อยากถามว่านิติบุคคลจะทำยังไง ถ้าต่อไปลูกบ้านที่จ่ายเงินตรงมาตลอด แก่ตัวลงเรื่อยๆ จนรายได้หมด จนวันนึงไม่มีเงินจ่ายค่าส่วนกลางครับ ?
ผมเกิดในหมู่บ้านจัดสรรที่นึง พ่อแม่อยู่มาก่อนผมเกิดเป็นสิบปี ผมกับน้องเกิดมาได้ไม่นานแม่ก็เสีย พ่อทนอยู่ต่อไม่ไหวก็ขายบ้านไปเลย ตั้งแต่ผมกับน้องยังเรียนไม่จบ ผมหาบ้านเช่าอยู่เอาในหมู่บ้านเดิมกับน้องชาย แต่ก็จ่ายค่าส่วนกลางมาตลอดนะครับ คนในหมู่บ้านก็คุ้นเคยดี และค่อนข้างเอ็นดูผมเพราะความสู้ชีวิต ต่อมาพวกเราเรียนจบ โตทำงานเรียบร้อย น้องชายผมไปที่อื่น แต่ผมก็ยังเช่าอยู่หมู่บ้านเดิม เพียงแต่อาจจะเปลี่ยนหลัง เอาแฟนมาอยู่ด้วย เรียกว่าเกิดและโตที่นี่เลย ซึ่งค่าส่วนกลางมันก็ขึ้นตามเวลา และผมก็จ่ายตรงตลอด เพิ่มเติมคือพอมีงานทำก็จ่ายล่วงหน้าเป็นปี ค่าขยะ เงินบริจาคก็ให้ คนในหมู่บ้านเก่าๆเริ่มหายไปโดนแทนที่ด้วยคนใหม่ๆ แต่ส่วนใหญ่ก็ยังรู้จักเรา โดยเฉพาะคนแก่ๆจะเอ็นดูผมมาก ส่วนคนหนุ่มๆก็จะชอบเพราะเราคุยง่ายจ่ายเงินตรง
ผมวางแผนจะซื้อบ้านที่นี่ เพราะคุ้นเคยกับคนในชุมชน ค่าส่วนกลางไม่แพงมาก จ่ายได้ยันเกษียณ ชอบกรรมการหมู่บ้าน ยามก็ดูแลดี ถนนหนทางพังก็ซ่อม เคยมีเคสที่คนในหมู่บ้านมารังแกผม นิติก็มาช่วยแบบดีมาก ผมกะอยู่นี่ไปจนแก่ตายเลย แฟนมาอยู่กับผมได้สักพักก็เห็นด้วยว่าหมู่บ้านนี้ดีทำเลก็ดี ใกล้ที่ทำงานของเราสองคน ผมอายุ 30 ต้นๆแฟน 20 กลางๆ ผ่อนบ้านหมดก่อนเกษียณสบาย
แต่ปัญหาคือ พวกเราสองคนไม่มีลูกครับ ไม่มีแผนจะรับเด็กมาเลี้ยง ตั้งใจจะทำงานเกบเงินอยุ่ด้วยกันสองคนจนแก่ตายด้วยกัน กำลังคิดว่าอีกหลายสิบปีข้างหน้า พอต่อไปเราอายุมากๆ เช่น 65-70 รายได้เราสองคนคงหายหมด ค่าส่วนกลางก็คงเพิ่มตามสภาพเงินเฟ้อ ผมอาจจะพอมีเงินเก็บ เงินลงทุน ปันผลตอนแก่บ้าง แต่จะกลายเป็นว่าค่าส่วนกลางหมู่บ้านจะกลายเป็นสัดส่วนรายจ่ายที่มากขึ้น เช่น ต่อให้ผมได้เงินปันผลปีละเป็นแสนแต่ค่าส่วนกลาง 30000-60000 ต่อปีก็ถือว่าเยอะมากเทียบกับรายรับ ผมรุ้สึกว่าตัวเองจะจ่ายแบบนี้ไปตลอดคงไม่ไหว แล้วแบบนี้ผมจะถูกปฏิบัติยังไงในหมู่บ้านครับ หรือต้องย้ายไปอยู่ที่อื่นจริงๆ
ในขณะเดียวกันผมก็เริ่มสังเกตว่าคนรุ่นผมในหมู่บ้านก็ไม่ค่อยออกไปซื้อบ้านใหม่ แต่อยู่ที่เดิมต่อจากพ่อแม่ และมีแนวโน้มว่าจะอยู่กันจนแก่ บางคนที่ผมรู้จัก อายุ 45+ ปี ไม่มีลูก เพียงแต่ตอนนี้ยังพอมีแรงทำงานกันอยู่ ถ้าเป็นแบบนี้มากๆต่อไปหมู่บ้านมีแต่คนแก่จะทำยังไงครับ
ค่าส่วนกลางหมู่บ้าน และสังคมผู้สูงอายุในอนาคตอันใกล้
ผมเกิดในหมู่บ้านจัดสรรที่นึง พ่อแม่อยู่มาก่อนผมเกิดเป็นสิบปี ผมกับน้องเกิดมาได้ไม่นานแม่ก็เสีย พ่อทนอยู่ต่อไม่ไหวก็ขายบ้านไปเลย ตั้งแต่ผมกับน้องยังเรียนไม่จบ ผมหาบ้านเช่าอยู่เอาในหมู่บ้านเดิมกับน้องชาย แต่ก็จ่ายค่าส่วนกลางมาตลอดนะครับ คนในหมู่บ้านก็คุ้นเคยดี และค่อนข้างเอ็นดูผมเพราะความสู้ชีวิต ต่อมาพวกเราเรียนจบ โตทำงานเรียบร้อย น้องชายผมไปที่อื่น แต่ผมก็ยังเช่าอยู่หมู่บ้านเดิม เพียงแต่อาจจะเปลี่ยนหลัง เอาแฟนมาอยู่ด้วย เรียกว่าเกิดและโตที่นี่เลย ซึ่งค่าส่วนกลางมันก็ขึ้นตามเวลา และผมก็จ่ายตรงตลอด เพิ่มเติมคือพอมีงานทำก็จ่ายล่วงหน้าเป็นปี ค่าขยะ เงินบริจาคก็ให้ คนในหมู่บ้านเก่าๆเริ่มหายไปโดนแทนที่ด้วยคนใหม่ๆ แต่ส่วนใหญ่ก็ยังรู้จักเรา โดยเฉพาะคนแก่ๆจะเอ็นดูผมมาก ส่วนคนหนุ่มๆก็จะชอบเพราะเราคุยง่ายจ่ายเงินตรง
ผมวางแผนจะซื้อบ้านที่นี่ เพราะคุ้นเคยกับคนในชุมชน ค่าส่วนกลางไม่แพงมาก จ่ายได้ยันเกษียณ ชอบกรรมการหมู่บ้าน ยามก็ดูแลดี ถนนหนทางพังก็ซ่อม เคยมีเคสที่คนในหมู่บ้านมารังแกผม นิติก็มาช่วยแบบดีมาก ผมกะอยู่นี่ไปจนแก่ตายเลย แฟนมาอยู่กับผมได้สักพักก็เห็นด้วยว่าหมู่บ้านนี้ดีทำเลก็ดี ใกล้ที่ทำงานของเราสองคน ผมอายุ 30 ต้นๆแฟน 20 กลางๆ ผ่อนบ้านหมดก่อนเกษียณสบาย
แต่ปัญหาคือ พวกเราสองคนไม่มีลูกครับ ไม่มีแผนจะรับเด็กมาเลี้ยง ตั้งใจจะทำงานเกบเงินอยุ่ด้วยกันสองคนจนแก่ตายด้วยกัน กำลังคิดว่าอีกหลายสิบปีข้างหน้า พอต่อไปเราอายุมากๆ เช่น 65-70 รายได้เราสองคนคงหายหมด ค่าส่วนกลางก็คงเพิ่มตามสภาพเงินเฟ้อ ผมอาจจะพอมีเงินเก็บ เงินลงทุน ปันผลตอนแก่บ้าง แต่จะกลายเป็นว่าค่าส่วนกลางหมู่บ้านจะกลายเป็นสัดส่วนรายจ่ายที่มากขึ้น เช่น ต่อให้ผมได้เงินปันผลปีละเป็นแสนแต่ค่าส่วนกลาง 30000-60000 ต่อปีก็ถือว่าเยอะมากเทียบกับรายรับ ผมรุ้สึกว่าตัวเองจะจ่ายแบบนี้ไปตลอดคงไม่ไหว แล้วแบบนี้ผมจะถูกปฏิบัติยังไงในหมู่บ้านครับ หรือต้องย้ายไปอยู่ที่อื่นจริงๆ
ในขณะเดียวกันผมก็เริ่มสังเกตว่าคนรุ่นผมในหมู่บ้านก็ไม่ค่อยออกไปซื้อบ้านใหม่ แต่อยู่ที่เดิมต่อจากพ่อแม่ และมีแนวโน้มว่าจะอยู่กันจนแก่ บางคนที่ผมรู้จัก อายุ 45+ ปี ไม่มีลูก เพียงแต่ตอนนี้ยังพอมีแรงทำงานกันอยู่ ถ้าเป็นแบบนี้มากๆต่อไปหมู่บ้านมีแต่คนแก่จะทำยังไงครับ