เรากับแฟนคบกันได้ 4ปีแล้วค่ะ เราสองคนขายเสื้อผ้า กับ ทำเบเกอรี่ขายตามตลาดนัด มีเปิดรับหิ้วของมาจากจีนบ้าง เราสองคนช่วยกันทำงาน หาเงิน จนมีเงินเก็บประมาณนึงค่ะ ทางบ้านของเราเป็นอู่รถขายอะไหล่รถยนต์ค่ะ ส่วนทางบ้านแฟนเขาก็มีธุระกิจของเขา
ก่อนเราสองคนจะมาเจอกัน แฟนได้ช่วยงานกับทางบ้าน ส่วนเราก็ขายเสื้อผ้ามาแต่แรกค่ะ จนวันนึงเราสองคนตัดสินใจใช้ชีวิตด้วยกัน ทางพ่อแม่เราก็โอเค แต่ขอร้องให้ไปๆมาๆ เพราะด้วยความเป็นห่วงของพ่อแม่ เราสองคนเข้าใจดีค่ะ เราเลยไปๆมาๆทั้งสองบ้าน
จนเมื่อช่วงเดือนมีนาที่ผ่านมา พ่อของแฟนโทรมาบอกให้แฟนกลับไปช่วยงานที่บ้าน เพราะงานเขาเร่ง แฟนเราก็ตกลงทันที ที่จะไปช่วย ส่วนเราก็ทำงานของเราต่อไป แต่วันแรกที่แฟนกลับมาบ้าน สีหน้าไม่ดีเลยค่ะ เราเลยถามเขาว่า เหนื่อยหรอ มีปัญหาอะไรรึป่าว เขาบอกว่าไม่มีอะไร  เช้าวันที่2  แฟนรีบอาบน้ำแต่งตัวออกไปบ้านพ่อทันที เราก็ไม่ได้คิดมากอะไร ต่างคนต่างทำหน้าที่ พอกลางดึกของวันที่2แฟนโทรมาบอกว่าไม่กลับนะ เราก็โอเคไม่เป็นไร จนวันที่ 3 ช่วง4ทุ่ม เขาโทรมาคุยกับเราแบบค่อยข้างซีเรียสว่า เขาจะกลับมาอยู่บ้าน พ่อเขาสั่งให้มาช่วยงาน ต้องทิ้งทางเราอย่างเดียว ต้องเลือกสักทาง เพราะทางนี้มีโอกาสมากกว่า สามารถเจริญก้าวหน้าได้มากกว่า และต้องเลิกกับผู้หญิงคนนี้ เพราะพ่อเขาบอกมาแบบนี้
เราเลยพูดไม่ออกบวกกับงง แล้วหาข้อผิดพลาดในตัวเองกับชีวิตคู่ของเรา ว่ามันมีอะไรที่เราทั้งคู่พลาดไป

สุดท้ายเราทั้งคู่ไปกันไม่รอดค่ะ เพราะแฟนเชื่อพ่อมาก เพราะว่าพ่อไปดูดวงมาค่ะ ว่าลูกชายเขาจะดวงตกถ้าอยู่กับเรา ลูกชายเขาจะลำบาก เราก็รั้งเขาแล้วนะคะ ว่าเราแก้ไขอะไรได้มั้ย เราจะเลือกแบบนี้จริงๆใช่มั้ย แล้วที่เราทำๆมากัน มันไม่ดีตรงไหน สุดท้ายเขาก็เลือกพ่อเขาค่ะ เราไม่โกรธนะคะ ที่เขาเลือกพ่อแม่ ตอนนี้เราก็แค่ทำหน้าที่ของเราต่อไป ส่วนเงินเก็บที่หากันมาก็แบ่งครึ่งกันเรียบร้อยค่ะ

ชีวิตคู่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนสองคนจริงๆใช่มั้ยคะ 😭