สวัสดีน่ะครับเพื่อนๆทุกคน วันนี้ผมเครียดมากเลยครับคือผมจะมาเล่าคร่าวๆให้ทุกคนฟัง ผมกับแฟนคบกันมา2ปี อยู่ด้วยกันทุกวันเมื่อปีก่อนผมทำงานโรงงานเดียวกับแฟน เงินเดือนผม18000+ ผมให้แฟนหมดเลยเพราะทางบ้านผมพ่อและแม่เสียตั้งแต่ผมเด็ก ผมตัวคนเดียว เงินผมออกกี่บาทผมให้แฟนทุกบาท แฟนผมก็โอนให้แม่ทางแฟนบ้าง ชีวิตกำลังไปได้ดี ครอบครัวเขาดีกับผมหมดเพราะตอนนั้นโอนเงินให้แม่เขาทุกเดือน ตอนนี้เรา2คนตกงาน ไม่ได้ส่งเงินให้แม่ฝั่งแฟน พี่แฟนที่ไม่ใช่พี่แท้ๆก็ยุยงไปเป่าหูพ่อแม่แฟนให้มาบอกแฟนผมให้กลับบ้าน แฟนผมทำอะไรไม่ได้ก็ต้องทำตามเขา พี่เขาบอกว่ากลับจะให้ยืมเงิน2000บาท ค่ารถตู้แฟนผมก็900แล้ว และเรามีเงินเหลือแค่50บาท เหลือแค่น้ำเปล่าในตู้เย็น3ขวด ปล.ผมไม่ได้กลับด้วยน่ะครับเพราะไม่มีเงินส่งให้แม่เขา เขาเลยไม่ยอมรับ
ผมเลยบอกแฟนว่าผมขอ500 ไว้ซื้ออะไรกิน แต่พี่ที่ให้ยืมเงินไม่ยอมโอนเงินมา จนแฟนผมขึ้นรถเขาถึงโอนมาและบอกว่าไม่ต้องแบ่งเงินให้ผม เวลาเป็นหนี้ผมก้อต้องจ่ายด้วย เวลาเงินออกผมก็ไห้แฟนผมหมด เวลาแบบนี้ทำไมถึงทิ้งผมล่ะ ปล.แต่แฟนผมก็ยังหาเงินให้ผม
ผมอยากถามทุกคนว่าแบบนี้มันแฟร์แล้วหรอ ผมทำอะไรผิด แล้วผมไม่ดีอะไร ทำไมถึงทำกับผมแบบนี้ มีใครเป็นแบบผม ผมควรทำยังไงดีครับ ผมทำดี100ครั้ง ผิด1ครั้งเขาก็ตราหน้าผมแล้ว
ผมควรทำตัวแบบไหนผมผิดมากหรอ
ผมเลยบอกแฟนว่าผมขอ500 ไว้ซื้ออะไรกิน แต่พี่ที่ให้ยืมเงินไม่ยอมโอนเงินมา จนแฟนผมขึ้นรถเขาถึงโอนมาและบอกว่าไม่ต้องแบ่งเงินให้ผม เวลาเป็นหนี้ผมก้อต้องจ่ายด้วย เวลาเงินออกผมก็ไห้แฟนผมหมด เวลาแบบนี้ทำไมถึงทิ้งผมล่ะ ปล.แต่แฟนผมก็ยังหาเงินให้ผม