ช่วยให้คำเเนะนำหน่อยครับ
คือผมเป็นคนขี้อายไม่กล้าจีบใครพูดไม่เก่งถ้าไม่สนิทกับใครก็จะพูดน้อย ตั้งเเต่เกิดมา จนอายุ 23 ผมยังไม่เคยมีเเฟนเลยครับ มีเเค่เเอบชอบแล้วผมเป็นคนที่เปิดใจยากมากครับเคยมีคนแอบชอบก็รู้เเต่ผมก็ไม่ได้ให้ความหวังอะไรครับเพราะ ผมยังคิดว่าโสดดีกว่าเเล้วยังอิสระดีครับ
จนมาวันหนึ่งผมได้ฝึกงาน1ปี แล้วมีน้องมาฝึกงาน 1 เดือน ตอนเเรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรครับ ก็คุยกันเเค่เรื่องงาน เเล้วเหมือนน้องจะเริ่มเขาหาผมครับพอถึงวันเกิดก็ซื้อเค้กมาให้ผม ตอนนั้นผมเครียดมากเลยครับเพราะผมไม่ได้ชอบน้องเค้า ผมกลัวน้องเขาเสียใจ พอหลังจากวันนั้นผมก็ ออกห้างน้องเขาโดยการไม่ทักหรืออะไรในเฟสเลย เเต่พอผมเห็นน้องลงสตอรี่ เศร้า ผมก็ทักไปครับ แล้วหลังจากนั้นเราก็คุยกันมาตลอดครับ โดยที่ผมก็ไม่ได้คุยกลับน้องเข้า แบบเเฟนสักที่ เเต่น้องเขาคุยสนุกมากครับ คุยเกือบทุกวัน ผมก็เริ่มชอบน้องเขาขึ้นเลยๆ เเต่ผมก็ไม่กล้าใช้คำพวก คิดถึงนะ ที่รัก อะไรพวกนั้นอะครับ เพราะผมยังไม่พร้อมจะมีแฟน
หลังจากผมฝึกงานน้องเข้าต้องไปฝึกงานที่ หนึ่ง ผมก็ไม่ได้อะไรครับน้องเขาเป็นคนเฟรนรี่มากก เราก็คุยกันอยู่ น้องเขาชอบบอกทำงานเหนื่อยผมก็ปลอบครับ เป็นเวลา 6 เดือนครับ ไม่เคยโทรคุยกันครับ เพราะผมไม่กล้า
เเล้วประมาน2อาทิตย์ครับ น้องเขาเริ่มเปลี่ยนไปครับ ตอบผม1ชมบ้าง 2บ้าง เเต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะผมคิดว่าเขาทำงาน เเล้วน้องเขาก็ลงสตอรี่กับน้องคนหนึ่งบ่อยมากครับ ผมก็เลยทักถามว่า เดียวนี้มีแฟนแล้วหรอ น้องเข้าก็บอกไม่มีๆ เเต่น้องเขาก็ยังลงอีกแถบไม่ปิดสตอรี่ผมด้วยครับ พอผมเริ่มคิดมากผมก็เลยโทรไปหาน้องเขาเเล้วถามตรงๆ น้องเขาก็ร้องไห้ครับ น้องเขาก็พูดว่าขอโทษ น้องไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษ ๆเเล้วก็ร้องไห้ครับ บอกว่าไม่อยากเสียผมไป ผมก็บอกไม่เป็นไร พี่ผิดเองที่ไม่ชัดเจนน น้องเขาก็ร้องไห้ต่อครับว่า น้องรอพี่มาครึ่งปี ครับ พอผมรู้ว่าจะเสียน้องเขาไป ผมก็เสียใจครับบบ เเต่หลังวันที่ผมโทรไปน้องเขาก็ลงรูปกับน้องผู้ชายคนนั้นครับ
**เหตุผลที่ผมไม่ชัดเจนครับ ผมเริ่มรักน้องเขาจาก0ครับ ผมยังไม่พร้อมที่จะดูแลใครให้มีความสุขครับ งานการก็ไม่มีทำได้เเต่อ่านหนังสือรอสอบขาราชการ
ผ่านมาวันที่3 ครับผมอยากหาน้องเขามากครับผมอยากฟังเหตุผลจากปากน้องเขาอีกครั้งครับ
เพราะตอนนั้นน้องเขาร้องไห้เเล้วผมก็ยังไม่ได้ตั้งตัวเลยครับ
** ผมเสียใจมากครับเพราะเป็นคนเเรกในชีวิต 23ปีที่เกือบจะได้เป็นแฟนกันแล้ว
ผมควรทำยังไงดีครับ ไปถามให้ชัดๆดีไหมครับ หรือ ทำไงครับผมรู้ว่ามันสายไปแล้ว
เเต่ผมเศร้ามากก ขอคำเเนะนำหน่อยครับ กับความรักอ่อนหัดของผม
ปล น้องเขาไปทำงานเป็นครูฝึกสอนครับ เเล้วไปชอบ กับนักเรียน ม 6 ครับ เห็นลงรูปด้วยกันบ่อยผมก็เลยส่งใส่ตอนเเรกน้องเขาบอกไม่มีอะไรแกล้งเป็นเเฟนกับละอ่อนเฉยๆยังงี้ครับ ผมเลยเชื่อน้องเขามาครับว่าน้องเขาไม่ได้เป็นอะไร เเต่สุดท้ายน้องเขาก็ชอบกันครับเห็นลงรูป ด้วยกันสักพักครับประมาณ 2 อาทิตย์
ความรักที่ไม่ชัดเจน เเต่เป็นฝ่ายเจ็บ
คือผมเป็นคนขี้อายไม่กล้าจีบใครพูดไม่เก่งถ้าไม่สนิทกับใครก็จะพูดน้อย ตั้งเเต่เกิดมา จนอายุ 23 ผมยังไม่เคยมีเเฟนเลยครับ มีเเค่เเอบชอบแล้วผมเป็นคนที่เปิดใจยากมากครับเคยมีคนแอบชอบก็รู้เเต่ผมก็ไม่ได้ให้ความหวังอะไรครับเพราะ ผมยังคิดว่าโสดดีกว่าเเล้วยังอิสระดีครับ
จนมาวันหนึ่งผมได้ฝึกงาน1ปี แล้วมีน้องมาฝึกงาน 1 เดือน ตอนเเรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรครับ ก็คุยกันเเค่เรื่องงาน เเล้วเหมือนน้องจะเริ่มเขาหาผมครับพอถึงวันเกิดก็ซื้อเค้กมาให้ผม ตอนนั้นผมเครียดมากเลยครับเพราะผมไม่ได้ชอบน้องเค้า ผมกลัวน้องเขาเสียใจ พอหลังจากวันนั้นผมก็ ออกห้างน้องเขาโดยการไม่ทักหรืออะไรในเฟสเลย เเต่พอผมเห็นน้องลงสตอรี่ เศร้า ผมก็ทักไปครับ แล้วหลังจากนั้นเราก็คุยกันมาตลอดครับ โดยที่ผมก็ไม่ได้คุยกลับน้องเข้า แบบเเฟนสักที่ เเต่น้องเขาคุยสนุกมากครับ คุยเกือบทุกวัน ผมก็เริ่มชอบน้องเขาขึ้นเลยๆ เเต่ผมก็ไม่กล้าใช้คำพวก คิดถึงนะ ที่รัก อะไรพวกนั้นอะครับ เพราะผมยังไม่พร้อมจะมีแฟน
หลังจากผมฝึกงานน้องเข้าต้องไปฝึกงานที่ หนึ่ง ผมก็ไม่ได้อะไรครับน้องเขาเป็นคนเฟรนรี่มากก เราก็คุยกันอยู่ น้องเขาชอบบอกทำงานเหนื่อยผมก็ปลอบครับ เป็นเวลา 6 เดือนครับ ไม่เคยโทรคุยกันครับ เพราะผมไม่กล้า
เเล้วประมาน2อาทิตย์ครับ น้องเขาเริ่มเปลี่ยนไปครับ ตอบผม1ชมบ้าง 2บ้าง เเต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะผมคิดว่าเขาทำงาน เเล้วน้องเขาก็ลงสตอรี่กับน้องคนหนึ่งบ่อยมากครับ ผมก็เลยทักถามว่า เดียวนี้มีแฟนแล้วหรอ น้องเข้าก็บอกไม่มีๆ เเต่น้องเขาก็ยังลงอีกแถบไม่ปิดสตอรี่ผมด้วยครับ พอผมเริ่มคิดมากผมก็เลยโทรไปหาน้องเขาเเล้วถามตรงๆ น้องเขาก็ร้องไห้ครับ น้องเขาก็พูดว่าขอโทษ น้องไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษ ๆเเล้วก็ร้องไห้ครับ บอกว่าไม่อยากเสียผมไป ผมก็บอกไม่เป็นไร พี่ผิดเองที่ไม่ชัดเจนน น้องเขาก็ร้องไห้ต่อครับว่า น้องรอพี่มาครึ่งปี ครับ พอผมรู้ว่าจะเสียน้องเขาไป ผมก็เสียใจครับบบ เเต่หลังวันที่ผมโทรไปน้องเขาก็ลงรูปกับน้องผู้ชายคนนั้นครับ
**เหตุผลที่ผมไม่ชัดเจนครับ ผมเริ่มรักน้องเขาจาก0ครับ ผมยังไม่พร้อมที่จะดูแลใครให้มีความสุขครับ งานการก็ไม่มีทำได้เเต่อ่านหนังสือรอสอบขาราชการ
ผ่านมาวันที่3 ครับผมอยากหาน้องเขามากครับผมอยากฟังเหตุผลจากปากน้องเขาอีกครั้งครับ
เพราะตอนนั้นน้องเขาร้องไห้เเล้วผมก็ยังไม่ได้ตั้งตัวเลยครับ
** ผมเสียใจมากครับเพราะเป็นคนเเรกในชีวิต 23ปีที่เกือบจะได้เป็นแฟนกันแล้ว
ผมควรทำยังไงดีครับ ไปถามให้ชัดๆดีไหมครับ หรือ ทำไงครับผมรู้ว่ามันสายไปแล้ว
เเต่ผมเศร้ามากก ขอคำเเนะนำหน่อยครับ กับความรักอ่อนหัดของผม
ปล น้องเขาไปทำงานเป็นครูฝึกสอนครับ เเล้วไปชอบ กับนักเรียน ม 6 ครับ เห็นลงรูปด้วยกันบ่อยผมก็เลยส่งใส่ตอนเเรกน้องเขาบอกไม่มีอะไรแกล้งเป็นเเฟนกับละอ่อนเฉยๆยังงี้ครับ ผมเลยเชื่อน้องเขามาครับว่าน้องเขาไม่ได้เป็นอะไร เเต่สุดท้ายน้องเขาก็ชอบกันครับเห็นลงรูป ด้วยกันสักพักครับประมาณ 2 อาทิตย์