คือประเด็นว่าพ่อติดการพนัน ติดน้ำกระท่อมสูบบุหรี่และเรากับแม่ไม่ชอบมาก  เมื่อเช้าเเม่ก็บ่นกับเราว่าพ่อมีเท่าไหร่เล่นหมดไม่เก็บไว้ให้เราไปร.ร.เราก็พูดเชิงว่สไม้ไหวแล้วทนทำไม  แม่ก็ไปพูดกับพ่อ  ละพ่อก็ทักแชทมาเพราะตอนนั้นเรายุร.ร.ว่สให้แม่เลิกกับพ่อหรอ กว่าพ่อจะเลี้ยงเราโตขนาดนี้นานมากนะ พ่อบอกพ่อเสียใจ   เราก็บอกว่าไม่ได้ให้เลิก แค่อยากให้พ่อคิดได้บ้าง ละพิมเหตุผลไปยาวมากก  เราก็เสียใจระที่พูดขนาดนั้นแต่เพราะเราก็เหนื่อยที่พ่อเป็นอย่างงี้ด้วยมันเรื้อรังเป็นงี้มาหลายปีมากแล้ว เราก็พิมไปหาพ่อว่า  มันก็จริงนั่นแหละที่พ่อรักใบมากเลี้ยงมากว่าจะใหญ่ แต่มันน่าเบื่อมันกี่ปีมาแล้วพ่อกะกินน้ำท่อมกาบอลสูบยาแทงสนุ๊กคือต้องตามเพื่อนแค่อยากให้พ่อรู้ว่าพ่อเป็นพ่อคนพ่อเลี้ยงดีก็จริงแต่เป็นพ่อมัสก็ควรเป็นตัวอย่างให้ลูกม้ายถ้าพ่อรักจริงก็ควรทำให้แม่กับใบมีความสุขที่พ่อทำแต่ละอย่างมันไม่ได้ดีมีประโยชน์เลยทำแต่ให้ครอบครัวแตกแยกถึงจะทำเพื่อใช่พ่อเลี้ยงดีแต่การเลี้ยงดูมันก็ต้องประกอบกับการเป็นตัวอย่างกันพ่อเป็รถึงพ่อขึ้นชื่อว่าหัวหน้าครอบครับ ก็ต้องเป็นเสาหลักสิ ถึงการบอลมันได้ก็จริง แต่ลองคิดแลติเล่นทั้งชีวิตเห้อ ถ้าคิดดีๆกาบอลถูกมั้งไม่ถูกมั้ง กับทำงานเฉยๆไม่เล่นไหรเลนสิ้นเดือนอย่างไหนเหบือมากกว่า ทำงานเฉยๆเผลอเหลือเยอะว่าไม่ต้องรบกับแม่บายใจใบก็โอเค  กับกาบอลได้มั้งบางเดือนก็เสียเยอะว่าได้รบกับแม่ก็รบใบก็พาลไม่ชอบไปกัน อันไหนดีว่า มันไม่ยากเลยแค่เลิกนิ ไม่ต้องตามเพื่อน ถ้าพ่อจะเลิกเล่นถึงพรทอติไม่มีเรื่องคุยกับเพื่อน เจอเพื่อนเหออเพื่อนดีๆเค้าไม่ทำให้ชีวิตล่มจมให้ชีวิตครอบครัวเพื่อนแตกหักหรอก นี้แหละที่ใบอยากให้พ่อเข้าใจ เข้าใจม้ายที่ไม่ชอบเพราะพ่อได้แต่แหลงทำไม่ได้สักที แค่เลิกมันยากไหรถ้าพ่อคิดดีๆที่ใบแหลงมันถูกเพถูกทุกอย่าง  เห็นแก่ครอบครัวเพื่อนพันนั้นอย่ามีเห้อมีเพื่อนที่ทำให้ครอบครัวดีไม่รบกันก็น่าจะมีนะ ถึงอย่าบอกว่าความสุข ความสุขแค่คนเดียว เป็นถึงพ่อความสุขจากครอบครัวก็หาได้ ถ้าทำอะไรตัวเองมีความสุขแต่จะทำให้คนรอบตัวรู้สึกแน่ก้ไม่ใช่ม้ายยไม่ได้อยากให้เลิก แต่พ่อคิดไม่ได้สักทีเข้าใจม้ายแค่เลิกนิเลิกเล่นอะไรที่มันไม่ดีเลิกน้ำท่อมเลิกสูบยาเลิกเล่นการพนันแค่นี้นิ เราก็แอบรู้สึกแย่ที่ทำให้พ่อเสียใจ  แต่เราก็อยากให้พ่อรู้สึกคิดได้ เราควรทำไงต่อดีเย็นนี้ต้องกลับบ้านไปควรพูดหรือทำไงกับพ่อ