ถ้าเด็กรุ่นหลังเป็นแบบนี้ เราควรต้องสอนหรือชี้แนะอะไรเค้าอีกมั๊ย (คือไม่กล้าสอน )

เป็นหลานของภรรยาผมเป็น ผญ  อายุประมาณ 30    เรียนจบจากมหาลัยรัฐกลางเมือง กทม มีงานทำแล้ว ในกทม เดือนนึงประมาณ 4x,xxx บาทมีรถยนต์ขับของตัวเองแล้วบ้านไม่ต้องเช่า อยู่บ้านของครอบครัว   ชีวิตไม่ต้องเดือดร้อนอะไรแล้ว

       1.นอนตื่นสาย  9-10 โมงในวันหยุด
           ตอบ...   ก็ไม่รู้จะตำหนิเขาเพื่ออะไร  วันหยุดก็อยากนอนสบาย  ๆ   เราก็เป็น
       2. งานบ้านไม่ทำ 
           ตอบ.....  ย่าเขาเป็นคนทำให้  เพราะย่าเขาอยู่บ้านเฉย  ๆ ก็ทำนั่นนี่ไปเรื่อย
       3. กับข้าวไม่ทำ และทำไม่เป็นเน้นซื้อกิน หรือสั่งทางไลน์
           ตอบ ....   มันก็ไม่ใช่เรื่องเดือดร้อนใครนี่หว่า  ใช่ไหม
       4. ไม่มีแฟน 
            ตอบ ...... เคยถาม   ผู้ชายที่มาจีบเงินเดือนน้อย ฐานะยากจนกว่า  มีภาระทางบ้าน   เลยไม่สนใจเรื่องการมีชีวิตคู่     ถ้าต้องไปอยู่บ้านคนอื่นไม่สบายเท่าอยู่บ้านตัวเอง (อยู่บ้านตัวเองไม่ต้องทำอะไร )   อึดอัดที่ต้องไปอยู่ร่วมกับคนอื่น และไปทำอะไรรับใช้ให้คนอื่น     ถ้าแยกบ้านออกไปแล้วต้องไปผ่อนบ้านเองกับแฟนไม่เอา  ไม่อยากมีภาระทุกด้าน           ( เด็กมันก็คิดถูกนะ  ผมก็สอนลูกหลานแบบนี้ละ )
        5.ตอนเรียนจบใหม่  ๆ เคยแนะนำให้ไปสอบราชการ 
           ตอบ .....ด้วยฐานเงินเดือนข้างต้น ไม่สนใจงานราชการ ( กลัวลำบาก ไม่อยากรับใช้คนอื่น ไม่ชอบเคารพระบบอาวุโสหรือคนอื่น )   เขามั่นใจว่าเลี้ยงตัวเองได้  ซึ่งมันก็จริงเรียนจบแล้วก็ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาทางการเงินทางบ้านอีกต่อไป       อีกทั้งครอบครัวทางบ้านเขา รวมถึงผมกับภรรยาไม่มีลูกกันเลย  ทรัพย์สมบัติส่วนใหญ่ต้องแบ่งให้เขาอยู่แล้ว  โดยที่เขาไม่ต้องทำงานอะไรเลยก็อยู่ได้สบาย

                  คือผมกับภรรยาเติบโตมาด้วยวัยเด็กที่ลำบาก พ่อแม่ไม่พร้อมที่จะมีลูก (แต่มี )   พอเราสร้างเนื้อสร้างตัวขึ้นมาได้ อยากจะสอนลูกหลาน  แต่ว่าไม่รู้จะสอนอะไรเค้าจริง  ๆ   ผมบอกภรรยาว่าเค้าโตแล้วดูแลตัวเองได้  เค้าคงไม่ฟังคนแบบเราหรอกเรามันคนรุ่นเก่าแล้ว   เด็กจะลำบากตรากตรำทำงานเพื่อ ?   เพราะเค้ามีชีวิตแบบนี้ก็มีความสุขของเค้า
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 16
อย่างน้อยก็ยินดีด้วยที่รู้ตัวว่ากำลังอิจฉาชีวิตของเด็กค่ะ

นี่ถ้าเป็นลูกคุณเอง  คงต้องบีบบังคับให้เด็กเค้าตื่นแต่เช้ามาทำงานบ้าน  หรือถ้าไม่ทำงานบ้านก็ต้องตื่น  เพราะคุณไม่เคยตื่นสาย(สินะ)

ต้องหารายได้เสริม  ต้องเรียนต่อ  ต้องทำอะไรให้มันยากๆ ลำบากๆ เหมือนที่คุณเคยเจอ .... แล้วคุณก็จะภูมิใจว่าคุณสอนลูกดี


ในขณะที่ตัวเด็กเองนั้น  .... อาจจะคิดอีกแบบ ที่ไม่เหมือนกับที่คุณคิด


พอเด็กคนนี้ไม่ใช่ลูก  และคุณรู้สึกว่า  คุณเข้าไปเจ้ากี้เจ้าการกับชีวิตของเค้าไม่ได้เลย ......  ขัดตา  ขัดใจ  คือความรู้สึก ณ ตอนนี้

ทั้งๆที่ ..... มันไม่ได้มีอะไรสักอย่างเดียวที่คุณจะต้องเข้าไปข้องเกี่ยว หรือวุ่นวายอะไรกับชีวิตเค้า
ความคิดเห็นที่ 1
1-5 เป็นสิ่งที่คุณไม่จำเป็นต้องไปยุ่งอะไร

โอเคว่าข้อ 2 ถ้าคุณอยากให้เขาทำเอง คุณต้องบอกย่าให้หยุดทำให้
(หรือรอให้ต่างคนต่างอยู่หรือรอย่าแยกตายจากกันไป เขาก็คงหาวิธีทำของเขาเอง)

คุณต้องตั้งสติก่อนว่า ที่คุณคิดสอนเขา
"เพราะเขาทำไม่ถูกต้อง หรือเขาทำไม่ถูกใจ"
ตั้งสติแล้วตอบคำถามนี้อย่าเป็นธรรมก่อน

ถ้าคำตอบคือ ไม่ถูกใจ คุณก็แค่อยู่เฉยๆ
ความคิดเห็นที่ 17
กระทู้นี้จะสื่ออะไรหรอ ไม่มีเรื่องที่ต้องไปยุ่งกับเขาเลย
ความคิดเห็นที่ 3
ไม่ต้องสอนแล้วค่ะ      เค้าไม่เป็นภาระใคร   เอาตัวรอดได้ก็โอเคแล้วหล่ะ    ส่วนเรื่องงานบ้าน    เค้าถูกเลี้ยงมาแบบนั้นก็ต้องทำใจ    ไม่ได้อยู่ที่ตัวเด็กอย่างเดียว  อยู่ที่ผู้ใหญ่ด้วย   ถ้าอยากให้เค้าลุกขึ้นมาทำงานบ้านเอง     ย่าก็ต้องหยุดทำ
ความคิดเห็นที่ 5
ส่วนตัวคิดว่าไม่เห็นมีอะไรที่จะต้องสอนค่ะ เรื่องงานบ้านถ้าไม่มีคนทำให้เค้าก็คงทำเองได้ค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่