ก่อนอื่นเราขออธิบายก่อนนะคะ
แฟนเราเป็นต่างชาติค่ะ ทำงานฟรีแลนซ์ ซึ่งแฟนคือ ดีกับเรามากๆ ใจดี สุภาพ เข้าใจเรา ไม่ดื่ม ไม่เที่ยว  และ ซัพพอร์ตเราในทุกทางที่ทำได้ ตามใจเราในทุกๆเรื่อง ส่งเงินให้ใช้ตลอด รวมถึงเข้ากับครอบครัวและเพื่อนฝูงได้อย่างดี  แต่ ประเด็นอยู่ที่ว่า งานที่เค้าทำ มันไม่ค่อยมั่นคง บวกกับ อายุของเขาก็มากขึ้นๆค่ะ เค้าเขียนภาพขาย ซึ่งบางเดือนก็มีลูกค้า บางเดือนก็คือ ไม่มีเลย แต่แฟน ก็ไม่เคยจะละเลยหน้าที่ซัพพอร์ตเรานะ จนเราเริ่มถามเค้าถึงอนาคตว่า ถ้าไม่มีงานแบบนี้ไปเรื่อยๆ เคยคิดไว้ไหมว่า จะทำอะไร คือส่วนตัวเรา เป็นคนที่วางแผนอนาคตให้ตัวเราตลอด ดังนั้น เรื่องนี้ เหมือนกลายเป็นเรื่องที่สวนทางของเราสองคนเลยค่ะ เพราะ เค้าตอบว่า “เค้าไม่รู้ว่า เค้าจะทำไรต่อ เค้าไม่เคยคิดถึงอยาคตอะไร เค้าแค่ทำทุกวันนี้ให้มีความสุขก็พอ“  ซึ่งจริงๆ มันก็ดีนะคะ แต่ตามพื้นฐานความเป็นจริงแล้ว เราควรคิดไหมอ่า ว่าอยากทำอะไรต่อ หรือเป้าหมายในชีวิตของเราคืออะไร คือเค้ารักเรามากนะ แต่ เราถามเค้าเรื่องอนาคตของเราสองคน เค้าก็ให้เราเป็นคนออกแบบว่าอยากได้แบบไหนอย่างไร แต่ พอเราแนะนำอะไรไป เค้ากลับบอกว่า เค้าไม่รู้ๆ เค้าถามเราว่า ทำไมเราต้องถามเค้า เรื่องงานที่เค้าทำด้วย ทำไมเราต้องวางแผนอนาคตอะไรด้วย เราก็ใช้ชีวิตให้มีความสุขไปวันๆ นี่แหละ แต่คือ เรากังวลถึงอนาคตว่า ถ้าเค้าไม่มีงานติดต่อกันไปยาวๆ จะทำอย่างไร เยินเก็บที่มี มันก็ค่อยๆ หมดไป  ถ้าแต่งงาน มีลูกกัน เราจะเลี้ยงลูกยังไง แล้วมันก็ทำให้เรา วางแผนชีวิตกับเค้าต่อไม่ได้เลย เพระไม่รู้ว่า จะเดินไปทางไหนดี  ทั้งที่เรื่องอื่นคือดีทุกอย่าง จริงๆมันมีความรู้สึกในใจหลายอย่างนะคะ ที่ยาวกว่านี้แต่คิดว่า ขอตั้งสั้นๆ แบบนี้ดีกว่า เราอยากรู้อ่ะ ถ้าเป็นเพื่อนๆ ตกอยู่ในสถานะแบบที่เราเป็นที่เราคิด เพื่อนๆ จะทำไงคะ จะคบต่อไป หรือ คิดว่า เราหยุดไปตามทางของเราดีกว่า