ตอนเด็กๆเราเเป็นคนมั่นใจในตัวเองมาก แต่พอมาช่วงป.5 เราได้ย้ายโรงเรียน ซึ่งเป็นช่วงโควิดพอดี ทำให้ได้ใส่แมสแต่พอถอดแมสก็มักจะโดนเพื่อนทักว่า
" หน้าเองตอนถอดแมสกับใส่แมสเหมือนคนละคนเลย "
บางคนก็บอกว่า
" ปากซีดมากเหมือนคนป่วยเลยอ่ะ "
*ที่ไม่ทาลิปเพราะเป็นคนแพ้ลิปค่ะ*
" สิวเต็มหน้าเลย "
ทำให้เราเฟลมาก และหลังจากนั้นเราก็ไม่กล้าถอดแมสกินข้าวเลย เรามักจะอ้างว่าไม่หิวอยู่เสมอ ทั้งที่จริงๆก็หิวนั่นแหล่ะTT
เราพยายามอดทนกับคำพูดเดิมๆซ้ำๆทุกๆวันทั้งคำพูดจากพ่อแม่,ครู,เพื่อน,ญาติ ทุกคนทำให้เราไม่กล้าทำอะไรเลย ไม่กล้าเปิดแมส(ยกเว้นอยู่คนเดียว) ไม่กล้าแสดงออก
และเราพยายามหาวิธีเปลี่ยนแปลงตัวเองอยู่เสมอแต่เหมือนจะไม่มีอะไรดีขึ้นเลย
จนเราจบป.6 ขึ้นชั้นมัธยม เราก็คิดว่าจะเปลี่ยนเป็นคนใหม่ พยายามมั่นใจมากขึ้น แต่ก็ยังหนีไม่พ้นเจอคำพูดเดิมๆ ว่าเราปากซีดบ้าง สิวเยอะบ้าง จมูกใหญ่บ้าง สุดท้ายมันก็เป็นเหมือนเดิมเราก็ยังไม่มั่นใจเหมือนเดิม
เราอยากรู้ว่าทำยังไงให้มั่นใจมากกว่านี้ การใช้ชีวิตแบบนี้มันโครตลำบากเลยทำอะไรก็ต้องแคร์สายตาคนอื่นว่าเขาจะมองเรายังไง
ไม่มั่นใจในตัวเอง ไม่กล้าเปิดแมส
" หน้าเองตอนถอดแมสกับใส่แมสเหมือนคนละคนเลย "
บางคนก็บอกว่า
" ปากซีดมากเหมือนคนป่วยเลยอ่ะ "
*ที่ไม่ทาลิปเพราะเป็นคนแพ้ลิปค่ะ*
" สิวเต็มหน้าเลย "
ทำให้เราเฟลมาก และหลังจากนั้นเราก็ไม่กล้าถอดแมสกินข้าวเลย เรามักจะอ้างว่าไม่หิวอยู่เสมอ ทั้งที่จริงๆก็หิวนั่นแหล่ะTT
เราพยายามอดทนกับคำพูดเดิมๆซ้ำๆทุกๆวันทั้งคำพูดจากพ่อแม่,ครู,เพื่อน,ญาติ ทุกคนทำให้เราไม่กล้าทำอะไรเลย ไม่กล้าเปิดแมส(ยกเว้นอยู่คนเดียว) ไม่กล้าแสดงออก
และเราพยายามหาวิธีเปลี่ยนแปลงตัวเองอยู่เสมอแต่เหมือนจะไม่มีอะไรดีขึ้นเลย
จนเราจบป.6 ขึ้นชั้นมัธยม เราก็คิดว่าจะเปลี่ยนเป็นคนใหม่ พยายามมั่นใจมากขึ้น แต่ก็ยังหนีไม่พ้นเจอคำพูดเดิมๆ ว่าเราปากซีดบ้าง สิวเยอะบ้าง จมูกใหญ่บ้าง สุดท้ายมันก็เป็นเหมือนเดิมเราก็ยังไม่มั่นใจเหมือนเดิม
เราอยากรู้ว่าทำยังไงให้มั่นใจมากกว่านี้ การใช้ชีวิตแบบนี้มันโครตลำบากเลยทำอะไรก็ต้องแคร์สายตาคนอื่นว่าเขาจะมองเรายังไง