ตัวผมเองเป็นประเภท introvert ซึ่งมีเพื่อนคนหนึ่งลักษณะเหมือนผมมากๆ เหมือนแบบ เป๊ะเลย อยู่กับเพื่อนคนอื่นได้แต่แปปหนึ่งก็แยกออกมาอยู่คนเดียว ตอนแรกก็นึกว่าคิดไปเองน่ะ มีครั้งหนึ่งได้อยู่ด้วยกัน2คน ผมเลยถามเขาว่า อยู่บ้านคงอยู่แต่ในห้องอ่ะดิ มันตอบว่า ไม่ อยู่บ้านมันเดินมั่วแล้วหัวเราะ ตอนแรกก็คิดแล้วแหละว่าคิดไปเอง แต่มาถึงวันหนึ่งมีเพื่อนคนอื่นมาถามผมว่า เวลาอยู่รร อยู่ยังไงแกงค์ไหน คำตอบจริงๆคือ อยู่ที่เดิมๆนั่ง นอน กิน ที่โต๊ะ นิ่งๆ แต่สิ่งที่ผมตอบคือ เดินทั่ว แว๊บแรกคือ รู้สึกว่าเหมือนกับคำตอบที่เพื่อนคนนั้นตอบกับผมเลย ทั้งๆที่ตอนนั้นไม่ได้นึกถึงเขา สรุปโดยรวมคือนิสัยเราเหมือนกันมองทังลักษณะ นิสัย  ผมอ่ะอยากสนิทกับเขามากๆ มากแบบมากๆ เพราะว่าเวลาอยู่กับเขาสบายใจสุดๆ ประมาณว่า ต่างฝ่ายต่างเข้าใจ รู้ว่าเวลาไหนที่ควรเข้าใกล้ เวลาไหนควรถาม หรือตอนนั่งกันอยู่2คน ผมสามารถ อยู่เงียบๆโดยที่ไม่ต้องเกรงใจเขาเลย ว่าเขาจะเบื่อ  ที่นี้เราได้สนิทกัน ช่วงแรกๆผมวิ่งไล่ตามเขา เวลาเข้าใกล้เขาแล้วชอบทำตัวเหมือนหนี จนมาที่นี้ผมเลิกวิ่งตาม แต่เขาดันเป็นคนตามผมแทน ที่นี้เขาเข้าใกล้ผมตลอดแบบมากๆ เหมือนตอนที่ผมวิ่งไล่ตามเขาเลย แต่ผมชอบทำตัวเหมือนหนีเขา เพราะกลัวผมเข้าใกล้เขามากจนรำคาญ ที่นี่เขาเลิกตามผม ผมเลยต้องเป็นฝ่ายไล่ตามเขาต่อ คนไล่ตามมันเหนื่อยมาก 555555 ไม่รู้ทำไงดี พูดตรงๆเลยดีมั้ย คือผมไม่ใช่พวกที่จะเปิดใจให้ใครมาอยู่ด้วยกัน ไปไหนด้วยกันแบบง่ายๆ เขาก็เหมือนกัน ตอนนี้เราสนิทกันแหละ แต่ก็ตามนั้น มันเป็นแบบ ที่ผมบอกเลย ผมไล่ตามเขา เขาไล่ตามผม สุดท้ายคือกลัวจบ ตอนผมไปดูหนังคนเดียว ไม่ชวนเขา เขาดันไปทะเล ไม่ชวนผมแล้วลงสตอรี่อีก ทั้งๆที่เวลาไปด้วยกัน เขาไม่เคยลง ทำไงดีครับช่วยหน่อยย อยากให้แบบเขาใจกัน แบบไม่ต้องเกรงจกันแล้ว อยากพูดมากกับเขา แน่นอนผมเขาก็อยากพูดมากกับผมแหละ ผมเข้าใจทุกอย่างแล้ว แต่ก็กลัวจบ เพราะต่างฝ่ายต่างเกรงใจนี้แหละ