ผมเป็นคนที่เกลียดพี่ชายตัวเองสุดๆเกลียดมาหลายเรื่องเเล้ว บางทีผมทำอะไรนิดหน่อย ยกตัวอย่างเช่นมีวันนึงผมต้องการใช้ไฟเช็คแต่ผมไม่มี ผมเลยไปเอาปืนไฟแช็คจุดแก๊สที่ร้านอาหารของพ่อ(บ้านผมเปิดร้านอาหารอยู่หน้าบ้าน)ซึ่งช่วงนี้ปิดร้านยาว ผมก็เลยไปหยบมาคิดว่าคงไม่ได้ใช้เเล้วเพราะร้านอาหารปิดยาวอยู่ ผมจึงเอามาใช้ในบ้าน แต่ว่าผมไม่รู้ว่าพี่ชายของผมนั้นก็ใช้อยู่ประจำเผื่อต้มน้ำร้อนตอนเช้า ถ้าผมเดานะ นั่นแหละ พอผมนำมาใช้เเล้วก็ไม่ได้ไปวางที่เดิม เพราะคิดว่าคงไม่ได้ใช้หรอก แล้วพอผ่านไปสักพักพี่ชายของผมเดินมาถามว่า เห็นปืนจุดแก๊สไหม ผมก็บอกว่าผมเอาไปใช้อยู่ในบ้านแล้วพี่ผมก็ถาม ว่าทำไมใช้เเล้วไม่ไว้ที่เดิม ผมก็บอกในน้ำเสียงปกติว่า ก็ไม่รู้ว่ามีคนใช้ด้วยเลยเอามาใช้ในบ้านเเล้วแล้วพี่ผมก็พูดกูใช้อยู่ทุกวันไปเอามาไว้ที่เดิม 
ผมก็พูดดีๆก็บอกก็ไม่รุ้ว่ามีคนใช้ก็เลยเอามา แล้วพี่ผมก็ตะคอกใส่ตะโกนใส่บอกว่ายังจะเถียงอีกแล้วก็ด่าผม ซึ่งผมไม่เข้าใจว่าต้องด่าต้องตะโกนใส่ขนาดนั้นเลยหรอ ยังมีอีกหลายเรื่องที่ผมเจอแบบนี้เรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง ก็โดนตะคอกใส่โดนด่ามาตลอด ผมเกลียดพี่ชายผมมาเเต่ไหนแต่ไร เกลียดจนบางทีผมโมโหตัวสั่นมีความคิดอยากจะฆ่าส้ะให้ตายผมแค้นมากๆแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ได้เเต่แค้นฝังใจมาตลอด
แต่สุดท้ายก็ได้เเค่ปล่อยผ่านเเล้วก็เสแสร้งทำเป็นไม่เกลียดเเต่ในใจตลอดหลายปีนั้นเกลียดสุดๆ
ปล. พี่ชายผมอายุ30-40แล้วจำไม่ได้ ผมอายุ16ไม่ต้องตกใจผมลูกหลง