เป็นคนชอบทำอะไรคนเดียว ชอบนอนคนเดียว มีความลับมา และก็ชอบความเป็นส่วนตัว เลยขอห้องนอนเดี่ยวมา เราเลยมีห้องแยกพ่อกับแม่ค่ะ คือมีห้องเราไว้โดยเฉพาะ ห้องนั้นก็จะมีทุกอย่างที่เกี่ยวกับเราค่ะ ถึงจะมีแต่บางครั้งพ่อแม่ก็ยังบังคับให้เรานอนด้วยค่ะ อึดอัดมากค่ะ อยากนอนคนเดียว แต่พอขอไปนอนคนเดียวแม่ก็จะโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง (แม่เป็นคนติดลูกค่ะ สมัยเด็กๆนอนด้วยกันกับแม่ค่ะ แม่เลยติด) แต่พ่อไม่เท่าไหร่ พ่อพอเข้าใจ แต่แม่สิคะ สารพัดข้ออ้างไม่ให้เรานอนคนเดียว มีครั้งหนึ่งขอนอนคนเดียวสำเร็จ แม่โกรธไม่พูดด้วย กระเเทกเสียงทุกครั้งที่พูดด้วย ซึ่งเรา พ่อ พี่ ไม่มีใครชอบนิสัยนี้ของแม่ค่ะ แต่จะมำไงได้ แม่ใหญ่สุดในบ้านค่ะ เราเลยจำใจนอนไป ตรงนี้เราไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่สิ่งที่เราไม่ชอบที่สุดคือแม่ชอบบุกรุกห้องเราค่ะ เรารู้สึกเหมือนโดนบุกรุกพื้นที่ส่วนตัว ครั้งหนึ่งแม่เปิดประตูห้องเข้าไปเฉยๆเลย ทั้งๆที่เจ้าของห้องนั่นอยู่ข้างๆแท้ๆ เขาเข้าไปหยิดอะไรสักอย่างโดยไม่ขอ เรารู้สึกว่า ทำไมไม่ขอนะ ถ้าขอก็หยิบให้อยู่แล้ว บางครั้งเขาก็เข้าไปรื้อของละถามว่าอะไร ซื้อมาทำไม ในนี้มีอะไร เขียนอะไรไว้ เราเลยตัดจบด้วยการล็อคห้อง ถ้าคิดว่าทุกอย่างจะจบ ขอบอกเลยว่าไม่ มันยิ่งแย่กว่าเดิมอีกค่ะ แม่ถามนู้นถามนี่ว่า ทำไมต้องล็อคห้อง เดี๋ยวนี้มีความลับกับแม่หรอ นี่แม่เป็นแม่นะ เราอยากตอบค่ะว่า มันคือพื้นที่ส่วนตัวหนู หนูไม่ชอบให้ใครมายุ่ง แต่มันคงแย่กว่าเดิมแน่ๆ เลยต้องเลิกล็อคห้องไป
แล้วพ่อล่ะ?
พ่อก็เคยค่ะ แต่เรารู้สึกไม่ได้ถูกบุกรุกขนาดนั้น วันไหนเราลืมทำความสะอาดพ่อเราก็จะมาทำความสะอาดให้ จัดแค่หนังสือเรียนให้ ส่วนของใช้ส่วนตัวพ่อจะไม่ยุ่ง เขาจะให้เรามาจัดการเองค่ะ เเต่บางครั้งเขาก็ชอบเข้าไปหยิบอะไรสักอย่างโดยไม่ขอค่ะ นั่นเราก็ไม่ชอบไม่ชอบเหมือนกัน
ควรแก้ปัญหายังไงดีคะ