บางครั้งที่เราร่วมวงกับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆเมื่อถึงจุดนึงที่จะพูดความในใจหรือระบายอะไรออกมาผมคนนึงที่ทุกมักจะอึ้งบ้างเห็นด้วยบ้างเเละมองว่าเห้ยไอเวนนี่มันคิดเเบบนี่จิงดิพวกเรามักคุยเรื่องปัญหาครอบครัวบางคนบอกกูต้องตอบเเทนพ่อเเม่น้ะที่เกิดกูมาที่เลี้ยงดูส่งกูเรียนอะไรเเบบนี่ใช่ม้ะเเต่ผมอะคิดอีกเเบบก็คือพ่อเเม่มีลูกหน้าที่ของพ่อเเม่อ้ะคือเเม้งต้องเลี้ยงดูเราอะถูกเเล้วต้องส่งเสียให้เรียนก็คือง่ายๆอ้ะต้องเลี้ยงดูเราอ้ะเนี้ยเมื่อผมพูดเเบบนี่เพื่อนมันก็เเสดงอาการเเล้วเเละผมพูดต่อว่าเราไม่ได้อยากเกิดสะหน่อยพ่อเเม่เกิดเรามาเองเราไม่ได้เข้าฝันเเกว่าเห้ยพ่อเเม่เกิดผมหน่อยถูกป้ะเอ่อถ้าคิดจะมีลูกอ้ะคือต้องมั้นใจว่าเห้ยกูพร้อมน้ะทีาพร้อมนี้หมายถึงมีฐานะหน่อยเพราะอะไรก็เพราะเวลามีลูกคุณต้องสนับสนุนลูกในสิ่งที่ลูกรักเพราะผมเองเขเาใจดีว่าความจนมันทำไห้ขาดอะไรไปหลายๆอย่างหรือจะเถียงก็ได้คับละอีกอย่างพ่อเเม่ต้องใส่ใจดูเเลลูกพูดคุยกับลูกบ้างที่จิงมันเยอะเเหละคนที่จะเป็นพ่อเเม่อ้ะมันต้องพร้อมอ้ะไรหลายๆอย่างใม่ใช่สักที่จะมีสุดท้ายเเล้วเด็กคนคนนั้นไม่มีที่พึ่งอย่างเช่นผมเป็นตัวอย่างบอกเลยใช้ชีวิตมุกวันนี้ต้องเเกล้งยิ้มเเกล้งหัวเราะที่บอกเพื่อนพี่น้องไรนั้นความจิงเเล้วมันเเทบไม่มีความรู้สึกว่าเห้ยไอพวกที่เรานั่งคุยนี้มันไม่ใชาเพื่อนพี่น้องไรเลยรู้สึกว่ากูตัวคนเดียวตลอดเเล้วมีคนถามว่ารักพ่อเเม่ป่าวผมพูดตรงๆว่ากูรักเเต่ตัวเองว้ะเพราะเเม้งเวลาเศร้า เสียใจ ท้อ เหนื่อย เคลียด ก็มีเเต่ตัวกูที่ปลอบตัวเอง คุยกับตัวเองเพราะงั้นพ่อเเม่ญาตพี่น้องอะไรผมไม่สนหรอกใครจะทำอะไรก็ทำที่จิงก็ไม่อยากอยู่เเล้วโลกเส็งเคร็งนี่เเต่ก็ขอทำใจหน่อยล้ะกันการตายเเม้งไม่ได้ยากอะไรเลย....ฝากนิดนึงใครไม่เจอเเบบผมไม่เข้าใจหรอก