ศรีลังกา ใช้หลักเศรษฐกิจ พอเพียงยังไม่ได้หรอกครับ เพราะเขายังไม่มีอะไรพร้อม

คือ ศรีลังกาเนี่ย เจริญขึ้นเพราะอังกฤษและพังพราะอังกฤษเช่นกัน

เนื่องด้วย หลังจากอังกฤษเข้ายึดครองศรีลังกา อังกฤษก็ใช้ศรีลังกาเป็นแหล่งเพราะปลูกชา คือ ชาซีลอนอันโด่งดังนั่นเอง และด้วยความที่ว่า รายได้จากชานั้น ได้น้ำได้เนื้อ อังกฤษก็เลยวางระบบสาธารณูปโภคต่างๆรวมถึงการคมนาคมให้ศรีลังกา

ถ้ามีแค่นี้ก็ถือว่าดี แต่สิ่งนึงที่อังกฤษนำมาด้วยคือ ชาวทมิฬ ที่เอาเข้ามาเพื่อที่จะเป็นแรงงานในุตสาหกรรมชา แต่อังกฤษก็มอบสิทธิทางพลเมืองให้แก่ชาวทมิฬด้วย ทำให้ชาวศรีลังกาดั้งเดิม หรือ ชาวสิงหลไม่พอใจ

จนเมื่อ ศรีลังกาได้รับเอกราช ชาวสิงหลเลยพยายามบีบชาวทมิฬ ทุกๆทาง จนชาวทมิฬทนไม่ไหวเลยเป็นที่มาของ กลุ่มกบฎพยัคฆ์ทมิฬอีแลม ที่ ทั้งเปิดสงครามซึ่งๆหน้า และก่อการร้าย จนศรีลังกาต้องหมดงบประมาณ มากมายในการสู้กับกลุ่มกบฎ

แต่สุดท้าย จากเหตุการณ์สึนามิ ที่ คลื่นซัดเข้าสู่ ฐานที่ตั้งของกลุ่มกบฎ ทำให้ กลุ่มกบฎที่สู้กับรัฐบาลศรีลังกามาอย่างยาวนานเสียหายหนักมาก ศรีลังกาก็ฉวยจังหวะนี้ ลุยเข้าตีกลุ่มกบฎไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายกลุ่มกบฎก็แตกพ่าย สิ้นสุดสงครามอย่างยาวนาน 26 ปี

พอกลุ่มกบฎแตกพ่ายไป ศรีลังกากลับไม่มีเงินเพราะด้วยว่า หมดเงินมากมายไปกับสงคราม ก็เลยต้องกู้ ไอเอ็มเอฟ แต่ด้วยความที่ หลายๆอย่างของศรีลังกา ยังไม่พร้อม รัฐบาลเองก็พยายามคุมแล้วแต่ก็ไม่ไหว จนมาเกิดโควิดซ้ำเติมเข้าไปอีก พอโควิดเริ่มหาย ก็มาเจอวิกฤติเศรษฐกิจ น้ำมันแพงไปอีก

เพราะฉะนั้นแล้ว ศรีลังกานี่ เจออะไรมาหนักมากจริงๆ เรียกว่าแทบจะไม่มีเวลาจะเป็นตัวของตัวเองเลย