สวัสดีครับ เริ่มยังไงดีล่ะ เอาเป็นว่าผมอายุ 17 ปัจจุบันอยู่ม.5 กำลังเรียนอยู่ครับ ถ้าไม่อยากอ่านข้างๆยาวๆผมจะสรุปตรงนี้เลยนะครับ
*ย่อๆ*
ที่ว่ารู้สึกว่าโดนเกลียด เป็นทุกวันเลยครับ คิดอยู่ในหัวทุกตอนที่เห็นว่ามีคนมอง ตอนเรียน กินข้าว ทำกิจกรรมต่างๆก็ระแวงมาก รู้สึกเหมือนโดนนินทาลับหลัง จากทั้งเพื่อน รุ่นน้อง รุ่นพี่ คิดว่าเขาไม่ชอบขี้หน้าเรา
รู้สึกว่าโดนเพื่อน, ครู, คนรอบข้าง ดูถูกบ่อยๆครับ คิดไปเอง หรือ ไม่ ก็ไม่รู้เหมือนกันครับ เหตุการณ์เหล่านี้บางทีก็คิดรู้สึกแย่จนอาเจียนออกมาเลยครับ(ตอนกลับมาคิดกับตัวเองที่บ้าน)
ล่าสุดตอนนี้คิดว่าตัวเองป่วยครับ มองคนอื่นแล้วทำไมเขาดูไม่เป็นอะไรเลย ทำไมเราถึงคิดลบแบบนี้ คงไม่ใช่แล้ว คนปกติเขาคงไม่ถึงขั้นระแวงแบบเรา
เลยอยากได้คำแนะนำจากพี่ๆ เพื่อนๆที่เป็นแบบเดียวกัน มาแชร์เรื่องที่ตัวเองเป็น หรืคนที่หายแล้วก็อยากให้มาแนะนำ วิธีการคิด หรือ การพบแพทย์ก็ได้ครับ ขอบคุณครับ🙏🏻
*** อ่ะ เข้าเรื่อง(ระบาย หรือ บ่น วะ)***
(เรื่องนี้จะพูดถึงดนตรีเป็นหลักนะครับ และเกิดขึ้นเพราะการที่เราเล่นดนตรีนครับ)
เหตุการณ์หลักๆที่คิดว่าคนอื่นไม่ชอบ มันเริ่มมาตั้งแต่ผมอายุ 14-15 รู้สึกแค่กับคนในโรงเรียนนะครับ ตอนแรกที่รู้สึกแบบนี้ก็จำไม่ได้หรอกครับ หลักๆเลยคือรู้สึกว่ามีคนมองแล้วคิดว่าเขาไม่ชอบเรา ทำไมเราเดินผ่านแล้วมีการสะกิดเพื่อน ทำไมเขามองเราแล้วเราคิดไปเองว่าเขาไม่ชอบ เขาเกลียดเราหรือเปล่า เขาไม่ชอบเราหรอ คิดว่าคนที่ไ่ม่ชอบเรา เอาเราไปพูดให้คนอื่นไม่ชอบต่อๆไป เราทำอะไรผิดใจพวกเขามั้ย
ตอนที่เป็นหนักๆเลยก็ตอนที่เล่นดนตรีครับ รู้สึกเป็นตัวถ่วงวง รู้สึกว่าเพราะคนเมินวงมาก พอเราไม่เล่นดู วงก็ดูมีชีวิตชีวาขึ้น เพื่อนๆพี่ๆน้องๆก็มาฟังเยอะมาก ไม่เหมือนตอนมีเราเลย ต้องเพราะเราแน่ๆเลย ทำให้รู้สึกแย่จนร้องไห้เลยครับ ตอนมีกิจกรรมทำไมครูดนตรีคนใหม่ไม่เรียกเราไปเล่นวะ เราเป็นตัวหลักตลอดเลยนี่ และเพื่อน(ที่สนิทมากกก เป็นคนที่เราชวนเขาเล่นดนตรีชนิดเดียวกับเรา สอนเทคนิคต่างๆ แล้วชวนเข้าวง) ไปพูดอะไรหรือเปล่าวะ แล้วทำไมช่วงนี้มันชอบพูดกวนๆเราวะ ทำไมมันไม่คุยกับเรา ไปมีเพื่อนใหม่ แล้วก็ตอนที่แสดงดนตรี กิจกรรมต่างๆที่มีเราก็จะเงียบหงอยมาก
หลังๆมาก็คิดว่าเพื่อนนินทา เอาเราไปพูดไม่ดี บางทีเพื่อน (ที่ไม่ค่อยสนิด) เดินผ่านแล้วแซวเรื่องที่เราทำอะไรในตอนนั้น หรือ ในโซเชียล ก็คิดว่าเพื่อนประชด ตอนนี้ระแวงไปหมดเลยครับ เห็นใครโพสต์ด่าอะไรก็จิตตกไปเลยครับ มีหลายเหตุการณ์มาก ที่คิดไม่ออก แต่หลักๆมีประมาณนี้ครับ จนตอนนี้คิดว่าตัวเองเป็นโรคทางจิตครับ คิดว่ามันไม่ใช่อาการที่คนทั่วไปเป็น เพื่อนบางคนใช้ชีวิตแบบไม่สนห่าอะไรเลย เขาก็มีความสุขได้ แต่ทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ แต่ก็มีคิดบ้างว่าคิดไปเอง แต่บางเหตุการณ์ก็คิดไม่ได้เลยครับ
*เรื่องที่คิดว่าตัวเองโดนดูถูก*
ด้วยความที่เรียนสายวิทย์-คณิต พอเราไม่รู้ในเนื้อหาบางอย่าง หรือถามเพื่อน ก็จะรู้สึกว่าเพื่อนมองเราแปลกๆ หรือครูพูดจิกเรา เลยรู้สึกแย่ ทั้งๆที่แกอาจจะพูดลอยๆของแก
***อันนี้ไม่เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่จะเล่า หรือ ที่เป็นอยู่นะครับ*** ก่อนหน้านั้นก็มีเครียด คิดสั้น ทำร้ายตัวเองบ้าง แต่ไม่บ่อย(เพราะ
เจ็บ...)
สุดท้าย สายเกรียนก็อย่าด่าผมเลยนะครับ เท่าที่ตั้งกระทู้มาการที่มีคนมาด่าโคตรรู้สึกแย่เลยครับ รู้สึกแย่ถึงขั้นคลื่นใส้เลยครับ จากเรื่องที่เจออยู่ก็แย่มากพออยู่แล้วครับ ขอบคุณครับ
รู้สึกว่าคนรอบข้างเกลียดขี้หน้าเรา มาแชร์กันครับ
*ย่อๆ*
ที่ว่ารู้สึกว่าโดนเกลียด เป็นทุกวันเลยครับ คิดอยู่ในหัวทุกตอนที่เห็นว่ามีคนมอง ตอนเรียน กินข้าว ทำกิจกรรมต่างๆก็ระแวงมาก รู้สึกเหมือนโดนนินทาลับหลัง จากทั้งเพื่อน รุ่นน้อง รุ่นพี่ คิดว่าเขาไม่ชอบขี้หน้าเรา
รู้สึกว่าโดนเพื่อน, ครู, คนรอบข้าง ดูถูกบ่อยๆครับ คิดไปเอง หรือ ไม่ ก็ไม่รู้เหมือนกันครับ เหตุการณ์เหล่านี้บางทีก็คิดรู้สึกแย่จนอาเจียนออกมาเลยครับ(ตอนกลับมาคิดกับตัวเองที่บ้าน)
ล่าสุดตอนนี้คิดว่าตัวเองป่วยครับ มองคนอื่นแล้วทำไมเขาดูไม่เป็นอะไรเลย ทำไมเราถึงคิดลบแบบนี้ คงไม่ใช่แล้ว คนปกติเขาคงไม่ถึงขั้นระแวงแบบเรา
เลยอยากได้คำแนะนำจากพี่ๆ เพื่อนๆที่เป็นแบบเดียวกัน มาแชร์เรื่องที่ตัวเองเป็น หรืคนที่หายแล้วก็อยากให้มาแนะนำ วิธีการคิด หรือ การพบแพทย์ก็ได้ครับ ขอบคุณครับ🙏🏻
*** อ่ะ เข้าเรื่อง(ระบาย หรือ บ่น วะ)***
(เรื่องนี้จะพูดถึงดนตรีเป็นหลักนะครับ และเกิดขึ้นเพราะการที่เราเล่นดนตรีนครับ)
เหตุการณ์หลักๆที่คิดว่าคนอื่นไม่ชอบ มันเริ่มมาตั้งแต่ผมอายุ 14-15 รู้สึกแค่กับคนในโรงเรียนนะครับ ตอนแรกที่รู้สึกแบบนี้ก็จำไม่ได้หรอกครับ หลักๆเลยคือรู้สึกว่ามีคนมองแล้วคิดว่าเขาไม่ชอบเรา ทำไมเราเดินผ่านแล้วมีการสะกิดเพื่อน ทำไมเขามองเราแล้วเราคิดไปเองว่าเขาไม่ชอบ เขาเกลียดเราหรือเปล่า เขาไม่ชอบเราหรอ คิดว่าคนที่ไ่ม่ชอบเรา เอาเราไปพูดให้คนอื่นไม่ชอบต่อๆไป เราทำอะไรผิดใจพวกเขามั้ย
ตอนที่เป็นหนักๆเลยก็ตอนที่เล่นดนตรีครับ รู้สึกเป็นตัวถ่วงวง รู้สึกว่าเพราะคนเมินวงมาก พอเราไม่เล่นดู วงก็ดูมีชีวิตชีวาขึ้น เพื่อนๆพี่ๆน้องๆก็มาฟังเยอะมาก ไม่เหมือนตอนมีเราเลย ต้องเพราะเราแน่ๆเลย ทำให้รู้สึกแย่จนร้องไห้เลยครับ ตอนมีกิจกรรมทำไมครูดนตรีคนใหม่ไม่เรียกเราไปเล่นวะ เราเป็นตัวหลักตลอดเลยนี่ และเพื่อน(ที่สนิทมากกก เป็นคนที่เราชวนเขาเล่นดนตรีชนิดเดียวกับเรา สอนเทคนิคต่างๆ แล้วชวนเข้าวง) ไปพูดอะไรหรือเปล่าวะ แล้วทำไมช่วงนี้มันชอบพูดกวนๆเราวะ ทำไมมันไม่คุยกับเรา ไปมีเพื่อนใหม่ แล้วก็ตอนที่แสดงดนตรี กิจกรรมต่างๆที่มีเราก็จะเงียบหงอยมาก
หลังๆมาก็คิดว่าเพื่อนนินทา เอาเราไปพูดไม่ดี บางทีเพื่อน (ที่ไม่ค่อยสนิด) เดินผ่านแล้วแซวเรื่องที่เราทำอะไรในตอนนั้น หรือ ในโซเชียล ก็คิดว่าเพื่อนประชด ตอนนี้ระแวงไปหมดเลยครับ เห็นใครโพสต์ด่าอะไรก็จิตตกไปเลยครับ มีหลายเหตุการณ์มาก ที่คิดไม่ออก แต่หลักๆมีประมาณนี้ครับ จนตอนนี้คิดว่าตัวเองเป็นโรคทางจิตครับ คิดว่ามันไม่ใช่อาการที่คนทั่วไปเป็น เพื่อนบางคนใช้ชีวิตแบบไม่สนห่าอะไรเลย เขาก็มีความสุขได้ แต่ทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ แต่ก็มีคิดบ้างว่าคิดไปเอง แต่บางเหตุการณ์ก็คิดไม่ได้เลยครับ
*เรื่องที่คิดว่าตัวเองโดนดูถูก*
ด้วยความที่เรียนสายวิทย์-คณิต พอเราไม่รู้ในเนื้อหาบางอย่าง หรือถามเพื่อน ก็จะรู้สึกว่าเพื่อนมองเราแปลกๆ หรือครูพูดจิกเรา เลยรู้สึกแย่ ทั้งๆที่แกอาจจะพูดลอยๆของแก
***อันนี้ไม่เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่จะเล่า หรือ ที่เป็นอยู่นะครับ*** ก่อนหน้านั้นก็มีเครียด คิดสั้น ทำร้ายตัวเองบ้าง แต่ไม่บ่อย(เพราะ
สุดท้าย สายเกรียนก็อย่าด่าผมเลยนะครับ เท่าที่ตั้งกระทู้มาการที่มีคนมาด่าโคตรรู้สึกแย่เลยครับ รู้สึกแย่ถึงขั้นคลื่นใส้เลยครับ จากเรื่องที่เจออยู่ก็แย่มากพออยู่แล้วครับ ขอบคุณครับ