ผมคุยกับผญคนนี้มา 5 เดือนได้เเล้วครับ คุยเเบบเพื่อนอยู่3เดือน เเล้วก็คุยเเบบคนคุยอีก2 เดือน ผมกับเขาปกติก็จะใช้คำเเทนกับว่า เค้า เเก เเล้วเเต่ละวันที่คุยกันก็จะถามว่ากินข้าวรึยัง ทำอะไรอยู่ หรือถามอะไรอีกที่สามารถหาเรื่องมาคุยกันได้ คอลกันทุกวันครับ เเต่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้คอลกันเพราะเรื่องเรียนเเละมีปัญหากันด้วยครับ ปัญหาเกิดจากผมต้องการความชัดเจนจากเขามากๆ ครับเพราะว่าผมคิดว่าถ้าเรามีสถานะอะไรกันเเล้วมันยังสามารถเเสดงการกระทำที่ชัดเจนได้มากขึ้นเเล้วก็ไม่ต้องมากังวลเรื่องคนมาจีบหรือกลัวเขาไปมีคนอื่นได้เลยครับ เเต่กับคนนี้ผมเคยถามอ้อมๆ ว่าเเบบเราเป็นอะไรกันอยู่หรอ ทำไมถึงยังไม่อยากมีเเฟนเเนวๆ นี้อะไรครับประมาน3-4รอบได้ บางทีผมก็รู้สึกว่าผมต้องการอะไรจากเขาเยอะมากเกินไปรึป่าว ซึ่งสำหรับผมก็ว่าไม่เพราะเขาเองก็บอกผมเเล้วว่าเขาก็ชอบผมซึ่งประเด็นมันเกิดจากมีวันนึงเราไปเที่ยวกันเราสองคนก็จูจี๋กันตามประสาคนชอบกัน เเล้วพอมีจังหวะนึงผมก็ถามว่าเป็นเเฟนกันมั้ยเขาก็ตอบผมในทันทีเลยว่าไม่ หลังจากที่ผมได้ยินคำตอบผมนี่รู้สึกเสียใจมากๆ เลยครับ เเต่ผมก็ยังยิ้มสู้เเล้วก็ถามเขาไปต่อว่าเพราะอะไรเขาก็บอกว่ามันยังเร็วเกินไปรึป่าวที่จะคบกันพึ่งคุยกันเเค่ 2 เดือนเอง ผมก็ถามเขาอีกนะครับว่าเเล้วตอนไหนอะถึงจะได้ เขาก็บอกว่าอีก2 เดือน ผมก็อ่อเเล้วตอนนั้นผมสัญญากับตัวเองไว้เเล้วว่าถ้าเขาไม่ตกลงครั้งนี้จะเลิกคุยด้วยไปเลยเเต่เขาก็ทักไปถามเพื่อนผมว่าบล็อกทำไมเเล้วก็พูดเเนวว่าเเบบยังยากคุยอยู่ ตอนนั้นผมก็ใจอ่อนเลยปลดบบ็อกเเล้วกลับไปคุย เเล้วหลังจากนั้นก็คุยกันปกติ มีโม้เม้นกันนู่นนี้นั้น เเต่เขามีนิสัยเสียอยู่อย่างครับ เขาชอบพูดเหมือนจะให้อะไรบางอย่างเเต่ก็ไม่ให้ เเล้วเขาก็บอกว่าถึงเขาจะไม่สามารถให้สถานะได้เเต่เขาก็ยังทำให้ผมรสดีอะไรงี้ได้ เเต่ผมเเค่รู้สึกว่าถ้ามีสถานะทุกอย่างมันจะง่ายขึ้นมากกว่านี้มากๆ อย่างเช่นการกระทำ การที่เราจะหวงเขากด้เพราะเป็นเเฟน หรือการจับมือ การพิมบอกรักเขาบอกคิดถึงทำได้หมดเลยถ้ามีสถานะ เเต่ตอนนี้สถานะผมกับเขามันก็เเค่คนคุยที่ทำตัวเหมือนเป็นเเฟนกันจนคนอื่นก็คิดว่าเป็นเเฟนกันเเต่จิงๆ เเล้วเป็นคนคุยกัน จากที่เรามาทั้งหมดผมควรรอดีมั้ยครับเพราะเขาบอกต้องการเวลา