ถึงเเถวเลยค่ะ ทุกวันที่เข้าเเถวก็จะเห็นหน้าพี่ทีเพราะพี่เขาตัวสูงอยู่ข้างหลัง ส่วนหนูมาสายก็เลยได้อยู่ด้านหลัง ตอนนั้นเเค่เห็นผ่านๆตาไม่ได้สังเกตอะไรมาก หลังจากนั้นหนูก็เริ่มมาเช้าขึ้น เพราะกฎของโรงเรียนเริ่มเข้มงวดขึ้น ตอนจะเข้าโรงเรียนหนูก็จะเห็นพี่ที เกือบตลอดเพราะพี่ทีนั่งรอเพื่อนเขาตลอด ตอนนั้นก็ยังเฉยๆไม่ได้อะไร เเต่ตอนที่สะดุดตากันตอนนั้น หนูเริ่มรู้สึกดียังไงไม่รู้ มันรู้สึกตื่นเต้นเวลาเห็นหน้าพี่ที หนูบอกไม่ถูกเลย ตั้งเเต่สบตาครั้งนั้น
      หนูนั่งคิดอยู่หลายวัน ไม่เข้าใจตัวเองอยู่เหมือนกัน คิดไปคิดมาหรือเราจะชื่นชมชื่นชอบรูปร่างลักษณะพี่เขา เราสับสนอยู่หลายวัน ยิ่งนับวันราก็ชอบเเอบเหลือบมองพี่เขาบ่อยๆ พอเห็นหน้าก็มองเเต่ไม่ได้มองนานนะคะ 55 นับวันยิ่งสนใจพี่ทีขึ้นเรื่อยๆ จากที่เลิกเล่น facebook ,Ig ก็ลองเปิดใช้งานดู เพื่ออยากหาช่องมางการติดต่อพี่ที เราคิดไปคิดมา ก็เริ่มกังวล ความรู้สึกที่เคยทำกับนอื่นมันจะยัอนเข้ามาสู่ตัวเองมั้ยนะ


ขอนอกเรื่องนิดหนึ่งนะคะ
เมื่อก่อนตอน ม.ต้น มีคนข้าหาเราเรื่อยๆ เราไม่คิดอะไรเเค่เห็นว่าเป็นโรงเรียนเดียวกันก็เลยรับเเอดหลายคน เเรกที่ได้คุยกับเพื่อนๆรุ่นพี่รุ่นน้องหลายๆคนก็สนุกดี มีเสี้ยววินาทีหนึ่งเรารู้สึกรำคาญ อึดอัด บางคนก็เริ่มก้าวกาย เเละก็เริ่มบางมีเเอคเคาว์ที่ไม่มีข้อมูลอะไรเลย ที่ส่งข้อวาม 18+ ตอนนั้นยอมรับเลยว่าหนูเริ่มกลัวเเล้ว เริ่มปฏิสธเริ่มเด็ดขาด  เเต่ก็มีเรื่องให้รู้สึกอึดอัดขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนั้นหนูก็เลยเลือกที่จะปิดบัญชีทั้งหมด เหลือเเค่ line (ยอมรับเลยตอน ม.ต้นเเรกๆหนูก็เฟรนลี่กับทุกคนที่เข้าหา หลังเริ่มรู้สึกไม่ดีเลยมันรู้สึกหนักใจ อึดอัด ตอนที่คนเข้าหามันไม่เหมือนกันตอนเรกๆ หนูรู้สึกเบื่อหน่าย รำคาญไปหมด อันนี้เป็นความรู้สึกของหนู หนูก็ไม่เข้าใจตัวเองเช่นมันรู้สึกดีใจนะเเต่รู้สึกไม่ดีเอาซะเลย หนูจึงเริ่มเงียบไป ก็มีหลายคนบอกว่า  หยิ่ง  หนูทำได้เพียงฟังเเค่นั้น ตอนนั้นมันรู้สึกเหนื่อยจนไม่อยากทำอะไรให้เหนื่อยมากเข้าไปอีก )

      

      หลังจากที่หนูเปิดบัญชี facebook เเล้ว ก็addไป เเต่พี่ทีไม่รับ 🥲 ผู้ติดตามพี่ทีเกือบหมื่น [เเต่พี่ทีไม่ได้เล่นไอจี] หลังจากนั้นเรารู้สึกเศร้า ความรู้สึกมันอึมครึมมาก อยากคุยเเต่พี่ทีไม่รับเลย
      หลายสัปดาห์ต่อมาก็เริ่มสอบปลายภาค วันสอบก่อนวันสุดท้าย เรากำลังจะลงไปกินข้าวกับเพื่อนเราเห็นพี่จีกับพี่ทีนั่งคุยกันกับวงเพื่อน ทีเเรกเราก็ว่าจะไม่สนใจเเล้ว เเต่เห็นสายตาพี่จีมองพี่ทีเเล้ว เราก็รู้สึกไม่ดียังไงไม่รู้ ไม่เข้าใจเหมือนกัน ลองค้นหาในgoogleบอกว่าเป็นอาการ หวง เเต่หนไม่ได้เป็นอะไรกับพี่ทีเลย

  

     หนูรู้สึกโคตรเกลียดตัวเองเลยตอนนี้ ทำไมต้องมีความรู้สึกเเบบนี้กัน หนูไม่เคยบอกความรู้สึกพวกนี้กับใครเลยจนหนูรู้สึกอึดอัดอยู่คนเดียว   

     หลังจากนั้นหนูก็เริ่มคิดกับตัวเอง ว่าจะตัดใจจากพี่ที  เเต่สัปดาห์ถัดมาวันจันทร์หนูเดินสวนกันกับพี่ทีพอดี ครั้งนี้พี่ทียิ้มให้ หนูด้วย จากใจที่ตั้งใจจะตัดใจเเล้ว เเต่เพราะยิ้มนั่น ทำให้หนูฮึดสู้ 🥹