เราตัดสินใจหย่าขาดกับพ่อของลูก เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเค้านอกใจเรามาตลอด วันนึงเราได้รู้ทุกอย่าง เค้าโมโหแล้วบอกเลิกเรา พาเราไปหย่า แต่บังคับให้อยู่กับเค้าเหมือนเดิม โดยอ้างว่าลูกจะได้มีพ่อแม่อยู่ครบ 

ซึ่งเราไม่รับข้อเสนอนั้นค่ะ เรามองว่าคนหย่ากันแล้ว เลิกกันแล้ว ทำไมยังต้องอยู่ด้วยกันด้วย เค้าชี้หน้าด่าเราว่าทำให้ลูกเค้าไม่มีพ่อ พ่อแม่เค้าโทรมาต่อว่าเรา ว่าทำไมแค่นี้ไม่อดทน แค่ไปนอนกับคนอื่นมามันจะอะไรหนักหนา  สงสารหลานมากที่จะไม่มีพ่อ

หลายเดือนที่ผ่านมา เราโดนทางบ้านอดีตสามีด่าว่าแรงๆมาตลอด
เป็นแม่เหี้_ๆ เป็นแม่หมาๆ เห็นแก่ตัว คิดถึงแต่ตัวเอง ทำให้ลูกไม่มีพ่อ

และในวันนี้ พ่อของลูกติดต่อมาหาเรา 
แล้วพูดว่า ให้กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม แล้วยอมรับข้อเสียของเค้าซะ ถ้าเค้าจะไปเที่ยวผู้หญิงหรือมีอะไรกับคนอื่น ถ้ารับได้เค้าจะกลับมารักเราเหมือนเดิม ดูแลเราดูแลลูกเหมือนเดิม  เรื่องแค่นี้ทำเพื่อลูกไม่ได้เหรอ ลูกจะได้มีพ่อเหมือนเดิม 

เราเลยพูดไปว่า... " เหี้_ เหี้_จริงๆ ทุกวันนี้เคยมาทำหน้าที่พ่อมั้ย ทั้งๆที่ทำได้ มันไม่ได้เกี่ยวว่าต้องอยู่ด้วยกันครบแล้วค่อยมาทำหน้าที่พ่อ ความเป็นพ่อมันไม่ได้หายไปไหนเลย มีแต่มึ_ ที่เอาคำว่าครอบครัวอยู่พร้อมมาอ้างแล้วมาบอกว่า ก, ทำให้ลูกไม่มีพ่อ ใครกันแน่ที่เห็นแก่ตัว คิดถึงแต่ความสุขของตัวเองแล้วมาบอกให้คนอื่นอดทน ให้คนอื่นรับให้ได้ " ...

ทุกคนค่ะ สภาพจิตใจเราแย่มากแล้วค่ะ
เราพยายามอยู่ให้ได้ ใช้ชีวิตให้ได้เหมือนคนอื่นๆ
ทั้งๆที่ใจเราแย่มาก เราพยายามเลี้ยงลูกด้วยอารมที่ไม่เศร้า
เราควรจะจัดการกับคนพวกนี้ยังไงดีค่ะ 
วันที่หย่ากัน ลูกเป็นอยู่ในสิทธ์การเลี้ยงดูของเราคนเดียวค่ะ