เราเป็นคนนึงที่เคยเปลี่ยนสายงานตอนอายุ 30 ต้องให้เด็ก 20 กว่าสอนงานให้

ตอนน้องสอนเราก็ตั้งใจเรียนรู้ แต่มันก็มีบางจุดที่เราฟังแล้วรู้สึกว่าวิธีการปัจจุบันที่ทำอยู่มันไม่เวิร์คเลย มีโอกาสหลุดเยอะมาก ทำตามไม่ลงจริงๆ ถ้าสักแต่ทำตามเราก็คงหลุดตามพลาดตามเหมือนที่คนเก่าๆ ทำกันมา ดังนั้นถามว่าไม่ฟังหรือเปล่าก็ไม่ใช่นะ เพียงแต่เรารับฟัง วิเคราะห์ แล้วเลือกที่จะไม่ทำตาม เลือกทำด้วยวิธีการอื่นที่เรามองว่ามันเวิร์คกว่า ได้ผลลัพธ์ที่ถูกต้องเหมือนกันหรือดีกว่า แม้เราจะไม่เคยทำงานนี้มาก่อน แต่เราก็เคยทำงานอื่นมาก่อน บางทีความรู้และประสบการณ์ที่มีจากสายงานอื่นมันก็เอามาประยุกต์กันได้

จำได้ว่าตอนนั้นน้องก็ไม่ค่อยเปิดรับเหมือนกันเพราะมองว่าเรามาจากสายงานอื่น จะไปรู้ดีกว่าเค้าได้ไง คงมองว่าเราอีโก้ ไม่ยอมฟัง ต้องใช้เวลาสักพักกว่าทุกคนในทีมจะยอมรับวิธีการทำงานของเรา เมื่อเค้าพบว่าวิธีการที่เราเสนอมันทำให้อะไรมันง่ายขึ้น human error น้อยลง ใช้เวลาในการทำงานน้อยลง กลายเป็นว่าทุกวันนี้ใครอยากจะปรับปรุงวิธีการทำงาน มีแต่วิ่งมาหาเรา มาขอให้เราช่วยออกไอเดียให้ ช่วยทำให้ วิธีการทำงานของเรากลายเป็นมาสเตอร์ถึงขั้นมีแผนกอื่นมาขอไปเป็น reference

เพราะงั้นเราคิดว่าถ้าคุณมีหน้าที่สอนก็สอนไปค่ะ เค้าจะฟังไม่ฟังยังไง ผลลัพธ์มันจะออกมาดีหรือไม่ดียังไง สุดท้ายมันก็จะตกที่ตัวเค้าเองนั่นแหละ คนแก่ก็มีหลายแบบ คนแก่กะโหลกกะลามีแต่อีโก้ข้างในกลวงโบ๋มันก็มี แต่คนแก่ที่เจ๋งจริงมันก็มี ถ้าเค้าเป็นแบบแรก เค้าก็จะแพ้ภัยตัวเองไปเอง เพราะไม่ยอมฟังที่คุณสอนทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้เก่ง สุดท้ายทำงานออกมาไม่รอด ไม่ผ่านโปรไปเองแหละ

ป.ล. สาเหตุที่ตอนนั้นเจ้านายรับเราเข้ามาทั้งที่เราอายุเยอะและไม่มีประสบการณ์ในสายงาน เจ้านายบอกว่าชอบทัศนคติของเราตอนสัมภาษณ์ค่ะ  ก็ต้องขอบคุณเจ้านาย ณ ตอนนั้นที่ให้โอกาสเรา รับเราเข้ามา เพราะคนอายุเยอะและไม่มีประสบการณ์ในสายงานที่สมัคร เป็นอะไรที่หางานยากจริงๆ มันจะมีปัญหาแบบนี้แหละ คนจะกลัวว่าคนแก่มักมีอีโก้ สอนงานยาก