รู้สึกน้อยใจแม่ แม่ไม่คุยด้วย เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแม่ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน เราอยู่บ้านเดียวกับแฟน แม่กับพ่ออยู่อีกบ้านนึงและพี่สาว ก็จะมีพี่คนที่สาวไปๆมาๆ ดูแลพ่อแม่ เพราะพี่สาวไม่ได้ทำงานออฟฟิศ จึงเป็นคนดูแลพ่อแม่  ส่วนเราทำงานออฟฟิศ ส-อ ถ้าว่างไม่ได้ทำโอที ก็จะแวะไปหาซื้อของกินไปเยี่ยมพ่อแม่ แต่ทีนี้เรื่องมีอยู่ว่า วันที่เราไปหา เราไม่ได้บอกล่วงหน้าว่าจะเข้าบ้าน เราไปธุระแถวบ้านแม่พอดี ซื้อกับข้าวไปให้พ่อกับแม่ ก็ไปถึงบ้าน เห็นรองเท้าผู้ชายถอดอยู่หน้าบ้าน (แต่พี่สาวเราไม่อยู่บ้านพอดี) ก็เดินเข้าไปหาพ่อ พ่อบอกพี่สาวพาผู้ชายมานอนบ้าน เราก็เลยไปถามแม่ ว่าใคร มาจากไหน อายุเท่าไร ต้องบอกก่อนว่า พี่สาวเราไม่เคยบอกเรื่องแฟน และเราก็ไม่เคยถาม ถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัว อายุก็ไม่ใช่น้อยๆกันแล้ว เราไม่เคยเห็นพี่สาวพาผู้ชายมาให้คนในบ้านรู้จัก แค่อยากรู้ว่าเป็นใคร ทำงานอะไร ก็ถามกับแม่ ก็ได้ตำตอบ ก็แฟนเค้าอะแหละ มาจากต่างจังหวัดมานอน มาได้หลายวันแล้ว ตอนนี้พากันไปข้างนอก เราก็ไม่ได้อะไร ก็บอกพามาบ้าน ก็ทำให้มันถูกต้องละกัน แค่นั้นเอง เราเลยขอตัวกลับ พอกลับมาบ้าน แม่ส่งไลน์มาต่อว่าเรา ว่าเราไม่รู้เรื่องอะไร อย่าพูดมาก ผู้ชายเค้ามีเงิน ช่วยเหลือเรื่องเงิน โน้นนี่นั่น จนทำให้เรารู้สึก อ้าว ก็แค่ถาม คนแปลกหน้ามาบ้าน แล้วพ่อกับแม่อยู่กันสองคน ใครจะไปรู้ว่าพี่สาวพาคนนอกมาบ้าน ถามไม่ได้หรือไง เป็นไรขึ้นมาจะได้รู้ใครมาบ้าน ทำให้เรารู้สึกผิด ผิดที่อยากรู้ ผิดที่เข้าบ้านผิดวัน คือเหมือนเราผิดมาก จนแม่ไม่คุยกับเราเลย ไลน์กลุ่มแม่ก็ไม่สนใจเรา เราเลยเลือกที่จะออกจากไลน์กลุ่ม แต่เราไม่รุ้หรอกนะว่าพี่สาวรุ้เรื่องนี้หรือเปล่า ว่าแม่ไม่พอใจที่เราไปถามเรื่องเค้าแบบนั้น น้อยใจจนอยากฆ่าตัวตาย เราผิดมากขนาดนั้นเลยหรอ เราออกจากไลน์กลุ่มคนในบ้านก็ไม่ไลน์ถามอะไรเราเลยนะ น้อยใจมากๆ อยากเข้าบ้านไปหาพ่อ พ่อเราก็เล่นมือถือไม่เป็นเค้าแก่แล้ว แต่เราไม่กล้าเข้าบ้าน เรากลายเป็นคนผิดแบบไม่มีเหตุผลสำหรับแม่