จากกระแสอันร้อนแรงเหลือเกินสำหรับเดือนกรกฎาคมปี 2565 ที่มีวันหยุดรวมกันมากถึง 15 วันเท่ากับทำงานวันเว้นวันจนเกิดปัญหาที่ถกเถียงกันอย่างร้อนแรง  เรามาร่วมกันแก้ปัญหากันครับว่าจะทำยังไงให้เกิดความยุติธรรมกับทุกอาชีพทุกฝ่ายกันครับ
  เป็นที่แน่นอนว่าวันหยุดของไทยนั้นมันมากมายกว่าประเทศอื่นมากเพราะมันมีวันหยุดทั้งวันสำคัญทางศาสนาเช่น วันมาฆะอาสาฬหบูชา วิสาขะ ออกพรรษา วันสำคัญทางประเพณีไทยไม่ว่าจะเป็นวันสงกรานต์ที่มีวันหยุดถึง 3 วัน วันลอยกระทงและยังมีวันสำคัญทางราชวงศ์ไทยเช่น วันพืช วันฉัตรมงคล วันจักรี วันพ่อ วันแม่ วันสวรรคต วันพระราชสมภพของในหลวงรัชกาลต่างๆที่สำคัญและยังมีวันหยุดของบางสาขาอาชีพอีกเช่น วันแรงงาน วันหยุดธนาคาร วันครู ซึ่งวันเหล่านี้ทั้งหมดทั้งมวลล้วนแต่เป็นวันหยุดของข้าราชการไทยทั้งนั้นแล้วมีหนำซ้ำหลายปีหลังมานี้เพื่อเป็นการกระตุ้นการท่องเที่ยววันหยุดใดที่ตรงกับวันอังคารก็มักจะควบรวมวันจันทร์หยุดไปด้วย หรือวันหยุดใดที่ตรงกับวันพฤหัสบดีก็มักจะถูกรวบรวมกับวันศุกร์ไปด้วยจึงทำให้วันหยุดนั้นมันช่างมากมายเหลือเกิน

ถ้าถามผมว่าผมมีความคิดเห็นอย่างไรผมอยากจะเสนอว่าควรจะตัดลดวันสำคัญออกไปบ้างวันที่ไม่ได้จำเป็นอะไรมากมายกับประเทศชาติไทยนี้หรือหากวันสำคัญใดตรงกับวันไหนก็ให้หยุดวันนั้นไม่มีการหยุดชดเชยเพิ่มเป็นพิเศษเช่นถ้าตรงกับวันเสาร์วันจันทร์ก็ไม่ต้องชดเชยแล้ว หรือถ้าตรงกับวันศุกร์ก็ควบรวมเสาร์อาทิตย์ไปหรือถ้าตรงกับวันพฤหัสบดีวันศุกร์ก็ไม่ต้องหยุดชดเชยเพิ่มเป็นวันพิเศษอีกเพราะว่าวันสำคัญของไทยมันเยอะมากเกินพอที่จะให้หยุดอยู่แล้วเพราะหลากหลายคนหลากหลายอาชีพที่เขาไม่ได้เงินเดือนประจำไม่ได้มีรายได้ประจำหาเช้ากินค่ำหรือต้องพึ่งพาวันทำงานเขาก็ต้องอาศัยวันเหล่านี้ในการทำมาหากินเพราะไม่เช่นนั้นก็จะเกิดเป็นปัญหาถกเถียงว่าคนกินเงินเดือนข้าราชการ บำนาญก็ได้โบนัสก็มีสวัสดิการก็เยอะวันหยุดก็เพียบมิหนำซ้ำบางคนอยู่ในช่วงทำงานยังมีช่องทางโกงกินกันอีกมากมายซึ่งอันนี้เราก็รู้ๆกันอยู่กอบโกยกันไปเยอะแล้วแต่คนที่เขาไม่ได้มีสิทธิสวัสดิการจากสังคมไทยเลยเขาจะทำยังไงล่ะครับ แล้วที่สำคัญที่สุดเลยก็คือถ้าวันหยุดเยอะขนาดนี้เด็กนักเรียนที่หยุดโควิดมา 2 ปีที่เรียนกันแบบไม่มีประสิทธิภาพอยู่แล้วแล้วยังจะต้องมาหยุดตามราชการไทยอีกโอ้โหทีนี้เด็กจะเอาความรู้ที่ไหนกันล่ะครับ ที่ผมเสนอก็คือหยุดวันใดก็คือหยุดวันนั้นพอครับ