สวัสดีค่ะ ต้องการคำแนะจากผู้รู้ เราอยู่กินกับสามีมา 10ปี สามีมีฐานะ พ่อเเม่เลี้ยงมาเเบบไม่เคยต้องทำงานเลย ส่วนเราครอบครัวปากกัดตีนถีบมา พ่อแม่สามีเสียทั้งหมด ลูกคนเดียว พ่อเเม่สามีทิ้งสมบัติไว้เยอะพอสมควร ส่วนเราเปิดร้านขายเสื้อผ้ามีกำไรบ้างไม่มีบ้าง สามีช่วยซัพพอร์ตร้านมาตลอดจากเงินของพ่อแม่ที่ทิ้งไว้ สามีเลี้ยงดูเราดีมาก ค่อยช่วยเหลือทุกด้าน สามีเป็นคนเก่ง มีความรู้ทุกด้าน เรียนมาสูงเเต่เข้าสังคมไม่ได้ ไม่มีประสบการณ์ทำงานใดๆเลย เขาสามารถเรียนรู้ตัดเย็บเสื้อผ้า แก้งานเสื้อผ้าให้ลูกค้าในร้านเราได้ดี เราตกลงกันจ่ายค่าจ้างให้เท่ากับช่างตัดคนอื่นๆสามีทำงานดี ละเอียด ใส่ใจงานดีกว่าช่างอื่นๆข้างนอก แต่เวลาผ่านมานานเราชักไม่เเน่ใจกับความมั่นคงในอนาคต เราอายุ 36 สามีอายุ 49 สามีเราทำงานแก้งานตัดงานเเบบทำบ้างไม่ทำบ้าง ก็คือขี้เกียจอ่ะเเหละเเต่งานก็ต้องส่งลูกค้า พองานไม่เสร็จไม่ทันส่งตามกำหนดลูกค้า เราก็เครียดพากันทะเลาะเพราะความขี้เกียจทำของเขา ชีวิตมันวนลูปจนเราเสียสุขภาพจิตมาก เราอยากปิดร้านต้องการหย่าจะได้จบปัญหาตรงนี้ เพราะถ้ายังมีร้านเราก็ยังจะต้องให้เขาทำงานให้ เพราะตัวเขาเองไม่คิดจะทำมาหากินอย่างอื่นเลย น่าจะเป็นงานเดียวที่เขาทำได้ เเต่ปัญหาคือเขาไม่อยากทำงานเราเหนื่อยจะบังคับ สมบัติที่มีก็ใกล้หมดเเต่สามีก็ยังประมาทกับชีวิตมาก
  ถ้าถามว่าทำไมต้องหย่า ทะเลาะกันจนเหนื่อยเหตุเพราะเขาไม่ทำงาน(ไม่ทำงานในทีนี้คือไม่ทำอะไรเลยแม้เเต่อย่างเดียว) หลักๆคือนอนได้ตลอดเวลา ถ้าไม่หย่าเราทนไม่ได้ที่ต้องใช้ชีวิตกับเขาเเบบนี้ มองเขาไม่มีประโยชน์ ไร้ค่า ในขณะที่เราต้องดิ้นรนทำงานเพื่อให้ร้านอยู่รอด เราเหมือนเขาไม่ได้ไปทางเดียวกับเรา แต่ปัญหาคือจะยังไงเขาก็ไม่ยอมหย่า เขาบอกให้ฟ้องเอา เราจะทำอะไรได้บ้าง ยาวหน่อยนะคะ เเต่ขอคำเเนะนำจากผู้รู้ทีค่ะ