** จินตนาการของนกน้อย ** #สัททุลวิกกีฬิตฉันท์๑๙
๏ รังสีหลอมพสุธาผวาบุษปะหิน
เกสรระเบิดภินท์ พระลบ
๏ ขับเคี่ยวรุ้งคคนางค์ระหว่างสุริยะภพ
หมอกบางสล้างกลบ สวรรค์
๏ ท่วงทำนองปฐพีถวัลยะอนันต์
กองเหงาพะเนินกั้น หทัย
๏ ซึงสายหมอกเสนาะกรรณกระสันตรละไพร
นิ่งหวังพลังไหว สะท้าน
๏ รูปกาลไหล ณ สถูปสถิตยะพิมาน
ภพซ้อนสลับลาน สุรีย์
๏ วงแหวนเสาร์ก็กระจัดกระจายอณุธุลี
อำพรางผลึกสี พระเสาร์
๏ ปลิวฝุ่นฝันโปะลดาบุหงาบ่ลุประเทา
เกินกว่ากวีเหงา ฉงน
๏ ลากเส้นฟ้าประจุวารทิวาอฆดำกล
เหลือฝันระหว่างฝน หิรัญ
๏ ม้วนเมฆห่อศศิธรสถิตยะสุริยัน
ล้างไฟประลัยกัลป์ สลาย
๏ แล้วลองเรียงจตุธาตุอะตอมพิพิธพราย
สั่นจักรวาลส่าย สุเมรุ
๏ ถ่ายลมปราณขณะเปลื้องภิรมยะระเนน
เคลื่อนหิมวันต์เอน ไถง
๏ เพื่อกลั่นกรองอมฤตประสิทธิภพตรัย
เหลือเพียงอดีตไว้ อนันต์
๏ สิ้นลมวาทย์ปถวีนิทราสุริยะกัลป์
ใครหนอจะเสกสรร กวี
๏ หนึ่งนกน้อยวนจรเหาะเหินธริษตรี
ไร้แสงและไร้สี ระบิล ๛
...สวัสดีเพื่อน ๆ ถนนนักเขียนทุกท่านครับ
นาน ๆ โผล่มาที ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเลย ครับ
ทุกท่านเป็นไงกันบ้าง ทางนู้นฝนตกไหมครับ รู้สึกจะหนาวถึงคนทางนี้... ทำให้ยังพอมีอารมณ์กวีอยู่บ้าง.
(อากาศแถวบ้านผมแปรปรวนตลอด)
เครดิตภาพ :: Google
** จินตนาการของนกน้อย **