มองได้หลายแง่ แล้วถ้าคนโสดๆไม่มีแฟนนี่เขากลับกันเองได้หรือเปล่า อาจจะต้องมองภาพรวมด้วยว่าโดยทั่วๆไปแฟนกันก็อยู่กันคนละบ้านคนละทิศละทาง จากบ้านฝ่ายชายมาที่ทำงานฝ่ายหญิงไกลแค่ไหน พอส่งบ้านเสร็จยังต้องตีรถกลับมาบ้านตัวเองอีก ต่างคนต่างมีงานมีภาระของตัวเอง ดึกๆบางคนหลับแล้วบางคนนอนดูหนังได้ยาวๆไม่มีง่วง บางคนอยู่บ้านเดียวกับผู้สูงอายุตัองคอยดูแลคนที่บ้าน บางบ้านมีเด็กมีลูกมีหลาน อยากจะบอกจขกท.ว่าการพึ่งพาตนเองนั้นดีที่สุด เราเป็นคนนึงที่เกลียดการรอคอย คอยคนมารับคอยคนมาส่งโอ้ยยยรำคาญไม่ไหว ทุกวันนี้ไปไหนมาไหนขับรถไปกลับเองตลอดสบายใจสุดๆ เราแต่งงานแล้ว เรากับสามีใช้รถกันคนละคัน เดินทางสะดวกไม่วุ่นวาย นั่งรถคันเดียวกันเฉพาะวันหยุดไปชอปปิ้งซื้อของหรือไปเที่ยว นอกนั้นคือแยกย้ายดูแลตัวเองกันไปใครจะตื่นไปทำงานกี่โมงใช้เส้นทางไหนเวลาไหนเอาตามที่สะดวกไม่มีเรื่องหยุมหยิมมาให้ถกเถียงกันว่าเธอแต่งตัวช้าตื่นสายนั่งรอตั้งนานอะไรแนวนั้น

ถ้าเดือนละครั้งถือว่าน้อยมาก มองเห็นอนาคตหลังแต่งเลยค่ะ
ตอนม.ปลายเราขอพ่อเรียนพิเศษหลังเลิกเรียน(เรียนคนละจังหวัดกับบ้าน ห่างไป30โล) สัปดาห์ละครั้ง เลิก2ทุ่ม เขาก็มารับได้ไม่เคยบ่นอะไร
กรณีนี้เราไม่รู้ว่ารถสาธารณะหมดแล้ว ซอยเปลี่ยวมาเป็นปัจจัยเพิ่มด้วยมั้ย ลองพิจารณาดูค่ะ

ถ้าผม..คง บ้านแตก..ถ้าบอกว่าไม่ไป

เล่าให้ฟัง..
ภรรยาผม.ขี่มอเตอร์ไซค์ไป ซื้อของ พวกร้านสะดวกซื้อ
แล้วสักพักฝนตก หนักมาก..
โทร มาหาผม บอกให้ผมขับรถเก๋ง ออกไปให้ แล้ว
ให้ผมขี่ มอเตอร์ไซค์ กลับเอง..

คิดดูละกัน..

ผู้ชายเหนื่อย มีเรื่องเครียด รถติด ก็อาจทำให้ทำตัวแบบนั้นได้ ยิ่งถ้าเป็นคนขี้เกียจ ไม่ชอบความวุ่นวาย ยิ่งถ้าช่วงที่ความสัมพันธ์ไม่ดี  อันนี้คุณแค่น้อยใจแหละเลยมาหาคนสนับสนุนความคิดคุณ มองข้อดี ข้อเสียเขาแล้วดูว่าส่วนไหนมีมากกว่า