จากประสบการณ์ที่ต้องผ่อนรถ ผ่อนบ้าน
ขั้นแรก แบ่งเงินสำรองก่อน คิดว่าที่จำเป็นต้องใช้หากไม่มีงานประจำ อย่างน้อย 6 เดือน-1 ปีเลย

ต่อมา พิจารณาการผ่อนบ้าน รถ และการลงทุน
โปะบ้าน vs ลงทุน
ผมเคยถามประเด็นระหว่างการโปะบ้านกับการลงทุนกับเจ้าหน้าที่ธนาคาร (financial advisory) ว่าอันไหนดีกว่า เค้าว่าก็ขึ้นกับเราทำผลตอบแทนลงทุนได้ดีกว่าดอกเบี้ยบ้านที่จะลดลงจากการโปะบ้านหรือไม่ โดยสรุปของผมก็คือ การลงทุนได้ผลตอบแทนไม่แน่นอนหรอก โดยเฉพาะพวกสินทรัพย์เสี่ยง หากเราไม่เก่งจริง ยากกกก แต่การโปะบ้านนั้นเมื่อลดเงินต้น ดอกเบี้ยลดลงแน่นอน (เงินค่าดอกเบี้ยไม่ใช่อัตราดอกเบี้ยนะครับ) เพราะหากลดเงินต้น ก็ลดเงินที่จ่ายเป็นดอกเบี้ยด้วย ช่วงแรกๆผมเลยเลือกโปะบ้านก่อน พอค่าผ่อนบ้านใกล้หมด ก็เริ่มใส่เงินลงทุน ทำแบบนี้สบายใจกว่า (อย่าลืมว่า หากเราผ่อนบ้านไปตามระยะเวลาที่แบงค์ให้มาเต็ม คือ 30 ปีเลย เราจะเสียค่าดอกเบี้ยประมาณอีกหนึ่งเท่าของค่าบ้านเลยนะครับ เช่นบ้านราคา 4 ล้าน รวมเสียให้แบงค์ก็ประมาณ 8 ล้าน อันนี้เพื่อนสถาปนิกผมให้ข้อมูลมา) และในปัจจุบันดอกเบี้ยน่าจะกำลังขึ้นสกัดเงินเฟ้อ ค่าดอกเบี้ยผ่อนบ้านในอนาคตน่าจะขึ้น

ส่วนเรื่องผ่อนรถ ถ้าจำเป็นก็ผ่อนไปครับ แต่ดอกเบี้ยรถเป็นแบบ flat rate คือ คิดดอกเบี้ยอัตราคงที่แต่แรก โดยคิดจากเงินต้นที่กู้ไฟแนนซ์ แม้ว่าเงินต้นลดลงหลังผ่อนไปเรื่อยๆ เงินที่ต้องจ่ายเป็นดอกเบี้ยแต่ละงวดก็ไม่ลดลง ดังนั้น ควรแบ่งเงินชำระเงินดาวน์เยอะๆไปเลยครับเท่าที่ทำได้ตามงบ ดอกเบี้ยก็จะไม่ต้องเยอะมาก

หมายเหตุ ถ้าอยุใน กทม หากไม่ต้องใช้รถทำงานติดต่อลูกค้า แค่ไปทำงานประจำวัน เดินทางระหว่างบ้าน office ไม่น่าซื้อรถตอนนี้ ใช้ bts mrt น่าจะดีกว่าครับ เพราะรถมีแต่ภาระ อย่าลืมว่า รถเป็นทรัพย์สินที่ซื้อแล้วเสื่อมราคาตั้งแต่วันแรกที่ซื้อ ต่างกับบ้านที่ส่วนมากราคาขึ้นเป็นทรัพย์สินลงทุนได้ นอกจากนั้น ค่า maintenance รถหลังซื้อไป 5 ปีนี่เยอะเลยนะครับ