เราเป็นโรคภูมิเเพ้ตั้งเเต่เด็ก เป็นหนัก เป็นทั้งเเพ้อากาศ แพ้ฝุ่น  แพ้น้ำหอม บางทีเเค่เจอลมเย็นจากพัดลมเป่าหน่อยก็มีอาการเเสบจมูก เเสบคอ มีน้ำมูก ทั้งไอจามเเล้ว ไม่มีคืนไหนที่นอนหลับสนิทโดยไม่มีอาการภูมิเเพ้อากาศเลย ก่อนนอนนี่ต้องทาวิกเข้านอนแทบทุกคืน ถ้ายิ่งเจออากาศเย็นๆในห้องแอร์ ยิ่งแสบโพรงจมูกทรมาณสุดๆ เเล้วยิ่งช่วงหน้าฝนเข้าไปอีกอากาศเปลี่ยนเเปลงบ่อยจนอาการกำเริบบ่อยๆ เเละปัจจุบันโควิดระบาด มันเป็นอะไรที่เเย่มากเลย มักถูกมองด้วยสายตารังเกียจ เพราะภูมิแพ้อากาศอาการบางอย่างมันไปคล้ายโควิด คือเราต้องพยายามกินยาเเก้เเพ้กดอาการไว้ตลอดเวลาอยู่ในที่สาธารณะ ที่ทำงาน บนรถโดยสารเวลาไปทำงาน หรือเวลาอยู่ในห้องแอร์ เเต่บางทียามันกันไม่ได้ตลอดค่ะ  เเถมพวกยาเเก้เเพ้ถ้ากินมากๆก็ส่งผลข้างเคียงอีก  พอเจอฝุ่น เจออากาศเปลี่ยนเเปลงกะทันหันเเบบหน้าฝนอาการภูมิแพ้ยิ่งเเย่ยิ่งกำเริบกระทันหัน หลายครั้งเลยที่ถูกสังคมภายนอกที่ไม่ใช่ที่บ้านกับที่ทำงานที่ไม่รู้เรื่องโรคภูมิเเพ้ของเรา มองด้วยสายตารังเกียจ เลยต้องพยามอดกลั้นอาการไอจามจากภูมิเเพ้จนทรมาน เเต่ถ้าฝืนอาการไม่ได้จริงๆก็จะพยายามออกจากผู้คนทันที แต่ถ้าจะให้เก็บตัวอยู่กับบ้านช่วงนี้ไม่ออกไปทำงานก็คงทำไม่ได้ เพราะเราคือเสาหลักของครอบครัว  เป็นเเบบนี้รู้สึกเครียดเเย่มากและเกียจตัวเองสุดๆ จนอยากตายก็มีเลยค่ะ รู้สึกท้อมาก