สวัสดีค่ะเรา dek65 เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อขอกำลังใจและขอระบายด้วยนะคะ😭
ค่ะ ตอนนี้เรากำลังเรียนอยู่มอเอกชนเริ่มเรียนมาสัก1อาทิตย์กว่าๆแล้วซึ่งอยู่ในช่วงซัมเมอร์เราว่าเรื่องเรียนง่ายมากและดูสบายๆแต่เราติดที่วิชาอังกฤษ เราด้อยภาษาอังกฤษมากเราพยายามติว เรียนพิเศษตอนม.ปลาย เราพยายามเปิดใจที่จะเรียนรู้แล้วแต่เหมือนตัวเราเองที่ปิดกั้นวิชานี้ เรากดดันมากเวลาเรียนวิชานี้ยิ่งตอนเรียกถามยิ่งเครียดหนักกว่าเดิม เพราะเพื่อนในคณะเราเขาเก่งอังกฤษกันทุกคน พอเริ่มกดดันจากสิ่งเล็กๆมันทำให้ตัวเราเริ่มกดดันจากสิ่งรอบข้างและเริ่มใหญ่ขึ้น กลายเป็นตอนนี้เราเริ่มกดดันจากสังคมในมหาลัย กดดันจากสภาพแวดล้อมในมหาลัย ที่สำคัญคือเรากดดันกับเพื่อนในมหาลัย เวลาเราอยู่คนเดียวที่หอเราก็จะคิดฟุ้งซ่านตลอด ตอนนี้เราอยู่กับกลุ่มหนึ่ง เราเริ่มรู้สึกว่าไลฟสไตล์เราแตกต่างมากกับเพื่อนในกลุ่ม เราเริ่มกดดันมากที่จะอยู่กับกลุ่มนี้ เราเลยพยายามเข้าหากับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่ง เราเป็นคนชอบมีเพื่อน1-2คนไม่เยอะเกินไปเพราะเราโหยหาเพื่อนแท้ที่อยู่เรียนกันจนจบ4ปี เข้าใจกันซึ่งกันและกัน ช่วยเหลือกันและกัน ไม่ทอดทิ้งกัน แต่ในรั้วมหาลัยไม่รู้เราจะเจอไหมเพราะมันพึ่งเริ่มแค่1อาทิตย์เอง เราจะร้องไห้ทุกครั้งเวลาพ่อแม่โทรมาหาเรา แต่สุดท้ายเราก็ไม่อยากให้พวกเขาเครียดเราเลยใจแข็งอดทนกลั้นไว้ตลอด เพราะตอนนี้ทางบ้านก็มีปัญหา พ่อป่วยหนักเราเลยไม่อยากพาพวกเขาเครียด จนเราอยากซิ่วแต่ทำยังไงได้มันพึ่งแค่อาทิตย์เดียวเอง เราควรทำยังไงดีตอนนี้เรารู้สึกโหวงเหวงมาก