สวัสดีครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมครับ ผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะครับ
ตอนตั้งกระทู้นี้ผมร้องไห้อยู่ครับ55 พอดีผมสอบเข้ามหาลัยได้ภาคกลาง ต้องมาอยู่หอที่นี่ มาอยู่ได้คืนแรกผมร้องไห้หนักมากเลยครับ คิดนานาสารพัด
ไม่ใช่เพราะผมคิดถึงบ้านนะครับ อันนี้ผมพอทำใจได้ แต่ผมสงสารแม่ครับ แม่ผมอายุ54-55แล้ว แต่ท่านต้องกรีดยาง1-2สวน บวกกับเก็บยางเองด้วย ผมเคยช่วยแม่เก็บยางเลยรู้ว่าเหนื่อยจริงๆ  พอตกเย็นก็ทำขนมเร่ขาย ผมได้แต่โทษตัวเองว่าอยู่นี่เรานอนอยู่หอสบาย แต่ท่านต้องลำบาก ทำให้มีแว๊บนึงที่ไม่อยากเรียน แต่เป็นแค่แว๊บนึงครับ ผมอยู่ได้1อาทิตย์แล้วครับ แต่ร้องไห้ทุกคืนเลย ตอนอยู่บ้านผมไม่ค่อยประหยัด ใช้จ่ายปกติ กลับกันตอนมาอยู่หอผมประหยัดมากๆเลยครับ เครียดด้วย T^T ผมสงสารท่านมากๆครับ