ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเสียใจแต่ไม่รู้ควรทำยังไงดี เป้นเพราะเราที่ผิดเอง

เรื่องมีอยู่ว่า ก่อนหน้านี้เรามีสามี มีลูกด้วยกัน 2 คน สามีเราก็เป็นคนดีนะ รักเรารักลูก แต่ไม่ค่อยเอาไหน พูดง่ายๆคือ
ไม่สามารถดูแลเราและลูกให้สุขสบายได้ ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่เราก็เป็นคนออก จนเราต้องแยกกันเพื่อที่ฉันจะได้ไปทำงาน
หาเงินให้ได้มากกว่าเดิม ในช่วงที่ห่างกัน เราพบผู้ชายคนหนึ่ง เขาเป็นคนดีมากๆ มีความพร้อมทุกอย่าง เรียกว่าสามารถ
ดูแลเรากับลูกได้สบายๆ ในขณะที่สามีเราตกงาน ค่าใช้จ่ายต่างๆจึงตกอยู่ที่เรา เราพยายามให่เขาหางานทำ ช่วงนั้นเป็นช่วงโควิท
เข้ามาแรกๆ เขาก็อ้างโน่นนี่ เราเตียดมากๆ เราก็ได้พี่ที่เราพบเจอในที่ทำงาน เขาช่วยดูแลแลัซับพอทเราทุกอย่าง เราอายุ 40 แล้ว
ไม่เคยคิดที่จะมีใครใหม่เลยแต่ด้วยความใกล้ชิดที่มีต่อกันทำให้ฉันเผลหลงไป จนนอกใจสามี จนสามีเริ่มสงสัย เราปรึกษากับพี่เขา
ตลอดเรื่องสามีที่ไม่เอาไหนของเรา เราได้รับข้อเสนอจากพี่เขา ถ้าหากเราหย่ากับสามี พี่เขาจะเป็นคนดูแลเราเอง ความผิดที่ติดตัว
ทำให้เราหน้ามืดตามัว หลงในตัวพี่เขาที่ดูดีมีพร้อมทุกๆอย่าง เราหาเรื่องสามี และสุดท้าย เราก็ฟ้องหย่าเขา ชีวิตหลังหย่า
ช่วงแรก เราได้ทุกอย่างที่อยากได้ ไม่ว่าอะไร พี่เขาก็ดูแลเราดีมาตลอด จนเมื่อสามเดือนที่ผ่านมา เราเพิ่งมารู้ว่า ภรรยาของพี่เขาที่
บอกว่าหย่ากันไปแล้ว เขายังไม่ได้หย่ากันค่ะ เราตกเป็นเมียน้อยพี่เขาอย่างไม่รู้ตัว และหลังจากที่เราทวงถามเรื่องนี้ อะไรๆก็ เปลี่ยนไป
เราคงเล่าอะไรต่อไม่ไหวแล้ว เอาเป็นว่า ที่ผ่านมา เราหลงผิด คิดมัวเมาไปเอง เรากับสามีจบแบบไม่สวยเลย ซ้ำเราก็ไม่ได้สนใจ
ไม่แยแสเขาเลยซักนิด จนมาวันนี้ เรารู้แล้วว่า คนใหม่ที่เพิ่งเข้ามา ไม่ว่าเขาจะดูดีขนาดไหน ยังไงก็ยังรักเราไม่เท่าสามีเก่า
ที่เคยอยู่ด้วยกันมาเป็นสิบๆปี ถึงเขาจะจน จะไม่เอาไหน แต่เขาก็รักเรา เราเสียใจมาก ไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี อยากขอโทษเขา
แต่เราไม่กล้า ไม่กล้าสู้หน้าเขา ไม่กล้าพูดคุยอะไรเลยซักนิด ก่อนหย่ากัน เราปิดกั้นเขาทั้งหมด เราไม่เคยฟังเขาแม้แต่น้อย
ไม่เคยสนใจว่าเขาจะเป็นหรือตาย เราอยากบอกว่าเราผิดไปแล้ว เราขอโทษ แต่เราไม่กล้าจริงๆ เราควรทำยังไงดีต่ะ เสียใจจริงๆค่ะ
เราผิดเอง เรามันชั่วเองค่ะ กว่าจะรู้ตัว มันก็คงสายไปแล้ว.....