อันนี้เรามาถามเพราะอยากฟังความคิดเห็นของทุกคนค่ะ ว่าทำไมส่วนใหญ่ผู้ใหญ่เขาไม่ให้มีแฟนในวัยเรียนกัน เราเห็นเพื่อนคนนึงโดนพ่อแม่จับได้ว่ามีแฟน ละเขาโดนบอกให้เลิกกันเลยค่ะ เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำขนาดนั่นด้วย มันเป็นเรื่องความรักของคน2คนนิคะ มาให้เขาแตกแยกกันแบบนี้ก็ไม่ถูก เราเข้าใจพวกผู้ใหญ่ด้วยนะคะว่ากลัวว่าลูกหลานจะเสียเรื่องการเรียนหรืออื่นๆ แต่เราว่ามัธยมแล้ว ก็สามารถแยกเรื่องเรียนกับความรักได้นิคะ เผลอๆอ่านจะเรื่องเรียนดีมากขึ้นด้วยถ้าเราชวนกันเรียน ส่วนตัวเราไม่มีแฟนค่ะ และไม่อยากมี แต่เราแค่มีคนที่คุยแล้วรู้สึกสบายใจ คุยแล้วไม่เครียด ทำให้มีเสียงหัวเราะได้ตลอด แล้วบางทีคนนั้นคุยแล้วก็ไม่อึดอัดเหมือนเวลาคุยกับพ่อแม่ในบางเรื่องด้วยค่ะ(และเราก็มั่นใจว่าท่านไม่ค่อยปลื้มที่เราคุย)แต่เราแค่อยากให้พวกผู้ใหญ่เข้าใจว่าการมีคนที่คอยให้คิดถึงให้เป็นห่วงกันไม่ใช่เรื่องที่ผิดเลยนะคะ ท่านก็ยังมีคนที่คอยให้ดูแลเป็นห่วงเหมือนกันนี่นา เราไม่อยากให้ท่านคิดแต่ในทางที่ไม่ดี ทางที่ดีมันก็มีนะคะ แล้วอีกอยากการมีแฟนในวัยเรียนก็มีข้อดีเหมือนกันน้า เพราะถ้าสมมติว่าเราไม่สมหวังกับความรักในวัยเรียน โตไปเราจะได้รับมือกับปัญหาพวกนี้ได้ดีกว่าคนทั่วๆไปก็ได้นะ เราอยากไปคุยกับพ่อแม่เรื่องนี้เหมือนกันค่ะ อยากปรับความเข้าใจกัน แต่ไม่ใช่ว่าเราจะมีแฟนนะคะ แต่เราว่าถึงเราจะพูดอธิบายแค่ในพ่อแม่เราก็คงไม่เข้าใจหรอกค่ะ เขาเห็นว่าเรายังเด็กอยู่ตลอด เขาอยากให้เราอยู่แค่ในกรอบที่เขาวาดไว้