คือ เราคุยกับรุ่นน้องคนนึง เรารักเขามาก จนมีครั้งนึงเขาทำเราเสียใจ เเต่แบบเพราะเขาคุยกับแฟนเก่า เขาเเคร์คนอื่นจนลืมนึกถึงเรา เเล้วมันมีช่วงนึงเราเผลอไปชอบคนอื่น เราตัดสินใจไปเลยค่ะ ทั้งๆที่เรายังรักน้องเขาอยู่ เเต่คนอื่นอาจจะคิดว่าถ้ามีคนอื่นไม่ได้แปลว่ารัก สำหรับเราไม่ใช่นะคะ เราคุยกันประมาณ2เดือนกว่าค่ะ เเล้วเลิกคุยไปหลังจากนั้นเกือบๆ3เดือน เรากลับมาคุยกันอีกครั้งค่ะ มีโอกาสได้กลับมาคุยกันเเล้ว เราดีใจมากค่ะที่ได้กลับมาคุยกัน เเต่ครั้งนี้เขา ดีมากค่ะ ดีจริงๆ เเล้วเราเริ่มห่างจากเขาอีกเพราะว่า เราลงกิจกรรมค่ะ เราสนิทกับเพื่อนร่วมงาน เรามีเวลาให้น้องเขาน้อยลง น้องเขาก็บอกค่ะ ว่าน้อยใจเพราะเราถาม เรารู้สึกว่า ทำไมเหมือนน้องจะเข้าใจเรา เเต่จริงๆแล้วน้องก็ไม่ เราออกห่างมาเยอะจนมีเวลากะเพื่อนร่วมงานเยอะกว่า เรารู้สึกหวั่นไหว เลยเดินออกมาจากน้องเเบบไม่คิดเลย อีกเเล้ว... คิดถึงน้องมากค่ะ ตอนนี้เราก็มีคนคุยใหม่ เเต่เราแบบคิดถึงน้องทุกวันเลยค่ะ เรานอกใจน้อง เรารู้สึกว่าเราเจ้าชู้ไม่หายค่ะ ตอนเเรกน้องไม่รู้ว่าเรามีคนอื่น ตอนนั้นอีกคนไม่ได้ชอบเรานะ เราเเค่หวั่นไหว แต่เราก็ออกมาเลย จริงๆตอนนั้นคิดว่า น้องไม่ครอยู่กับคนแบบกูเลยว่ะ ถ้ากูไปน้องต้องเจอคนที่ดีกว่านี้ สรุป เพื่อนสนิทเราเดินไปบอกน้องค่ะว่าเรามคนอื่น น้องเกลียดเราเลย เราเสียใจมาก เราเข้าใจน้องเเต่เราไม่เข้าใจเพื่อน ว่าทำไมทำเเบบนี้ ทั้งๆที่น้องไม่รู้อะ ดีเเล้ว ตอนนี้เราคอยดูน้องห่างๆ เป็นห่วงมันชห. ห่วงมันทุกอย่างเลย