เราอายุ19พึ่งเรียนจบมา แล้วก็มาทำงานโรงงานเลยเราเคยจะลาออกอยู่ครั้งนึงแต่แม่ไม่ให้ออกเพราะแม่ก็ทำอยู่ที่เดียวกัน เราทำงานมาได้2เดือนแล้วแต่ก็ยังไม่มีเพื่อนเลยเพราะเป็นคนเข้ากับคนยากพูดไม่เก่งใครพูดอะไรให้ก็จะเงียบ ทั้งเพื่อนร่วมงานก็แย่มากเราเป็นแค่ผู้หญิงคนเดียวแต่เค้าเป็นเพื่อนสนิทกันเวลาเราทำอะไรเค้าก็จะซุบซิบกันต่อหน้าเราเลยบางทีก็พูดนั้นนี้ใส่เรา จนเราคิดในใจว่าคนพวกนนี้เค้าไม่มีหัวใจหรอไม่มีความรู้สึกหรอถ้าโดนแบบนี้บ้างเค้าจะรู้สึกยังไงทำงานก็เหนื่อยแล้วยังเหนื่อยกับคนอีก สุขภาพจิตยิ่งแย่เข้าไปอีกอยากจะร้องไห้ทุกวัน เราก็คิดนะว่าจะใช้ชีวิตอยู่ไปทำไมก็ไม่รู้ คิดแม้กระทั้งว่าคนเราเกิดมาทำไม ถ้าไม่เกิดมาก็ไม่ต้องเจออะไรแบบนี้อยากจะตายให้มันจบๆไปเบื่อชีวิตแบบนี้มากไม่เคยมีความสุขเลย อายุแค่นี้ใจก็มีอยู่แค่นี้ ทำไมต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ก็ไม่รู้ เวลาเห็นสตร.เพื่อนเข้ามหาลัยมีเพื่อนมีความสุขเราก็แอบอิจฉาว่าทำไมชีวิตเค้าดีจัง เราก็อยากใช้ชีวิตแบบนี้บ้างจัง เหนื่อยคิดอยากตายแทบทุกวัน เราควรทำยังไงต่อดีคะ