คือเราขอเกริ่นก่อนนะว่าเรามีลูกติดอายุ4ขวบ  ที่บ้านเราค่อนข้างจะมีฐานะค่ะ แต่ก็กลางๆ พูดง่ายๆว่าแม่เราอยู่ต่างประเทศค่ะ เราสามารถใช้ชีวิตแบบฟุ่มเฟือยได้เลย แต่ก็ไม่ได้ลูกคุณหนูจ๋านะคะทำงานเป็นทุกอย่างขอย้ำว่าทุกอย่างจริงๆแบกได้ยันถังแก๊ส ทำกับข้าวเป็นขนมเบเกอรี่ ขายของ เป็นลูกจ้างทำได้หมดค่ะ เรียนจบปริญญาตรีคณะครุศาสตร์ เราว่าเราก็มีดีของเราอยู่อ่ะค่ะ 😆เราเลิกกับแฟนเก่าได้ปีกว่าเลยลองคุยๆกับผู้ชายคนหนึ่งอายุ30 มีลูกติดเหมือนกัน10ขวบ นิสัยใช้ได้เลยค่ะไม่สำมะเลเทเมา ทำงานเสร็จก็กลับบ้าน พูดจาดีวางตัวดีระดับนึง ส่วนฐานะทางบ้านแฟนขอพูดว่าด้อยกว่าบ้านเราดีกว่าค่ะจะบอกว่าไม่ดีก็ไม่ได้ เพราะก็มีรถขับนะคะไม่ใช่ว่าไม่มีอะไรเลย ทำงานรับเหมาเป็นช่างไฟค่ะทำงานชิวมาก ไม่มีเจ้านายไม่มีลูกน้องรับงานกันเองกับเพื่อนๆเขา อยากหยุดก็หยุดอยากทำก็ไป (เราไม่เคยถามเรื่องเงินเดือนรายรับอะไรของเขานะคะเราคิดว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัว) อ่ะตัดมา...👉 คุยกันได้3เดือนก็นัดเจอกันไปที่บ้านฝ่ายผู้ชาย โอเคก็เห็นความเป็นอยู่ต่างๆนานๆอะไรของเขา คุยๆกันต่อจนตอนนี้ผ่านมา 6 เดือนละค่ะ แรกๆก็โอเคนะคะไม่ติดอะไร หลังๆเริ่มรู้สึกว่าเขาแตะไม่ถึงมาตรฐานที่เราเคยมีแฟนมาอ่ะค่ะ คือตอนเริ่มต้นคุยกันเลยเราจะบอกตลอดว่า เลี้ยงนั่นนี่ได้นะแต่ถ้าเราดูแล้วว่ามันต้องแชร์ก็คือแชร์ห้ามแย่งจ่าย เพราะทำงานหาเงินเหมือนกันจะให้จ่ายอยู่ฝ่ายเดียวมันไม่ได้ แต่เหมือนเขาจะใช้ประโยชน์จากคำพูดของเราตรงนี้เอาเปรียบเราอ่ะค่ะ 
----------------------------------------------------------------------------------
เข้าประเด็นเลยนะคะ เรามารู้สึกว่าไม่โอเคครั้งแรกคือ
1 . ทางบ้านเขาฝากเราซื้อของค่ะ เราก็ซื้อมาให้ทีแรกเขาก็ถามนะคะว่ามีคนจ่ายเงินหรือยังเราก็แกล้งบอกแฟนว่าแม่จ่ายแล้ว (ทั้งๆที่ยังไม่มีใครจ่าย) ทีแรกเราคิดว่าเออไม่เป็นไรซื้อให้เหมือนเป็นของฝากงี้ แต่กับอีกใจก็คืออยากดูปฏิกิริยาค่ะว่าเขาจะทำอย่างไรต่อ จนสักพักบังเอิญเราเดินไปเข้าห้องน้ำได้ยินแฟนคุยกับแม่เขาคุยกันว่ามีใครจ่ายหรือยังแม่เขาบอกว่ายังไม่มีใครจ่ายนะหลังจากนั้นคือทุกคนเงียบค่ะไม่มีใครถามอะไรเราอีกเลย เหมือนเนียนตามน้ำอ่ะค่ะ นี้คือเรา fail ละว่าทำไมเป็นคนแบบนี้อ่ะ แต่ก็ไม่เป็นไรปล่อยผ่าน
2 . เราเป็นคนไปหาเขาตลอดนะคะระยะทางห่างจากบ้านเราไปกลับก็ 50 กิโลเมตร เขาไม่เคยมาหาเราเลยค่ะอันนี้ก็ไม่ค่อยโอเค เพราะเขาไม่เคยมาทำความรู้จักกับบ้านเราเลย อย่างน้อยก็ต้องให้เกียรติเรามาไหว้พ่อเราหน่อยอารมณ์แบบขอคบคบลูกสาวพ่อนะครับงี้🥺
3 . เวลาเราไปบ้านเขา แล้วพากันไปตลาดเราถามว่าจะกินอะไร เขาก็ได้แต่ตอบว่าไม่รู้ และเดินตามเราอย่างเดียวเลย จนเราต้องเป็นคนซื้อของไปทำกับข้าวทำกินเองแทบจะทุกครั้งเพราะรำคาญเดินตามแล้วไม่ซื้ออะไรสักทีอ่ะ สมมุติว่าเราไป 1 อาทิตย์เขาจะซื้อเองสัก 2 ครั้งค่ะ แล้วถ้าเขาถามว่าเราจะกินอะไร พอเราบอกว่าจะกินนั่นนี่เขาก็ไม่ได้ไปซื้อมาให้นะคะเราต้องซื้อไปทำกินเอง เหมือนถามเฉยๆอ่ะ คือไม่ได้จะกินอะไรแพงๆนะคะเอาจริงไรก็ได้ 😔 แล้วนะซื้อไปทีนึงอ่ะคิดดูคือกินกันทั้งบ้านแล้วบ้านเขามีกันประมาณ 4 คนรวมเราเป็น 5 จะซื้อทีละน้อยก็ไม่ได้ต้องเผื่อพ่อกับแม่กับลูกเขาด้วย คือความจริงเขาก็ต้องซื้อด้วยป่ะค่ะเพราะว่ามันเป็นความรับผิดชอบเป็นคนในบ้านของเขาอ่ะค่ะ เป็นเจ้าบ้านด้วยพูดง่ายๆ และอีกอย่างเราเป็นแฟนนะ เขาเป็นผู้ชายก็ควรจะมีสปิริตหน่อย 
4 .  เวลาไปเที่ยวร้านเหล้าเราจ่ายตลอดค่ะ คือเอาจริงๆนะเป็นผู้ชายมันก็ต้องมีแบบ....น้องไม่ต้องจ่ายเดี๋ยวอันนี้พี่จ่ายเอง หรือพูดสักหน่อยก็ได้ว่าเดี๋ยวยังไงเดี๋ยวเราแชร์กันนะไรงี้ ก็คือพูดออกตัวเลย แต่เขาไม่ถามเลยค่ะ จะให้เราพูดก็กลัวจะเหมือนหักหน้าเขาอ่ะค่ะ (ว่าแบบพี่ไม่จ่ายเลยนะอะไรงี้🤣) แต่จะให้พูดตรงๆไปเลยว่าต้องจ่ายให้หนูนะ มันก็ไม่ได้รู้สึกว่าจะสนิทใจกันถึงขั้นที่จะต้องพูดแบบนั้นอ่ะค่ะ คือเราอยากให้เขารู้ด้วยตัวเองอ่ะอายุก็ 30 แล้วต้องให้เรามานั่งบอกทุกอย่างมันก็ไม่ใช่ไงคะ พื้นฐานมารยาทความเกรงใจของมนุษย์อ่ะค่ะต้องมี
5 . ล่าสุดจะไปคอนเสิร์ตให้เราออกค่าตั๋วให้ก่อน 🤣🤣 งืออออ คือแบบ... ค่าตั๋ว 300 บาท ไม่ได้ดูถูกเงินนะคะแต่คือแบบ 300 บาทก็ควรจะมีติดบัญชีไหมอ่ะ ลูกเต้าก็มี บ้านก็ไม่ได้เช่า ขับรถไปทำงานก็รถส่วนกลางไม่ต้องเติมน้ำมันเอง จะไม่มีติดบัญชีเลยหรองี้ เราขอบอกก่อนนะคะว่าเวลาจะไปเที่ยวที่ไหนเราจะถามเขาตลอดว่าจะไปหรือเปล่าคือเอาจริงๆนะถ้าเขาไม่มีเงินเขาก็ปฏิเสธได้นะอ้างอะไรก็ได้ติดงานนู่นนี่นั่นก็ว่าไป เราก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่เขาก็เลือกที่จะไปทุกครั้ง รอบนี้ก็เลยหวั่นหน่อยๆ ลุ้นว่าแบบจะให้จ่ายก่อนไหมแต่ความจริงคนเรามันจะไปเที่ยวอ่ะค่ะมันก็ต้องพกเงินและพร้อมจ่ายสิ ใช่มะ...

👉👉 จากทั้งหมดที่พูดมานี้เราคิดว่ามาตรฐานเขาต่ำกว่าที่เราตั้งไว้และต่ำกว่าแฟนทุกคนที่เราเคยคบมาอ่ะค่ะ แต่ข้อดีก็มีนะคะไม่ใช่ว่าไม่มีเลยนอกจากเรื่องเงินก็ไม่ได้ทำอะไรให้เราลำบากใจเลยนะคะทำงานกลับบ้านไม่เหลวไหลโทรหาเราตลอด พอจะเป็นที่พึ่งให้ได้อยู่บ้างในเรื่องที่เขาทำได้นะคะเช่นซ่อมนั่นซ่อมนี่ใช้ทำนั่นทำนี่งี้ แต่จะให้มานั่งเปิดใจคุยกันก็ไม่ได้อีกอ่ะค่ะเพราะเรายังไม่แน่ใจเลยว่าจะใช้ชีวิตร่วมกับคนๆนี้ได้เราก็เลยคิดว่าไม่จำเป็นต้องคุยอ่ะค่ะ มันก็แค่สถานะแฟนไม่ได้จะสร้างครอบครัวด้วยกันไม่ได้หมั้นหมายอะไรกัน  😔เฮ้ออออออออ.......เราควรจะทำยังไงดีคะ จะไปต่อหรือพอแค่นี้ดี🤣 เครียดอยู่นะคะเพราะเขาก็ไม่ได้ทำอะไรไม่ดีอ่ะค่ะมันติดแค่เรื่องพวกนี้จริงๆ เราไม่กล้าคุยกับเขาจริงๆนะคะเราเกรงใจอ่ะค่ะไม่อยากเหมือนไปว่าให้เขาอ่ะเดี๋ยวก็จะหาว่าเราไปดูถูกเขาอีก ต้องทำไงก่อนนนนนน แงงงง