เกริ่นก่อน ผมกับแฟนอยู่คนละจังหวัด แฟนผมไปทำงานโรงงานต่างจังหวัดประมาณ 1 ปีได้ อยู่ด้วยกันมา 11ปี ลูก1  เมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนผมจับได้ว่าแฟนแอบคุยกับผู้ชายในที่ทำงาน คุยกันสนิทเกินเพื่อนแน่ๆ แต่แฟนไม่ยอมรับบอกเป็นแค่เพื่อน ผมก็ไว้ใจ คงคิดว่าแค่คุยขำๆ เพื่อความบันเทิง ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะผมเช็ค FB+Timeline ใน google ทุกวัน
         จนวันนึงผู้ชายทักมาทำนองว่าที่ห้องเขามีทุเรียนซื้อมาใหม่ อร่อยหวาน อยากให้มาชิมที่ห้อง แฟนผมก็ตอบไปว่ามารับดิ เดี๋ยวอาบน้ำรอ แล้วมีการคอลคุยกันในแชทประมาณ 20นาทีได้  ตอนนั้นแหละตบะแตก ผมทักไปหาผู้ชายกินทุเรียนกันมันมั้ย ทักไปหาแฟน แฟนขอโทษบอกแค่คุยกันขำๆไม่ได้ไปจริง พอผมเย็นลงก็ดูประวัติ gps โอเค ไม่ได้ไปจริง ก็ตกลงกันว่าให้คุยได้เพื่อความบันเทิง แต่ไม่ให้ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไม่ให้โทรคุย (เพราะผมเช็คไม่ได้ว่าคุยไรกัน) ทุกอย่างเหมือนจะดี แต่ไม่ หนีแอบไปคุยในไลกันอีก !! ผมล็อคอินไลของแฟนบน PC (ผมใส่เมลผมไว้กับตั้งค่าอณุญาติอุปกรณ์ไว้)เห็นแชทคุยกันหนุงหนิง ที่สำคัญมีโทรหากันด้วย นานสุดคือ 2ชั่วโมงกว่าๆ  เพื่อนกันคุยกัน 2ชั่วโมงกว่า ถามจริ๊งงงง  สรุปต้องเคลียกันอีกรอบ ที่ผ่านมาเธอบอกในโรงงานว่าเธอโสดหมด ผมถามว่าทำไมบอกไปแบบงั้น คำตอบคือ เงียบ !! ไม่พูดอะไรทั้งนั้น
         ผมถามว่าจะเอายังไง คือเธอบอกว่าก็แค่คุย ไม่มีอะไรเกินเลย ผมก็เช็คอยู่ทุกวันนิ คุยกันไปคุยกันมา  ผมขอเธออย่าคุยกับเขาเหมือนเป็นแฟนกันได้มั้ย ไม่โทรได้มั้ย หรือเลิกคุยก็ได้ยิ่งดี เดี๋ยวมันจะถลำลึก แชทปกติเอา  
        เธอก็ตอบมาว่า ก็แค่คุยกัน ไม่ได้คิดอะไร , ทำงานใกล้กันนะ ,เรากลัวเสียเพื่อน , เรากลัวไม่มีเพื่อน  พอผมขอให้เลิกคุยก็บอกว่าจะเลิกคุยให้ ขอเวลาเคลียหน่อย ทำสีหน้าไม่พอใจ เหมือนผมจู้จี้ใจแคบสะงั้น 

                                       ***คนอื่นเขาก็ทำ มันปกติปะ***    ประโยคนี้ทำผมจุกสรุปผมผิด? ผมใจแคบไปรึเปล่าที่ห้ามเธอ 
ช่วยออกความคิดเห็นหน่อยครับ ผมใจแคบไปมั้ย รึ มันเป็นเรื่องปกติของสังคมโรงงาน   กระทู้แรกอาจเขียนวกวนหน่อยนะครับ เขียนไม่ค่อยเก่ง