สวัสดีค่ะ คือเราเริ่มรู้สึกพักหลังๆมานี้ว่าตัวเองแปลกไป ทั้งอารมณ์และความรู้สึก แต่ก่อนเราว่าเราเป็นคนที่เซนซิทีฟคนนึงเลยค่ะ แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าเราเป็นคนที่รู้สึกอะไรยากมาก และถ้ารู้สึกขึ้นมามันก็เหมือนเรารู้สึกแปปเดียว อย่างล่าสุดเราติดโควิดแล้วเราก็เอามาติดญาติผู้ใหญ่ในบ้านค่ะ เรารู้สึกผิดมากนะคะเราร้องไห้แต่พอผ่านไปแปปนึงเราก็เป็นปกติ แล้วก่อนหน้านั้นก็คือมีญาติฝั่งพ่อที่กำลังป่วยช่วงนั้นเราปิดเทอมเราก็ไปเที่ยวบ้านพ่อบ่อยๆ แต่ช่วงที่ผ่านมาอาการญาติทรุดลงมากจนช็อคเข้ารพ.ไปตอนนั้นพี่สาวเราก็โทรมาบอกเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรก็แค่ตกใจที่อยู่ๆเขาก็ทรุดไป ในขณะที่ตอนนั้นหลายคนกังวลพี่สาวเราร้องไห้หนักมากแล้วก็ซึมแต่เรากลับไม่มีความรู้สึกเสียใจ แถมในใจคิดซะด้วยซ้ำว่าถ้าเขาไปแล้วไม่ทรมานก็ยังดีซะกว่แต่ถ้าอาการดีขึ้นก็ดีเหมือนกัน 
เราแอบคิดว่ามันเป็นไปได้ไหมที่อาจจะเป็นเพราะเราเคยช็อคกับเหตุการณ์นึงช่วงที่ไปบ้านพ่อช่วงปิดเทอมคือ เราพ่อและพี่สาวเคยมีอุบัติเหตุเล็กๆระหว่างที่พ่อจะไปส่งพวกเรากลับบ้าน คือมีรถเก๋งเลี้ยวจะเข้าซอยแล้วมาเฉี่ยวโดนช่วงหน้ารถมอไซที่เราพ่อและพี่สาวนั่งอยู่(ตอนนั้นเราจอดรอเพื่อมองทางที่จะออกจากซอย)แล้วตอนแรกเราก็ปกติเราตกใจและได้พูดว่าทางรถเก๋งไปว่าทำไมขับแบบนี้ทำไมไม่มอง ถ้าพ่อเราเป็นอะไรขึ้นมาจะทำไง บลาๆๆ หลังจากนั้นเรากับพี่สาวก็ออกจากรถแล้วไปยืนข้างทางพ่อเราก็จูงรถเข้าข้างเพื่อที่คุยกับทางคู่กรณีระหว่างนั้นเราก็ยืนตัวสั่นเราก็บอกทุกคนว่าไม่เป็นไรแต่ซักพักเราก็ร้องไห้ออกมาร้องไห้โฮจนไม่มีแรงยืนขาอ่อนไปหมดเราหยุดร้องไม่ได้จนพ่อต้องหยุดคุยกับคู่กรณีแล้วเอาเบอร์ของเขาไว้แล้วมาดูเราและขี่รถพาเรากับพี่กลับบ้านเพราะเราหยุดร้องแล้วแต่เราก็ยังเงียบอยู่แบบนั้นจนถึงบ้านเราเริ่มรู้สึกโอเคขึ้นแล้วหลังจากนั้นมันก็กลับมาเป็นปกติ

เราสับสนกับตัวเองมากว่าที่เราเป็นอยู่นี่แปลกรึเปล่า เราเลยอยากมาขอความเห็นจากทุกคนหน่อยค่ะ