คือเรากับพ่อของลูกแยกกันอยู่มาหลายเดือนแล้วค่ะ เพราะเรื่องเงิน อยู่ด้วยกันก็ทะเลาะกัน ไหนจะเรื่องเงิน ปัญหาอื่นๆ เราเลยตัดสินใจแยกกันอยู่ดีกว่า เราออกมาทำงานโรงงานเงินเดือนรวมOTตกเดือนละ 28000-32000 เราจะส่งให้ลูกเดือนละ 5พัน ส่งให้แม่เราอีก5พัน ที่เหลือเราก็ใช้จ่าย ผ่อนรถ ค่าหอ ค่ากิน น้ำไฟ เหลือเก็บนิดหน่อย แต่มาวันนี้พ่อของลูกบอกกับว่า ขอเพิ่มอีกสัก2พันได้มั้ย เค้าบอกลูกใช้เก่ง และบางทีหมุนไม่ทัน เราเลยบอกไปว่า ตอนเราอยู่ด้วยกันเงิน5พันมันเยอะมากเลยนะ บางเดือนยังหาไม่ได้เท่านี้อ่ะ เรารู้ว่าลูก2คนใช้เท่าไหร่ คนโตป.6 ไปโรงเรียนวันละ50 คนเล็ก อ.วันละ20 หลังเลิกเรียนซื้อขนมอีกคนละ20-30  แต่เขาก็ยังมาขอเพิ่ม แถมยังมาบอกเราอีกว่าเก็บตังทำบ้านด้วยจะเปลี่ยนหลังคาใหม่ งบประมาณ6หมื่น เด็กๆอยู่บ้านปู่ย่านะคะ ส่วนเขาอยู่บ้านคนเดียวอีกหลัง บ้านก็บ้านเขาแล้วยังไงเราก็ไม่คิดอยากกลับไปอยู่ด้วยกันอีกแล้ว เราบอกเขาไปว่า จะเก็บตังไว้ถ้าไม่ดาวน์รถเก๋งปลายปี ก็จะเก็บไว้ปิดหนี้ธกส.ให้ตาค่ะ  เขาบอกไร้สาระไม่จำเป็นเลย รถเก๋งจะซื้อทำไมที่บ้านเขารถกระบะก็มี นั้นมันรถพ่อเขา ไม่ใช่รถเราตอนนี้พ่อเขาขับไม่ไหวเขาก็เลยยกให้ มันก็ไม่สะดวกใจที่จะไปจับของเขาหรอก  หนี้ธกส.ตาเราบอกว่าเหลืออยู่ประมาณ9หมื่น เขาบอกต่อให้เราปิดเดี๋ยวตาก็ไปกู้อีก มันก็แล้วแต่ตาเขาเพราะเงินก้อนนี้แกกู้มาเป็นสิบปีแล้วปิดไม่หมดสักที จากหนี้เกือบ2แสน ยายเสียได้เสียได้เงินจากธกส.มาแสนสองตาโปะไป5หมื่นที่เหลือเอามาจัดงาน 
เอาจริงๆที่บ้านเขาพอมีฐานะนะคะ ดีกว่าบ้านเยอะด้วย พ่อแม่เขามีเงินคนละ3-4แสน เงิน5-6หมื่นทำไมเขาต้องมาเดือดร้อนเราคะ ทั้งๆที่บอกเขาเอาเข้าธกส.ได้แต่ไม่ทำ เขาบอกรายได้เราเยอะกว่าเขา เราต้องพึ่งพาได้สิ เราควรทำไงดี