ผมกับแฟนคบกันมาได้ 4 ปี ช่วงแรกๆคบกันแฟนผมก็ทำงานปกติ แต่แฟนเป็นต่างด้าว
ผมเองไม่รังเกียจพร้อมตั้งอนาคตร่วมกัน พอคบได้ซักพัก แฟนผมก็ออกจากงาน ส่วนตัวผมเองทำธุรกิจส่วนตัวค้าขายออนไลน์
รายได้ไม่ได้มากมายอะไรนัก พอเลี้ยงตัวเองและส่งให้ทางบ้านได้ เมื่อแฟนผมออกจากงานก็มาช่วยผมขายของ ช่วงแรกผมเองก็รู้สึกดี
มีอยู่ช่วงนึง งานผมมีปัญหาผมไปรับเงินจากลูกค้าแล้วมาสั่งของจากผู้ผลิต แต่ผู้ผลิตโกงเงินผมไป ตามตัวไม่ได้หายเข้ากลีบเมฆ ด้วยความที่ผมเป็นผู้รับเงินผมเองก็ยอมรับทุกอย่างจนเรื่องต้องขึ้นศาล จนผมต้องพลาดไปอยู่ในคุกเพราะไม่มีเงินประกันตัว ที่บ้านผมไม่มีใครช่วยได้ ผมมีแค่แฟนคนเดียว
แล้วเค้าก็ช่วยหาเงินมาประกันตัวจนผมออกมาได้ ผมก็ได้โอกาสออกมาหาเงินชดใช้หนี้สินทะยอยส่งเป็นรายเดือนไป โดยเจ้าทุกข์ยอมความ
นั้นก็ทำให้ผมนึกถึงบุญคุณข้อนี้มาตลอด เวลาที่ผมเดือดร้อนไม่มีใครช่วยผมนอกจากแฟนคนนี้
แต่มาจับได้ว่าแฟนหาเงินมาจากไหน คือ เค้าไปมีอะไรกับทนายเพื่อหาทางช่วยผมผมเองโกรธไม่ลง และ ผมกับแฟนก็เข้าใจกันจนเข้าปีที่4
พฤติกรรมเข้าเริ่มออก ผมไม่รู้ผมควรจะทำยังใงดีในคณะที่ผมนั่งพิมพ์อยู่นี่ ผมก็กังวลใจว่าแฟนผมจะกลับมาเมื่อไรเพราะเค้าออกไปเสพยากับเพื่อน
ที่ผมจับได้ ผมเอาสัญญาณมือถือของเค้าและผมกดติดตามกันและกัน เพราะใช้ iphone ทั้งคู่ มันมีหลายครั้งที่เค้าแอบไปไหนไม่รู้ กลับมาก็จะนอนไม่หลับเป็นวันๆต้องให้ผมซื้อลูกอมไว้กิน เขาบอกมันฝืดคอ แล้วเขายอมรับว่าไปเล่นยากับเพื่อนมา ผมยื่นคำขาดขอให้เลิก ให้โอกาสมาหลายครั้ง ผมสุดทนแต่ก็มานึกถึงบุญคุณที่เค้าเคยช่วยผมไว้มันก็ถึงทางตัน ผมบอกให้เค้าเลิกซักทีเรื่องยาเสพติด และรู้อะไรมั้ยครับ มันพัฒนาจนกลายเป็นการมี sex มั่วกับคนอื่นไปทั่ว ผมกลัวมากว่าวันนึงจะเอาโรคมาติดผม และด้วยความที่เค้ามีบัตรมีอะไรทุกอย่างเหมือนคนไทยคนนึง ตั้งแต่ออกจากงานมาก็ไม่เคยคิดที่จะไปหางานทำอีกเลย ผมเลยหาทางออกข้อนี้ด้วยการ ให้เขาขายของได้กำไรเท่าไรเก็บไว้คนเดียว ส่งนเงินที่ส่งให้ทางบ้านเค้าผมเองช่วยส่งให้เค้าเดือนละหมื่น
ที่ต้องทำแบบนี้เพราะที่ผ่านมาผมให้เงินเค้าวันละพัน เงินมีเหลือส่งให้ที่บ้านไม่พอใช้ ส่งทีนึงก็5พันเท่านั้น ผมเองก็ต้องชดใช้หนี้สินตัวเองทั้งของที่บ้าน ที่ตัวเองก่อ และของแฟน ปัญหาจริงๆก็คือผมควรทำอย่างไรกับแฟนคนนี้ครับ
ควรไปต่อหรือพอแค่นี้ แฟนติดยา ไม่ทำมาหากิน แม้จะเป็นต่างด้าวมีบัตรมีทุกอย่างเหมือนคนไทยคนนึง แต่ก็ไม่ยอมทำอะไรเลย
ผมเองไม่รังเกียจพร้อมตั้งอนาคตร่วมกัน พอคบได้ซักพัก แฟนผมก็ออกจากงาน ส่วนตัวผมเองทำธุรกิจส่วนตัวค้าขายออนไลน์
รายได้ไม่ได้มากมายอะไรนัก พอเลี้ยงตัวเองและส่งให้ทางบ้านได้ เมื่อแฟนผมออกจากงานก็มาช่วยผมขายของ ช่วงแรกผมเองก็รู้สึกดี
มีอยู่ช่วงนึง งานผมมีปัญหาผมไปรับเงินจากลูกค้าแล้วมาสั่งของจากผู้ผลิต แต่ผู้ผลิตโกงเงินผมไป ตามตัวไม่ได้หายเข้ากลีบเมฆ ด้วยความที่ผมเป็นผู้รับเงินผมเองก็ยอมรับทุกอย่างจนเรื่องต้องขึ้นศาล จนผมต้องพลาดไปอยู่ในคุกเพราะไม่มีเงินประกันตัว ที่บ้านผมไม่มีใครช่วยได้ ผมมีแค่แฟนคนเดียว
แล้วเค้าก็ช่วยหาเงินมาประกันตัวจนผมออกมาได้ ผมก็ได้โอกาสออกมาหาเงินชดใช้หนี้สินทะยอยส่งเป็นรายเดือนไป โดยเจ้าทุกข์ยอมความ
นั้นก็ทำให้ผมนึกถึงบุญคุณข้อนี้มาตลอด เวลาที่ผมเดือดร้อนไม่มีใครช่วยผมนอกจากแฟนคนนี้
แต่มาจับได้ว่าแฟนหาเงินมาจากไหน คือ เค้าไปมีอะไรกับทนายเพื่อหาทางช่วยผมผมเองโกรธไม่ลง และ ผมกับแฟนก็เข้าใจกันจนเข้าปีที่4
พฤติกรรมเข้าเริ่มออก ผมไม่รู้ผมควรจะทำยังใงดีในคณะที่ผมนั่งพิมพ์อยู่นี่ ผมก็กังวลใจว่าแฟนผมจะกลับมาเมื่อไรเพราะเค้าออกไปเสพยากับเพื่อน
ที่ผมจับได้ ผมเอาสัญญาณมือถือของเค้าและผมกดติดตามกันและกัน เพราะใช้ iphone ทั้งคู่ มันมีหลายครั้งที่เค้าแอบไปไหนไม่รู้ กลับมาก็จะนอนไม่หลับเป็นวันๆต้องให้ผมซื้อลูกอมไว้กิน เขาบอกมันฝืดคอ แล้วเขายอมรับว่าไปเล่นยากับเพื่อนมา ผมยื่นคำขาดขอให้เลิก ให้โอกาสมาหลายครั้ง ผมสุดทนแต่ก็มานึกถึงบุญคุณที่เค้าเคยช่วยผมไว้มันก็ถึงทางตัน ผมบอกให้เค้าเลิกซักทีเรื่องยาเสพติด และรู้อะไรมั้ยครับ มันพัฒนาจนกลายเป็นการมี sex มั่วกับคนอื่นไปทั่ว ผมกลัวมากว่าวันนึงจะเอาโรคมาติดผม และด้วยความที่เค้ามีบัตรมีอะไรทุกอย่างเหมือนคนไทยคนนึง ตั้งแต่ออกจากงานมาก็ไม่เคยคิดที่จะไปหางานทำอีกเลย ผมเลยหาทางออกข้อนี้ด้วยการ ให้เขาขายของได้กำไรเท่าไรเก็บไว้คนเดียว ส่งนเงินที่ส่งให้ทางบ้านเค้าผมเองช่วยส่งให้เค้าเดือนละหมื่น
ที่ต้องทำแบบนี้เพราะที่ผ่านมาผมให้เงินเค้าวันละพัน เงินมีเหลือส่งให้ที่บ้านไม่พอใช้ ส่งทีนึงก็5พันเท่านั้น ผมเองก็ต้องชดใช้หนี้สินตัวเองทั้งของที่บ้าน ที่ตัวเองก่อ และของแฟน ปัญหาจริงๆก็คือผมควรทำอย่างไรกับแฟนคนนี้ครับ