คือเรามีเพื่อนคนนึงในเกม แรกๆก็ดีเเต่เป็นส่วนใหญ่ที่เขาจะควรคุย เราเองก็พยายามเอาเรื่องที่เขาคุยมาต่อบทสนทนา แล้วก็มีทักไปหาเองบ้าง +เขาชอบมาบ่นๆกับเราด้วยเกี่ยวกับปัญหาชีวิต เราเองก็พยามอยู่กับเขาพยายามปลอบให้กำลังใจบลาๆแต่เราไม่เก่งเรื่องการปลอบเลย พอเปิดเทอมเราก็ไม่ได้ว่างแบบเมื่อก่อน มีงานมีการบ้าน มีเรียน (เราเรียนสายวิทย์คณิตมันเลยยุ่งๆหน่อยเลยไม่ค่อยได้เล่นทรศ.)ส่วนเขาก็ไม่ค่อยได้ไปร.ร เพราะตื่นไม่ทันบ้าง ป่วยบ้าง ไม่ค่อยถูกกับเพื่อนด้วย เขาชอบทักมาชวนเล่นเกมไม่ก็ดิส ส่วนเราก็ไม่ว่าง+พอเปิดเทอมก็ไม่อยากเล่นเกมอยากเอาเวลาไปนอนดีกว่า เราเลยบอกเขาไปว่าไม่ว่าง (แต่ช่วงเปิดเเรกๆเราก็ไปสิงดิสกับเขานะคะ แต่เราไม่ได้ทำการบ้านเลย +โดนแม่บ่น แล้วเราก็เห็นว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเราคงจะเหมือนตัวเองเมื่อก่อนที่ชอบดองงานแน่ๆ)เราเลยปฏิเสธแล้วบอกว่าว่างแค่วันศุกร์ แต่เขาก็ชอบมาชวน แบบคนพูดไม่รู้เรื่องอ่ะส่วนตัวเราไม่ชอบคนแบบนี้เลยรำคาญได้ง่ายๆ เราก็รำคาญเขาไปพักใหญ่ แต่ถ้าเขาทักมาบ่นปัญหาชีวิตเราก็จะตอบเร็วเหมือนเดิมนะคะ ทำอะไรเหมือนเดิมเลยพอถึงช่วงนึงที่เขาทักเรามาน้อยลง เราก็หายรำคาญ ก็คุยกันปกติ ปกติเราเป็นพวกที่ว่าถ้าไม่มีเรื่องให้คุยก็ไม่รู้จะคุยอะไร เลยไม่ทัก แต่จะมีช่วงนึงที่เราอยากแบ่งปันความรู้สึก ณ ตอนนั้น แบบที่เขาทำกับเราบ้าง เช่น อยู่ๆเขาก็ทักมาว่านอนอ้น เราก็ไม่รู้จะตอบอะไรแต่ก็พยายามตอบ แต่พอเราทักไปว่า แอร์ร.รหนาวมาก หนาวสั่น เขาก็ตอบมาว่า"...."เราเลยตอบบทสนทนาที่เขาชอบพิมพ์มาให้เราเวลาเราเล่าหรือชวนคุยกับเขาว่า"งง" เขาก็ตอบมาว่า"งงด้วย" ซึ่งแบบมันเฟลนะ เราเลยพอ ไม่คุยละ เวลาเราต้องการที่ปรึกษาหรือระบายอะไรสักอย่าง ส่วนใหญ่เขาก็รับฟังแค่ผ่านๆ แล้วก็พิมพ์มาว่า"งงมากนะ" หรือไม่ก็เปลี่ยนเรื่องไปเลย เราเลยไม่ค่อยไปปรึกษากับเขา
ส่วนอันนี้เป็นเหตุการณ์ล่าสุดที่เราคุยกับเขา เรารู้สึกเหมือนเขาสนใจแค่ตัวเองอ่ะ แต่เวลาเขามาบ่นๆ เราก็แบบคิดว่าควรให้กำลังใจเขาไหม ควรปลอบเขาไหม เพราะเขาไม่เคยทำให้เราสักอย่าง เราก็เลยตอบเขาไปแบบพอดีๆ ไม่ได้แสดงความห่วงใยอะไร   อันนี้คือแชทที่คุยล่าสุดค่ะ
(รีพายสตอรี่ที่เขาลงแชทซื้อของ แล้วถามว่าหมดรึยัง แม่ค้าตอบว่าหมดแล้วทั้ง2อันค่ะ)
me:อ่ยยยย555555 น่าสงสารเขานะครับ
เขา:งง
เขา:ใจ
me:ออ(ปกติเราไม่ตอบแบบนี้นะคะ แต่เขาพิมพ์มาแบบนี้ก็เซ็งเหมือนกัน)
แล้วเราก็หลับไปตื่นมาดูแชทตอนเช้า เห็นเขาตอบมาว่า
เขา:แต่ตอนนี้
เขา:ได้ใช้เงินแง้ว
เขา:ฮี่ๆๆๆ
ส่วนเราก็ไม่ได้ตอบกลับอะไรไป

ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้ก็ขอบคุณนะคะ เราไม่ได้จะบอกว่าเราถูกเสมอไป แล้วเราก็รู้สึกว่ามีช่วงนึงที่เราtoxicกับเขาด้วย แบบดองแชท3-4ชม. แต่ถ้าเขามาบ่นเราก็ตอบเร็วนะคะ เพราะเราก็ไม่อยากให้เขาที่อยากมีใครสักคนคอยรับฟัง มารอแชท3-4ชม.หรอกแต่พอโดนเขาเมินใส่เวลาเราอยากมีใครสักคนคอยรับฟังก็เสียใจเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเมินเราตลอดนะคะ ที่เขาไม่เมินก็เช่นเรื่องที่เราบ่นๆไปว่าใส่แมสละสิวขึ้น คิดถึงหน้าก่อนเปิดเทอม เขาก็แนะนำสกินแคร์ แต่ที่เขาเมินก็เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน เกี่ยวกับอารมณ์ความรู้สึกอะไรประมาณนี้ค่ะ แบบตอนนั้นเราเห็นคนที่เราชอบอยู่กับคนสวยๆ เราเลยไม่มั่นใจตัวเองสุดๆถึงขนาดร้องไห้เพราะไม่ชอบตัวเอง (แต่ก็ยอมรับแหละว่าอันนี้เราloserจริง แต่ตอนนั้นสภาพจิตใจไม่ดีเลย พอโดนเขาพูดแบบปัดๆไม่ได้รับฟังอะไรก็เลยเสียใจมากๆ)