20 กรกฎาคม 2565
06:35 น. ณ หอพักบุคลากร
ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง

อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกคน จากที่เมื่อวานได้ขอคำแนะนำในการรับมือกับเพื่อนร่วมงาน  ในระหว่างนั่งเคลียร์งานเมื่อคืนก็มีแต่ความคิดเดิม ๆ วนไปวนมา  ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาให้คำแนะนำ มันอาจจะเป็นปัญหาสะสมที่ผ่านมาเพราะเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ทุกคนไม่เคยตอบโต้การกระทำของเพื่อนร่วมงานท่านนี้เลย อาจจะเป็นนิสัยส่วนตัวที่แก้ไม่หาย และไม่รู้ตัวในการระเบิดด้านลบของตัวเองออกมา  
     เช้านี้เริ่มวันใหม่ค่ะ จะทิ้งเหตุการณ์ต่าง ๆ เมื่อวาน  เนื่องจากคิดมากไปก็แต่นั้นจริง ๆ ตามคำแนะนำของทุกท่าน  สุขภาพจิตเสียโดยใช่เหตุ  ลำพังเมื่อคืนแปลพาวเวอร์พอยท์ที่ใช้สำหรับนักศึกษาต่างชาติก็หมดพลังไปเยอะมากแล้ว  
     เมื่อคืนกว่าจะเสร็จก็ตีสี่  ที่ผ่านมาไม่มีวันไหนได้นอนเหยียดร่างบนที่นอนก่อนสามทุ่มเลยค่ะ  ขอบตาดำหมดแล้วตอนนี้  ขอตัวไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมตัวเป็นอาจารย์ล่ามคาบเช้า9โมงวันนี้ก่อนนะคะ
.
.
.

      13:15 น. ณ หอพักบุคลากร
  
      ตะกี้มื้อเช้าควบเที่ยง ได้ดื่มแค่นมกล่องเดียว แล้วงีบหลับไปเลย สะดุ้งตื่นเสียงรถส่งของข้างล่างหอ  วันนี้ช่วงบ่ายไม่มีคาบสอนค่ะ เดี๋ยวกำลังจะเข้าไปที่ห้องสาขา เอาข้าวเซเว่นกับกาแฟกระป๋องติดมือไปกินที่สาขาด้วยค่ะ  เดี๋ยวมีนัดประชุมตอนบ่ายสามเกี่ยวกับพานักศึกษาไปทำกิจกรรมนอกสถานที่ ต้นเดือนหน้า เทอมนี้ถือว่าสถานการณ์ดีกว่าเทอมที่แล้วมาก ๆ พอจะจัดทริปพาเด็กๆ ไปเรียนรู้ข้างนอกได้บ้างแล้ว

.
.
    18:20 น. ร้านอาหารจีนในเมือง

     วันนี้มีนัดรับชุดที่ตัดไว้ในเมือง เลยชวนอาจารย์ที่สาขามาทานอาหารจีนกันอีกแล้ว (ร้านประจำ ราคาย่อมเยา 😄)
ตอนนี้เป็นช่วงรออาหารก็มีเวลานั่งพิมพ์บันทึกค่ะ 🤭  
     ดิฉันตั้งคำถามกับตัวเองตลอดเวลาว่าจะใช้ชีวิตแบบนี้ไปตลอดเลยจริง ๆ หรือ? วนๆๆๆเดิมๆทุกวันเลย ในหัวสมองมันมีแต่เรื่องงาน หรือเราจะทำตัวเครียดจนเกินไป แต่งานมันก็มีทุกวันไม่มีวันทำหมดทันซักที (สถานการณ์แบบนี้เรียกว่างานล้นมือหรือเปล่า) ตารางสอน ว่างแค่วันพุธบ่าย ซึ่งเป็นคาบสำหรับกิจกรรมสาขา  และว่างอีกทีคือวันอาทิตย์ทั้งวัน แต่ก็เป็นนาทีทองที่จะได้เตรียมสอน และเคลียร์งานอีก  ….. สุดท้ายแล้ว เจ็ดวันมันมีแต่งานเต็มไปหมด…

.
.  อาหารคลายเครียดมาเสิร์ฟแล้วค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ


  20:05 น. ณ หอพักบุคลากร

  เพิ่งกลับถึงหอพักค่ะ  อิ่มมาาาาก   สมกับที่ได้กินแค่ข้าวเซเว่นเมื่อตอนบ่ายไปกล่องเดียว และนมเมื่อเช้า อันนั้นไม่นับ 😅  ร้านอาหารจีนที่ชอบไปร้านนี้เป็นแบบเลือกเนื้อเลือกผัก แล้วชั่งน้ำหนักคิดราคา บอกประเภทอาหารว่าอยากกินแบบต้มหรือผัด เผ็ดมากเผ็ดน้อยตามชอบ ข้าวเปล่าฟรี   ก็เลยจัดหนัก  🤣  ไขมันตรงพุงก็เลยลดไม่ได้ซักที กลับมาถึงก็อยากหลับแต่ก็ยังนอนไม่ได้  ตอนนี้เอนตัวพักบนโซฟาก่อน เดี๋ยวอาบน้ำแล้วจะได้เริ่มงานกะดึกต่อ  
.
.

     21:30 น.

     อาบน้ำแล้วสดชื่นขึ้นมาหน่อย ได้เวลาเริ่มงานกะดึกแล้วค่ะ  พรุ่งนี้มีสอนนักศึกษาไทย เช้าและบ่าย เตรียมเอกสารและสไลด์ให้นักศึกษาก่อน   ยังมีร่างโครงการกิจกรรมที่คุยกันเมื่อตอนบ่าย ต้องส่งอาทิตย์นี้ แต่ขอไว้ทำทีหลังนะ คงไม่ทันคืนนี้

.
.
     21 กรกฎาคมคม 2565
     05:50 น.

     เพิ่งเตรียมทุกอย่างเสร็จ เวลาแบบนี้มักจะแสบหน้าอก รู้สึกอยากจะอ้วก ทุกทีก็ได้แต่ดื่มน้ำอุ่นตามลงไป   ขอตัวไปนอนนะคะ คาบวันนี้ 9:00 น. แจ้งนักศึกษาเรียนออนไลน์ทั้งเช้าและบ่ายเหมือนเดิม  มีติดโควิดห้องละสองสามคน ปลอดภัยไว้ก่อนค่ะ
.
.
  
.
     12:28 น. ณ บ้านอาจารย์ท่านหนึ่งในเมือง
     วันนี้คือผู้โชคดี  ไฟดับเมื่อเช้าค่ะ สะดุ้งตื่น เสียงแอร์ตัด ดูนาฬิกา 07:45 น. ตอนนั้นตื่นเต้นว่าจะต้องยังไงต่อ เพราะมีสอน วันนี้เป็นการอาบน้ำแบบแห้งๆ 5555  ใช้วิธีผ้าขนหนูเช็ดตัวจากน้ำดื่มค่ะ  รุงรังมากมาย 5555  แต่งตัวเสร็จแบบรวดเร็วประมาณ 8:20 น. ตัดสินใจขับรถมาบ้านอาจารย์ที่ในเมืองค่ะ เพราะดับเกือบทุกอาคารเรียน 😭 ระหว่างติดไฟแดงแจ้งเด็กๆเลื่อนเวลาครึ่งชั่วโมง มาถึงในเมืองก็คือยังพอมีเวลา เลยแวะเซเว่นซื้อข้าวเที่ยงสำรอง เพราะสอนต่ออีกห้องตอนบ่ายโมงค่ะ ตอนนี้คือพักกินข้าวไปด้วยพิมพ์ไปด้วย 😆

.
.
     23:55 น. ณ หอพักบุคลากร
      ตะกี้กลับมาถึงหอเกือบสามทุ่มแล้วค่ะ มัวนั่งคุยกับอาจารย์ที่ไปรบกวนยืมสถานที่สอนวันนี้
      กลับมาถึงร่างกายไม่ไหวจริงๆค่ะ รีบอาบน้ำแล้วหลับไปงีบนึง  
       ตอนนี้ได้เวลาทำงานกะดึกอีกแล้วค่ะ  มีแปลสไลด์นักศึกษาต่างชาติ  และการบ้านของพวกเขา ซึ่งนักศึกษาต้องพรีเซ้นท์พรุ่งนี้เช้า  4 คน  ขอตัวก่อนนะคะ  คงจะถึงเช้าอีกตามเคย …🥲

ปล. ขออนุญาตแท็กซาลาคนโสดนะคะ  เป็นบันทึกการใช้ชีวิตโสดจริงๆ 5555  
ท่านใดที่หลงเข้ามาอ่าน แล้วไม่ได้รู้สึกเสียเวลา ไม่มีสาระอะไรเลย เลื่อนผ่านไปเลยนะคะ  บันทึกนี้มีเพื่อระบายสิ่งที่ต้องพบเจอในทุกๆวันของดิฉันค่ะ 😁 เผื่อไว้กลับมาอ่านตอนอายุ70